Serbska zemja

Serbska zemja, ty mój narod,
Mójich wóśćow kólebka,
Droge město huchwalone,
Strona kšasna serbojska.

Twóje źowča hupyšńone,
Twóje spiwy narodne,
Twóje lěsy zatawjone,
Wšo tak lube domacne.

Twóje wsy a twóje města,
Twóje póla, łuki wše,
Wšykno mě tak jasńe wita,
Zně mě zuki pśijazne.

Tšuga Sprěw´e pak pśekšasni
Twóje kšomy struskate,
Źěli swójo žognowańe
Góŕejcnej kaž dołojcnej.

Wěžoš nas ak' lube bratśi,
Górnu, Dolnu Łužycu;
Sy mě droga, luba Sprěwja,
Luba rodu serbskemu.