Rabs vel
Man sembal älabom sonis vel, ab no ävedom fat jinosila, do ävipom labön luüno bali; fino vom oma ämotof jipuli. Atof äbinof jönik, ab so zadik e fibik, das äsötof pagodavatön foviko. Sikod fat äsedom spido bali pulas al fon e blods mäl votik ägonoms ko om. Ab alik de oms ävilom kupön balüdo, e du äfeitoms, dlinab äfalom in fonad.
Nu ästanoms is e no änoloms, kisi sötoms dunön, e nek äkinom golön domo. Ab fat valadöl ädledom, das jipul smalik omutof deilön nepegodavatöl, e no äkanom plänön oke, kikod sons mobliboms so lonedo. „Efögetoms zelado komiti sukü pled“, äsagom, e bi tim äfegolom e puls no ägekömoms, äneläbadom lezuno: „Ävipoböv, das lepuls at vedomsöd rabs“. In timül ot älilom böseti ove kap oka in lut; älogom suso, e rabs vel blägik äs kolat ämoflitoms.
Fat e mot no äkanoms nosön neläbadi; e ifi äbinoms lügik kodü pÖlüd sonas vel omsik, pätlodoms deno boso lo jisonil löfik, kel ägetof suno nämis e ävedof jönikum ko del alik. No änolof lonedo, das ilabof blodis, jüs älilof semüpo nilelis sagön: „Jipul binof jönik, si, ab deno äkodof neläbi blodas vel ofa.“
Nu ävedof vemo glumik, ägolof al fat e mot e äsäkof, va ilabof blodis e köi ats igoloms? Fat e mot no ädaloms fälo seilön tefü klän, ab äsagoms, das atos ejenos sukü lonam Goda, e das of binof leo nedebik tefü jen at. Ab konsien jipula pävexadom vädelo kodü blods, e äniludof, das mutof dalivön denu omis. Lan ofa no älabof fälo takedi, e so ämogolof fino in vol veitik, al sükön blodis e dalivön omis, i, if äsötof-la deilön demü atos. Äsumof ko ok te linili, keli igetof fa pal as lememi, fälo labii boda jelü pötütam, dlinabi smalik vata jelü nelümam e stulili jelü fenam.
Nu ägolof e ägolof, ai veitikumo, jü fin vola. Nu äkömof al sol, ab at äbinom tu hitik e älufidom cilis smalik. Ämogonof spido e ägonof al mun, ab at äbinom tu kalodik e i lejeklik e badik, e ven äsenitom cili, äsagom: „Smelob menamiti“. Sikod ämospidof e äkömof al stels, kels äbinoms flenik e gudik ofe, e stel alik äsiedom su stulil patik oka. Ab gödelastel äsustanom, ägivom ofe lögili e äsagom: „If no labol lögili at, no kanol manifön glätabeli, e in glätabel at blods olik binoms.“
Jipul äsumof lögili, äveadof omi kudiko me klöfil e ägolof tän so lonedo, jüs äkömof al glätabel, kela yan äbinom pekiköl. Nu ävilof sumön lögili, ab, ven ämanifof klöfili, at äbinom vagik, ibo ipölüdof legivi stela gudik. Kisi äsötof nu beginön? ävilof savön blodis e no älabof kiki al yan glätabela. Ägegolof vegi lölik e fino ätuvof omi in yeb. Ästegof omi in leyan e eko: äpötom.
Nu ämanifof, e ven ikömof ini, smamenil äkömom kosü of, e äpükom: „Cil obik, kisi sükol?“ „Sükob blodilis oba, rabis vel“ ägepükof. Smamen äsagom: „Söls rabs no binoms domo, ab if vilol valadön is so lonedo, jüs ugekömoms, nütlidolöd is.“ Tän smamenil äblinom fidi rabas su smabovils vel e in köpils vel, e jiblodil äfidof bosili de smabovil alik e ädlinof bosili se köpil alik, ab in köpil lätik äjedof linili, keli iblinof ko ok.
Süpito älilof böseti e vienami in lut, e smamenil äsagom: „Nu söls rabs flitoms domo.“ E rabs äkömoms e äviloms fidön e dlinön e äsükokms smabovilis e köpilis okik. Nu äsagom balim pos votim: „Kim äfidom de smabovil obik? Atos äbinos men“. E ven velidel idlinom valikosi, kelos äbinos in köp, linil ärolom kosü om. Älelogom omi e älesevom, das äbinom lin fata e mota, e äpükom: „Begob Godi, das jiblodil obsik binofös is; tän äbinobsöv pedalivöl“.
Jipul, kel ästanof po yan e älielof, älilof vödis at e ätlidof bifo, e rabs valik ägegetoms nu menafomi. E äkidoms e äzilamoms balvoto e älomadoms yofiko.