Qui non sap esser chantaire

by Jaufre Rudel

Qui non sap esser chantaire braire
deu quant au lo ver sonar clar
e que son per tot mesclat prat
e'l rozal del mati s'espan blan
sobre l'erba josta'l sauza.

Non aus semblan ni vejaire faire
qu'eu l'am ni l'aus desamar ar
q'en amor son drut mirat fat
e'il fals amador ab engan van
cui amors engann'e bauza.

Non es reis ni emperaire gaire
que l'ause'l mantel drechar var
ni far q'agues acatat grat.
Ric me fai la noig en somnian, tan
m'es vis q'en mos bratz l'enclauza.

Lai n'irai el sieu repaire, laire,
em peril qom de passar mar.
Si de mi no'il pren pitat, bat
fer freg. Las! tan la vau pregan qan
ni ja ren de leis me'n jauza.

Si no'm vol amar m'amia, dia,
pos eu l'am, s'il m'amara; ja
q'eu sui al seu mandamen, gen
li serai si'm vol retener: ver
li dirai, q'autrez i menta!