Pitla Storia bibia/22
22. Mojé muessa mucë y vën tlamà da Idie a deliberé di popul.
Nchina che Mojé ie deventà n uem, iel for sta pra la fia de Faraon, che s'ova tëut sëura d'ël. Ma a Mojé ti jiva la meseria de si popul a cuer y ël n'ulova plu vester per plu giut mut dla fia dl rë. Ël ie jit dai Israelic y s'à drët tëut sëura d'ëi. Per chësta gauja ulova Faraon l crì su per l mazé. Ma Mojé se n ie mucià. L ie ruvà ti paijes de Madian da n preve, che ova inuem Ietro. Carant'ani alalongia à Mojé vardà la biesces de Ietro.
N di à po' Mojé menà la biesces bëndebò n ite tl desert. Iló ti ie cumparì Chël Bel Die te na siena da spinacians, che vardova. Mojé udova, che la siena da spinacians vardova y vardova y ne brujova mpo no ju defin. Ël se fajova na gran marueia y ie jit via dlongia. Chël Bel Die à po' svaià permez: "Ne unì plu daujin! Tirete ora i ciauzei da ti piesc, pervia che chësc luech ie tiera santa. Ie son l Die de ti peresc, l Die d'Abram, d'Isach y de Giacobe." Śën se à Mojé curì l mus y ne se nfidova plu nia a cialé su a Chël Bel Die.
Ma Idie à dit: "Ie é udù la meseria de mi popul tl Egit y l é nce audì svaian. Ie ue l deliberé ora dla mans de chëi d'Egit y l mené demez ti paijes de Canaan. Y té te uei mandé da Faraon. Tu dësses mené demez mi popul ora dl 'Egit. Ie saron cun té.".
Mojé à respundù: "Ma i fions d'Israel ne me cherderà pa nia. Ëi dirà: Chël Bel Die ne t'ie cumparì no!" – Po' à dit Idie a Mojé: "Tue ti fust y tirel via per tiera!" Mojé à fat nscila. Po' iel deventà ora dl fust na beca y Mojé se n ie mucià dal spavënt. Ma Chël Bel Die à dit: "Stënd ora ti man y pea la beca!" Mojé à fat nscila y la beca ie inò deventeda fust. Po' à dit Chël Bel Die: "Chësc miracul fé nce dant ai Israelic, po' crëi pa bën, po'."
Do pro ie jit Mojé tl Egit. Per cumando de Die ti ie unì a ncontra si fra Aron. Ëi ie jic deberieda y à abinà adum l popul d'Israel. Aron ti spligova al popul, cie che Chël Bel Die ova rujenà a Mojé. Mojé fajova cun si fust i miraculi. Y l popul cherdova y adurova Chël Bel Die.