Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Tom I/Bobrek
[ 258 ]Bobrek, wś i folw., pow. radomski, gmina i par. Stromice. Znajduje tu się gorzelnia. W 1827 r. było 23 dm. i 204 mk., obecnie 29 dm., 266 mk., 560 morg dworsk. i 594 włośc. ziemi.
Bobrek, 1.) górny i dolny (z Bobrownikami i Łęgiem), wś, p. chrzanowski, o 6 kil. od Oświęcimia, nad Wisłą, przy samej dr. żel. ces. Ferdynanda, która tu most przez Wisłę przerzuciła, niedaleko granicy szląskiej, ma rozległości 2564 morg., wtem 1342 m. lasu, 156 dm., 882 mk., kościół paraf. w miejscu; w glebie pszennej, bardzo urodzajnej; piękny pałac i ogród. Niegdyś był tu zamek obronny i służył za przytułek rozbójnikom, z których w początkach panowania Zygmunta III oczyszczono tę okolicę. Konfederaci barscy mieli tu mocne stanowisko. Parafia katolicka B. dek. nowogórskiego liczy wiernych 3724, obejmuje wsie: B., Gromiec, Gorzów, Chełmek, Łęk i Ostropole.
2.) B., wś, pow. dąbrowski, tuż obok st. p. Żabno, w par. rz. kat. Odporyszów.
3.) B., przysiołek wsi Zawady.
Bobrek, Bóbrka, wieś, pow. cieszyński, na Szląsku austr., w par. katol. Cieszyn, ma szkołę ludową, rozl. morg 1335, ludn. 984.
Bobrek, wś i dobra, pow. bytomski, par. katol. Miechowice, z kopalniami węgla kamiennego i galmanu; st. dr. żel. z Bytomia do Gliwic, o 3 kil. od Bytomia.
Bobrek, 1.) Bobrza, inaczej Bobrzyca lub Trupieniec, rzeka, bierze początek w górach leśnictwa rządowego Samsonów, w pow. kieleckim. Z początku ma nazwisko Bobrek; potem przyjąwszy wody różnych małych strumieni, płynie od wschodu ku zach.; od wsi Bobrza skręca się ku połud. i płynie do wsi Miedziana-Góra. Na przestrzeni tej dostarcza siły [ 259 ]poruszalnej zakładom górniczym w Samsonowie i Cmińsku, ma szer. od 2 do 3 sążni, głęb. od 2 do 4 stóp. Pod wsią Bobrza znajduje się na niej most, długi 4 sążnie. Dalej płynie ona przez wsie: Białogon (odtąd nazywają ją Trupieniec), Zagrody, Wola murowana i pod wsią Wolica Lurowska wpada z prawego brzegu do Czarnej Nidy. Płynąc początkowo z półn. na połd., na gruntach wsi Zagrody zwraca się na południo-zach. i tym kierunkiem z małemi zmianami płynie aż do ujścia. Po większej części płynie ona płaszczyzną, w kilku miejscach przerzniętą wzgórzami, z których najznaczniejsze, pokryte lasem, znajdują się pod wsią Zagrody z prawego brzegu. Koryto jej piaszczyste, bieg wody niejednostajny, z powodu istniejących zakładów wodnych, szer. wynosi 6 do 30 stóp, glębokość rozmaita, miejscami dochodzi do stóp 10. Woda po każdym nawalnym deszczu, jak równie i przy roztopach wiosennych, wzbiera. Na trakcie bitym warszawsko-krakowskim znajduje się na rzece most pod wsią Zagrody, długi przeszło 50 stóp. Długość rzeki wynosi: 34 w. Wpadają do niej strumienie: Sufraganiec, z lewej strony powyżej Białogona, Silnica poniżej Białogona. Jeziorka z prawej strony poniżej Murowanej Woli.
2.) B., rzeka, zaczyna się śród mokradeł leśnych w pow. będzińskim, koło wsi t. n., płynie na wschód, zrazu rowem śród lasu, następnie mija błonia i uchodzi do Wisły, płynąc równolegle z Czarną Przemszą; szeroka 4 i pół stopy, długa 6 wiorst, dno z namulisk, brzegi od 1 do 4 stóp wyniosłe. Br. Ch.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|