Selma

by Şêx Nûredînê Birîfkanî

me selma her tinê dîbû, ji xubanê cihan selma
qesem ba wechê selmayê, tu yî yek ten eyan selma

dinasîn em te selmayê, cihangîrê me yektayê
ji dunyayê ji uqbayê, eyan û hem nihan selma

di çeşman da yeqîn nûr î, tu daxê can û rencûr î
di çîn da tu ji fexfûr î, şahinşayê zeman selma

tu leyla dilbera qeys î, tu zayê sîneyê deys î
ti vî rengî, ti vî keysî, mirada her kesan selma

mirada muslim û mulhid, çi der dêrê çi der mescid
neveftê her yekî murşid, şirîkê muşrikan selma

şirîkê mişrikanî tu, emînê silabkan î tu
meta’ê her dukanî tu, dukana cewheran selma

sizawar û keremdar î, li ser gencî tu her mar î
digel musa û sehhar î, îmamê sahran selma

ji deryayê dide mewcan, ji wê tên her durr û mercan
tu dam û daneya her can, tu yî ruh û rewan selma

tu şemsa kewkeba carî, felekgêr û seyyar î
di çerxa lewleba carî, di eşqa te dayîn selma

ji ber eşqa te bîxud bû, eger roj û eger şeb bû
şibî me her tibê ew bû, hemû se’et û deman selma

çi binvîsim çi bêjim ez, qewî heyran û gêj im ez
eger dînê ji mêj im ez, tura axir xudan selma

tu yî willah xudanê min, tu yî ruh û rewanê min
tu yî fesl û beyanê min, bikim behs û beyan selma

eger dilber bidit furset, meded karê me bit nesret
qelem dê behsekê jê ket, ji şehzadê cihan selma

ji şehzada sîfet hurî, hebîb û dilbera nûrî
sîyeh çeşm û gula curî, xudana erqman selma