Santa Teresa de Ávila
Traducite: Novus
Sonetto a Christo crucifigite
Non me move, mi Deo, pro amar te
le celo que me ha tu promittite,
ni me move le inferno tan timite
pro lassar pro isto de offender te.
Tu me move, Senior! Move me vider te
clavate in un cruce e deridite;
move me vider tu corpore tan ferite;
move me tu affrontos e tu morte.
Move me ergo, tu amor, e in tal maniera
que benque non haberea celo, io te amarea,
e benque non haberea inferno te timerea.
Non me debe tu dar proque io te ama
ma benque lo que io spera non sperarea
lo mesmo que io te ama te amarea.
Nihil pote turbar te
Nihil pote turbar te,
nihil pote espaventar te
toto se passa,
Deo non se altera,
le patientia
toto lo gania
qui a Deo ha
nihil le manca
sol Deo le basta.
Io vive sin viver in me
Io vive sin viver in me,
e de tal maniera io spera,
que mori proque non mori.
Io vive foras de me
ben que mori de amor,
proque io vive in le Senior
que me voleva pro se.
Quando le corde io dava le,
Ille poneva in illo iste aviso:
que mori proque non mori.
Iste divin prision
del amor in que io vive,
ha facite a Deo mi captive,
e libere mi corde;
e causa in me tal passion
vider a Deo mi prisionero,
que mori proque non mori.
Ay! Que longe es iste vita!
Que dur iste exilios,
iste carcere, iste ferros
in que le anima es placiate!
Sol expectar le sortita
me causa un dolor tan feroce,
que mori proque non mori.
Ay! Que vita tan acerbe
ubi non se gaudia le Senior!
Proque si es dulce le amor,
non es le sperantia longe;
quita me Deo iste carga,
plus pesante que le aciero,
que mori proque non mori.
Io sol vive in le confidentia
que io debe morir,
proque moriente, le viver
me afianza mi sperantia;
morte ubi al viver se accede,
non debe tardar, que io te spera,
que mori proque non mori.
Essente io absente de te,
que vita io pote haber,
salvo le morte suffrer
le major que nunquan videva?
Pena io ha pro me,
pro esser mi mal tan integre,
que mori proque non mori.
Mira tu que le amor es forte:
Vita non me sia ingrate;
mira tu que sol te resta,
pro ganiar te, perder te;
pote venir jam le dulce morte,
pote venir le morir legier,
que mori proque non mori.
Aquelle vita in alto
es le veritate vita;
usque iste vita mori,
non se frue essente vive.
Morte, non sia elusive;
melior io vive moriente,
que mori proque non mori.
Vita, que pote io dar le
a mi Deo, que vivi in me,
si non es exiger a te,
pro melio a Ille fruer le?
Que moriente acceder le,
pois que tanto mi caro io ama,
que mori proque non mori.
Mi Amate pro me
Io tote me livrava e dava
e de tal sorte io ha trocate
que mi Amate es pro me
e io es pro mi Amate
Quando le dulce Chassator
me tirava e lassava ferite
in le brachios del amor
mi anima lassava cedite,
e sumente nove vita
de tal maniera io ha trocate
que mi Amate es pro me
e io es pro mi Amate
Feriva me con un sagitta
invenenate de amor
e mi anima lassava facite
uno con su Creator
io ya non vole altere amor,
ya que a mi Deo io me ha cedite
e mi Amate es pro me
e io es pro mi Amate
Vostre io es
Vostre io es, pro vos naceva,
Que vos manda facer de me?
Soberan Majestate,
eterna sagessa,
bon bonitate al anima mie,
Deo, altessa, un esser, bonitate,
mira le grande vilitate
que hodie vos canta amor assi.
Que vos manda facer de me?
Vostre io es, proque me creava;
vostre, proque me redimeva;
vostre, proque me suffreva;
vostre, proque me appellava;
vostre, proque me conservava;
vostre, proque non me perdeva.
Que vos manda facer de me?
Que vos manda, bon Senior,
que pote facer tan vil domestico?
Qual mestiero habeva vos date
a iste sclavo peccator?
Videva me hic, mi dulce Amor,
Amor dulce, vide me vos hic,
Que vos manda facer de me?
Vide vos hic mi corde,
io lo pone in vostre palma
mi corpore, vita e anima,
mi nucleo e affection;
dulce Sposo e redemption
proque pro vostre me offereva
Que vos manda facer de me?
Da me vos morte, da me vos vita;
da me vos salute o infirmitate,
honor o dishonor vos me da,
da me vos guerra o pace plen,
debilitate o fortia a mi vita,
que a toto io dice que si
Que vos manda facer de me?
Da me vos richessa o miseria,
da me vos conforto o affliction,
da me vos allegressa o tristitia,
da me vos iferno o dame vos celo,
vita dulce, sol sin velo,
ya del toto io me rendeva.
Que vos manda facer de me?
Si vos vole, da me oration,
si non, da me vos severitate,
si abundantia e devotion,
e si non sterilitate.
Soberan Majestate,
sol io ha pace hic,
Que vos manda facer de me?
Da me vos, ergo, sagessa,
o per amor ignorantia.
Da me vos annos de abundantia
o de fame e carentia,
da me vos tenebras o clar die,
revolve me vos aqui o la.
Que vos manda facer de me?
Si vos me vole divertente,
io vole pro amor non laborar,
si vos ordena travaliar,
morir io vole laborante.
Dice vos, ubi, como e quando.
Dice, dulce Amor, dice me
Que vos manda facer de me?
Da me vos Calvario o Tabor,
deserto o terra abundose,
sia Job in le dolor,
o Juan que al pectore reposa;
sia vinia fructuose
o sterile, si illo conveni assi.
Que vos manda facer de me?
Sia Josef ponite in catenas
o de Egypto Avantiate,
o David suffrente penas,
o ya David incumbrate.
Sia Jonas inundate,
o liberate de ibi.
Que vos manda facer de me?
Io pote esser tacente o parlante,
habente fructo o non habente,
monstrante me la Lege mi ulcere,
gaudiente de Evangelio blande,
io pote esser penante o gaudiente,
sol Vos in me vive.
Que vos manda facer de me?
Vostre io es, pro Vos naceva,
Que vos manda facer de me?