Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Tom I/Buda
[ 439 ]Buda, Budy, nazwa ogólna geo-topograficzna osad leśnych lub powstających po wyciętych lasach. Pierwotnie oznaczała ona samo mieszkanie osadnika leśnego i w języku myśliwskim znaczy szałas z gałęzi, służący do ukrycia myśliwego przed zwierzyną, na którą czatuje. Gdy z osad, których mieszkańcy trudnili się łowiectwem, pszczolnictwem, wytapianiem smoły i t. p. przemysłami, zaczęły się tworzyć osady rolnicze, zatrzymały one swe pierwotne nazwisko, choć miejsce bud zastąpiły chaty. Najwięcej Bud spotykamy w obrębie dawnego Mazowsza (gub. warszawska, płocka, łomżyńska), choć wraz z kolonizacyą mazurską spotykamy B. na całym obszarze ziem dawnej Polski. Por. Ruda, Majdan, Huta, Demnia i t. p. Br. Ch.
Buda, 1.) wś, pow. suwalski, gm. Czostków, par. Filipów, odl. o trzy mile od Suwałk, liczy: 1 dm., 21 mk.
2.) B. Zawidugierska, wś, pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Puńsk. Leży przy os. leśnej Zawidugiery; liczy 9 dm. i 88 mk.
3.) B.-ruska, wś, pow. sejneński, gm. i par. Krasnopol. W 1827 r. było tu 10 dm. i 209 mk., obecnie 39 dm. i 226 mk.
4.) B., wś, pow. władysławowski, gm. Tomaszbuda, par. Wysoka Ruda. Ma 7 dm., 99 mk., odl. 26 w. od Władysławowa.
5.) B., wś, pow. maryampolski, gm. i par. Balwierzyszki. Ma 5 dm., 34 mk.
Buda, 1.) Stara, wś, pow. zwinogródzki, o 15 w. od Zwinogródki. Niegdyś wtem miejscu były znaczne lasy i wyrabiano potaż. Należała ta wieś dawniej do Sapiehów, od których przeszła przez darowiznę na Zaborowskiego. W r. 1835 Klemens Podlewski wziął ją w posagu za żoną, ta sprzedała B. Radziejewskiemu a ten ostatni Narcyzowi Koleńskiemu, po którym odziedziczyły jego córki. Ziemi 1750 dz.; dworskiej 1100 dz. Cerkiew, zarząd policyjny w Łysiance. Osada dawnej szlachty polskiej, dziś prawosławnych.
2.) B., dobra, pow. ihumeński, nad rzeką Hać, tuż przy dawnym trakcie pocztowym z Ihumenia do Mińska prowadzącym, o w. 18 od Ihumenia. Dawniej B. była własnością Parczewskich, od r. zaś 1853 należy do Homolickich; całego obszaru mają przeszło 7633 morg. Ziemia borowa, lekka, sianożęci dobre, lasu obfitość; dwa młyny i pięć karczem. Miescowość ta nie odznacza się żadnym przemysłem. Al. Jel.
3.) B., os, pow. słucki, w 1864 r. st. przy byłym trakcie pocztowym Mińsk-Pińsk, o 16 w. od Siniawki.
4.) B., ob. Brahin.
5.) B., wś w pow. klimowickim, z katol. kaplicą parafii łozowickiej.
6.) B., wś, folw. i zaśc. w pow. trockim.
7.) B.-Koszelewska, st. dr. żel. landwerowsko-romneńskiej, na przestrzeni Homel-Mińsk, między Siemienówką i Sołtanówką, o 41 w. od Homla.
Buda, 1.) wś, pow. czerniowiecki na Bukowinie, o 9 kil. od Sadogory, w par. gr. nieunickiej Mahala; dominium rządowe.
2.) B., przysiołek Iwanówki.
Buda, 1.) niem. Fischerbude, wś, pow. olecki, st. p. Cichy.
2.) Budda (ob.).
Buda, folw. dóbr Komorno, pow. kozielski.
Buda, stolica Węgier, inaczej Budapeszt, zowie się po słowiańsku Budzin, po niem. Ofen.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|