[ 226 ]
Ad-en, ad-sur.
Unu de nia germana amiki deziras protestar kontre la trouzo, di la prepozicioni kompozita kun ad, quan facas sa samlinguani. Esas vera, ke li uzas ofte ad-en, ad-sur, e c. sen ula neceseso. To ne esas gramatikal kulpo, sed stilala kulpo, nam to igas l’expresuri neutile longa, pezoza e quaze malhabila. On ne devas uzar ad omnafoye kande existas ula movo o direkto, omnafoye kande la germana uzas l’akuzativo : to esus tedanta trouzo : sed nur en la kazi, en qui ol esas vere necesa por evitar reala dusenceso. Ex. : musho falas en glaso esas tute klara, do suficanta ; esas konseque neutila dicar : musho falas ad-en glaso. — Ni facis de longe ta observo, sed ni esas kontenta, ke ol esis facata da Germano ipsa.