Pez dla parabula dl fi prodigo

Pez dla parabula dl fi prodigo  (1835)  by anonim ladin
ladin Gherdeina
grafia moderna

Pez dla parabula dl fi prodigo


Dialetto della Valle Gardena

L fova n iede un che ova doi fions; l plu jëunn de chisc à dit al pere: Pere, dame la pert de mi arpejon. Y chël à spartì danter ëi si roba. Y do n valgun dis chësc fi plu jëunn s' à tëut si roba, y se n ie jit te n paesc dalonc, y à iló batù n pec duta si roba cul viver da pultron.

Y do che l se ova magià via dut, iel unì na gran fam te chël paesc, y nce ël metova man de se n duré. Per chësc se n iel jit, y se à metù a servì pra un de chël paesc. Chësc l à mandà ora n si campania per vardé i purciei. Tlo ulovel se paré la fam cun chël, ch' i i dajova da magë ai purciei, y degun n' i l dajova.

Śën iel jit n se, y à dit: Tan de aureies te cësa de mi pere à pan assé, y ie more tlo da fam. Ue levé su, y jì da mi pere, y dì: Pere, é ufendù l ciel, y vo; ne son plu dëni de vester tlamà vosc fi; tulëme su per un de vosc aureies. L ie levà su, y ie jit da si pere. Y canche l fova mo dalonc, l à udù si pere, se n à menà picià, ie cors ncontra, l à abracià, y l à bussà.