Serbska meja

nadpis	Serbska meja
awtor	Handrij Zejler
lěto
žórło	http://texty.citanka.cz/
licenca	public domain
nota	stary prawopis, Zhrom. spisy III

    Zelena ta meja
    Serbska lěsna reja,
    Kiwa k rjanom' wjeselu;
    Tuž hotuj so, ty rjane holčo,
    Hotuj so na rejku
    Z pachołom na trawniku!

    Dešćik budźe kapać,
    Słónčko budźe sapać,
    Bórči nan a wotradźa;
    Maćeŕka ta stara,
    Ta je połna swara
    Pjenježkow tych swětłych dla.

    Miłe njebjo lubje směwa so,
    A swoje holčo wjedźe pacholo;
    Wokoł' rjanej' meje
    Zejhrawaju reje,
    Horkach banty, rubišća.

    Měja rubišćata khila so;
    Tuž kedźbuj, kedźbuj, spěšne pacholo!
    Za tym wjeŕškom hrabń!
    Wona leći, hrabń za wjeŕškom zelenym!

    Pacholo so mjerzaše,
    Kiž tu meju njekrydźe,
    Zo njej' holčo jeho
    W rejach kralowa.

    Do korčmy ducy,
    Tu meju w rucy,
    Tón hólčik juska
    Na sylnych ramjenjach;
    Ći hercy hudźa
    A wjes'le budźa
    A hraja rjeńše přezpolo.
    Zawyskajće, poskakajće,
    Wjesełće so rjanej młodosće;
    Bjeŕće dar tej' lubosće
    Z ruki holičow!

    Něhdy sněhi nańdu,
    Ličkow róže zańdu;
    Róža njewinosće
    Wěčnje rjana kće!