Sira Sibe

Sira sibê li bab û dara hewrê

Veciniqî û hişyar bû

Tevziyek da xwe tevziyek kûr û rahişt

Bilûre danî ser diranê

Ji sedsaliyên dûr û ji kezeba kûr sitira

Kaniya bin dara hewrê

Bi dengê bilurê re nehwirand

Hêstir werwirand melûl melûl

Dilê heyvaji kovanên xwere

Kerî bi kerî kezext û dirand

Bilbilek firî ji hêlîne

Çu danî li gulya gulê

Xonçeyan mijand ji pêsîra xwe

Berda dilê wan ji xuriyê

Dilop dilop niqutî û xurî

Niqut niqut nızilî û xurî

Di dilopa paşî de sefeq beyan bû

Ji bilûrê his birî kanî xayiş ket

Li bine kema gulê bilbil ji can bû

Jînek nû dest pêkir bi sira sibe

Şefeq zelal xuza xuyan bûn

(Ciwan Haco)