Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Tom I/Bukowa
[ 461 ]Bukowa, 1.) wś, pow. piotrkowski, gm. Łękawa, par. Bogdanów. W 1827 r. było tu 9 dm. i 52 mk.
2.) B., wś i folw., majorat, nad rz. Koprzywianką, pow. sandomierski, gm. Osiek, par. Wiązownia. Leży przy drodze ze Staszowa do Koprzywnicy. W 1827 r. było tu 48 dm i 285 mk., obecnie liczy 51 dm., 454 mk. i 646 m. ziemi włośc.
3.) B., wś, pow. biłgorajski, gm. Kocudza, par. Puszcza Solska. W 1827 r. było tu 12 dm. i 63 mk.
4.) B. Wielka, wś rozkolonizowana, pow. chełmski. gm. Bukowa, par. Sawin. Posiada urząd gminny i hutę szklaną, produkującą za 10,000 rs. rocznie, zajmuje ona 15 robotników. Włościanie posiadają ziemi 1731 morg, koloniści niemcy 1815 morg. Gmina B. należy do s. gm. okr. II we wsi Świerze, st. p. w Chełmie, od Chełma o 20 w.
5.) B. Mała. wś, pow. chełmski, gm. Bukowa, par. Sawin. Gruntów włośc. 395 morg., dworskich 916 morg. W 1827 r. było tu 36 dm. i 196 mk.
Bukowa, 1.) wś, pow. samborski, leży nad potokiem, dopływem Strwiąża, o 1 milę na północ od Fulsztyna, a o 1½ mili na północ od Starejsoli, o 1 i pół mili na północny wschód od Chyrowa, stac. kolei łupkowskiej (1-sza kolej węgiersko-galicyjska), w której łączy się z tą koleją kolej naddniestrzańska. Ludność rzym. kat. 16, gr. kat. 838, izrael. 27: razem 881. Należy do rzym. kat. parafii w Fulsztynie, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należy wieś Lutowiska; cała parafia liczy 1262 gr. kat. dusz. Parafia ta należy do dekanatu starosolskiego. Wedle zapisków wizytacyi w 1733 roku odbytej, miała cerkiew w Bukowie erekcyą od Mikołaja Herburta, podkomorzego ziemi przemyskiej z 1568 i Mikołaja z Żurowa Daniłowicza, podczaszego koronnego i podkomorzego ziemi chełmskiej a starosty hrubieszowskiego w Bukowie z 1669 roku; posiada szkołę filialną. Właściciel większej posiadłości: konwent oo. bazylianów w Dobromilu.
2.) B., wś, pow. pilzeński, par. rz. kat. Brzostek, o 5 kil. od Brzostka.
3.) B., ob. Domostawy.
Bukowa, 1.) niem. Buchau, wś, pow. kładzki, w par. katol. Neurode; dobra z wielu folwarkami i kopalniami węgla.
2.) B., niem. Lueben, m. powiatowe, ob. Lubiń.
Bukowa, 1.) Niemiecka, niem. Deutsch Buckow, wś w pow. słupskim, ziemi pomorskiej.
2.) B. Kaszubska, niem. Wendisch Buckow, wś tamże.
Bukowa, Bukowna, strumień i dopływ Sanu. Wytryska w Królestwie Polskiem, z łąk po połudn.-zachod. stronie drogi wiodącej z Janowa do Biłgoraja pod Korytkowem. Płynie przez Małków, Uście, Kiczki, pod Mątwami wchodzi w p. janowski. Poniżej wsi Bąk uchodzi w Galicyą, tworząc granicę między Galicyą a Królestwem polskiem na przestrzeni 1 kil., aż do przysiołka Szwedów w obr. gm. Jastkowic. Płynie przeważnie w kierunku zachodnim i o 2 kil. na zachód wsi Jastkowic uchodzi do Sanu z prawego brzegu. W dawniejszych czasach zwracał się ten strumień ¼ mili poniżej Jastkowic na północ, przerzynał gminy Branwicę, wioskę Bąków, Muzyków, w Rzeżycy długiej zasilał wielki staw, płynąc równolegle do Sanu a dosięgnąwszy Rzeżycy okrągłej zwracał się na zachód i na granicy gmin Woli rzeżyckiej i Kępy uchodził do Sanu. Silne wylewy Sanu spowodowały ten strumień do zrobienia sobie innego koryta i krótszego [ 462 ]nawet biegu, oraz innego ujścia do Sanu, przeszło milę wyżej od pierwotnego. Dziś w miejscu dawnego koryta pobudowało się kilka zagród włościańskich, które zawsze podmakają, w tak zwanym Bąkowie. Od strony południowej tej wioski przeciąga się w kształcie wązkiego stawku dotąd nie wyschłe dawne koryto tej rzeczki. Na północ zaś we wsi Mużykowie utworzył się stawek wązki a długi, przelewający swe wody do wielkiego stawu w Rzeżycy długiej, z którego dawnym korytem Bukowy płynie do Sanu potok tej samej nazwy. Bukowa przyjmuje z prawego brzegu trzy znaczniejsze dopływy: Rakową pod Uściem; Zajemną czyli Białą i Czartusową. Biała płynie przez wsie Pikule i Łążek, Czartusowa przez Niziuł i Mątwy. Obie uchodzą do Bukowy na granicy Galicyi. Z lewego brzegu wpada doń znaczny potok w górnym biegu Palczawką, w dolnym zaś Gilówką zwany. Długość biegu przeszło 30 kil. Br. G.
[ 462 ]Bukowa-góra, 1.) wś ryc., pow. kartuski, o 4¼ m. od Kartuz, par. i st. p. Sulęczyn, ma 4 właścicieli, 796 m. rozl. R 1866 było tu 158 katolików.
2.) B., wś, pow. reszelski, st. p. Rothfliess.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|