Pitla Storia bibia/N24

Gejù vën pià.

Mo ntan che Gejù rujenova, ie ruvà Giuda y cun ël na gran fola de saudeies y de fanc. I purtova lintiernes, chentli, spedes y fusć. Giuda i ova dit ad ëi: "Chël che ie busseré, chël iel, chël piëde!" Giuda s'à po' fat daujin a Gejù y à dit: "Maester, te salude!" Y ël l à bussà. Gejù i à po' respundù: "Amich a fé cie ies tu unit? Cun n bos tradësces tu l Fi del uomo?" Dopro ie Gejù jit per mez ala trupa y à damandà: "Chi jëisa a crì?" Ëi à respundù "Gejù da Nazaret." Gejù à dit: "Son ie." Po' iesi zessei y ie tumei via per tiera. Gejù i damanda inò da nuef: "Chi jëisa a crì?" Ëi à respundù: "Gejù da Nazaret." Gejù à śën dit: "Ve l é pu dit, che chël sons ie, sce jëis duncue a me crì mé, po' lascëde jì chisc tlo!" Śën ti ai metù man ados a Gejù y l à tenì.

Te chëla zera ora Piere la speda y ti pëta a Malco, che fova n fant dl majer preve, y ti bat ju la urëdla drëta. Ma Gejù à dit a Piere: "Tocia ite la speda te poscia!" Y Gejù à arzicà la urëdla de Malco y ti l à varida pro. Śën à po' Gejù nstës metù ca la mans y s'à lascià pië y lië. Duc canc i apostuli l à abandunà y se n ie mucei. Medrë Piere y Giuani ti jiva do, ma i stajova dalonc.