Qutilmoq yo‘qmi, yorab, ushbu zolim ag‘niyolardin...

by Oraziy

Qutilmoq yo‘qmi, yorab, ushbu zolim ag‘niyolardin,
Chiqib yerdin havoga o‘rlagan kibru havolardin,
So‘rarga kambag‘alning qonini xush ishtaholardin,
Ko‘zi och, o‘zi sullohlikda ortuqdir gadolardin,
Uyalmay lof urar savdo-sotiq, banku shirolardin.

Tamomi xalq boshiga balo Andijonda Mirkomil,
Jafokashlarning mulkin tortib olmoqqa xo‘p omil,
Degaysen: «Kambag‘al dehqonning ashyosiga azroyil,
Jahonni qildi holo pul ko‘paytirmoq bilan qoyil,
Eru suv, molu mulki — barchasi g‘asbu riyolardin!»

Xushomad birla barcha qoziyu mingboshi xizmatkor,
Tamomi mufti, a’lam «er xatin» yozmoq uchun tayyor,
Toparg‘a boy ko‘nglin har necha hukm etmoqqa jarror,
Pisand etmaydi ming dehqonga har kun yetsa ming ozor,
Ko‘rarmiz kunda har xil necha rang jabru jafolardin,

Anga qarshi chiqib Ahmadbek hoji boy afandimdur,
Mudarris, mulla ruhoniy guruhiga bo‘lib manzur,
Bu ham bir necha dehqonlarni ishlatmoq bila masrur,
Uning makru firibi barcha olamga bo‘lib mashhur,
Rivoji kun-bukun bololanur yolg‘on duolardin.

Qo‘qonda Solijonu Marg‘ilonda Sayyid Ahmadjon,
Quvoda boy Olimu Shahrixonda yana ikki jon,
Tarafkash Said Odil, Ahmadoxunlardadur javlon,
Asaka Teshaboy hojiyu Obidjon bilan sarson,
Va lekin hech bir yer bo‘sh emas bundog‘ balolardin.

Tamomi kasbi holo savdogar nomida sudxo‘rlik,
Xushomad yo‘lida ko‘p shayxu eshon qilmadi g‘o‘rlik,
Bularning xizmati-chun kambag‘al dehqonda majburlik,
Tasarruf qilmoqqa o‘z mulkini har kimda yo‘q hurlik,
Umid yo‘q oshnoyu balki piru peshvolardin.

Riyoxo‘rlikning ta’limiga mohir muftiyu a’lam,
Yo‘q o‘ldi porasiz qozi bo‘lish balki imomat ham,
Inobatlikmi ellikboshisiz hech kim urolmas dam,
Ular har qaysi bir boy ixtiyori birla mustahkam,
Tariqcha yo‘q bularda hech ham sharmu hayolardin.