[ 15 ]
Ordinar.
Okazione l’artiklo pri ‑ar e ‑aro (II, 651), du samideani rimarkis, ke la dusenceso alegata prizentesas reale da la verbo ordinar e da l’ adjektivo ordinara ; exemple : « Il ne povis ordinar ta simpl ed ordinar instrumento ». (Ni rimarkas tamen, ke en ica kazo la questiono ne esas pri la sufixo ‑ar, quan traktis l’ artiklo citita). Por evitar tala dusenceso, on rekomendas indikar sempre l’eliziono per apostrofo, o tute abstenar ol. Omnakaze, esos prudenta nultempe elizionar l’ adjektivo ordinara.