So Hugon reprenas (III, 161) mea propozo (II, 729), uzar efikar vice igar. Me ipsa abandonis la propozo ante publikigar ol, pro ke me timis la longa formi. Me kredas ke, mem sen drinkir alkoholo, on ne pronuncos facile la vortegi necesefikata per la [ 290 ]publikefikita, ma ne sat familiarefikita propozo. Notez anke la eufoniala lego, ke longa serio de soni alternanta per un vokalo un konsonanto un vokalo e c. esas sempre tedanta por la orelo.
La max bona solvo semblas a me esar irar mezvoyo, t. e. uzar ‑ig‑ quale derivsilabo ed efikar quale nedependanta vorto. Me purigas la vesto me efikas ol pura ; me mortigas la hundo me efikas la hundo mortar me efikas ke la hundo mortas. To esas komplete analoga a la altra kazi, en qui ni havas sufixo diferanta de vorto : belijar divenar bela ; aminda digna amesar e c.
