Reontse Ljeafde-Gal

by Gysbert Japiks

Let ijnne juwn (de Sinn' oone' oore' ig Duyn,
Nacht-wâdsters eag belitsen mey yen Wolck',
Fjild, wetter, luft oer-teyn mey tjuester bruyn)
Siet Reonts oon' Strân, in wâlde'uwt herte-kolck,
Yen triene-gjealp; dy lanz her wangen del
Roon, wiet in hiet; in biet in spliet her fel.

O Friesche! (sey-se') in dear mey wird'-se stom,
In Jæ bescheat, in laey ijnn' swijmme' az dea.
O Friesche! (sey-s') da-se hette weer bekôm)
O 't hert bejout m', hoe's, ljeaf, dijn Reonts ijnn' nea!
Reonts, eren, Reonts, dijn hert, dijn siel, dijn sin,
Reonts, litste, ljeaf, ijnn' wean fen freamde Min.

Fljueg hinne' oer-drovig suchtjen sonder eyn,
Reyts, reyts ijn 't hert fen him dy Reonts forjit
(:Wierom ick tuwzen tuwzen trienen weyn:)
Om Fijnne-min, dy him, spoar-bjuester, rit.
O Friesche! koe 'k mijn trienen ijn dijn bloed
Trog-mingje 'k wit ick recke dijn gemoed.

Mar 't iz om naet al het ick kley æf gâl,
De Goden habbet, ljeaf, (och!) doz forsjoen,
(It tij, it ty to goe; naet to dijn fâl:)
Dat jæ dit bjuester freamd Djier oon dy joen'.
Ick rop, ick rop oone' Hijmmel in bejear
Sijn tjuwg, ljeaf, dat ick om dijn ljeafde stear.

Ho schoe ick libbje! 'k fiel dijn hert in sin
Ljeaf, eren rjuecht in sljuecht oon my forbuwn,
Nu fest oon dizz' blier-eage Meeremin,
Dy (hoe-se' eack sjongt) jæ 's duwbbeld falsk ijnn' gruwn.
O 't tjuester græf mijn winsch'! 't Ljeacht bin ick sed,
Om dy mijn treast, trog Mercurs floyt' forret,
Op Daneus Famne bed.