Soederberg Jesus Barabbas Capitulo 13

Capitulo 13

Mi vetere amica seniora Mandolin, qui post le morte de mi car sposa administra mi casa, arrangiate un ver placente e bon dinar, si io pote dicer lo ipse. Naturalmente con le adjuta de mi vetere Lotta, qui prepara bon mangiar svedese. Le danos naturalmente ama le mangiar danese, e le germanos le germano; ma le mangiar svedese, illo place tanto al danos como al germanos e turcos e tartaros. (Excepte le haringos fermentate naturalmente, e un par de altere specialitates que nulle svedese rational offere al estranieros.) Le hospites esseva vestite un poco differentemente, in parte assatis pictoresc. Josef Marin esseva le plus banal, in smoking e scarpas de vernisse, e Blasius similarmente. Kasper veniva in frac e cravata blanc ma con su vetere pantoflas rubie de marocchin al pedes, ubi le whisky ha sedimentate -- probabilemente un simple consequentia del lege del gravitation. Le juvene Kristensen habeva un costume sportive e un collar Schiller. Irma Jensen habeva devenite un ver dama del mundo con medios multo modeste (quasi nihil). Como Oda Hansen esseva vestite io non memora (alique jalne, io crede, ma forsan io imagina lo proque illa ha un boteca de ovos.) Illa pare in effecto como si nostre Senior habeva intentionate facer la un homine ma cambiava de opinion al ultime momento.

E assi nos etiam habeva un prestre con nos, a saper mi spiritual curator legal, le pastor Baldersen del Ecclesia de Juda. (Illo probabilemente non es nominate post Juda Iscariota, de qui io nunquam audiva parlar in mi tempore, ma post le Juda qui scribeva un epistola.) Le pastor Baldersen veniva a me pro parlar de un collection pro un cosa o un altere, e assi io naturalmente le invitava a restar pro le dinar -- nos es vetere cognoscitos. Ille es de facto un jocator de chacos multo eminente e ha un nomine famose como compositor de problemas de chacos. Ma ille es infelicemente maritate e deveniva apparentemente assatis contente de poter evitar ir a casa pro le dinar, specialmente quando ille audiva que ille incontrava le comediante real Blasius, que ille admira enormemente; ille ama le theatro.

E proque on es ancora, como duo mille annos retro, un poco plus cortese verso pastores e rabbinos que verso altere homines, le pastor habeva le honor de conducer le hostessa al tabula. (Le reformas de Jesus in iste caso non ha habite multe successo. Seniora Mandolin es de facto filia de un prestre, assi pro illa esseva natural que le pastor esseva le hospite de honor.)

Kasper immediatemente diceva al pastor que ille labora super un retabulo pro le ecclesia del village rural ubi ille nasceva, lo que naturalmente excitava grandemente le interesse e sympathia del pastor Baldersen pro Kasper, e quando ille audiva que illo representarea Jesus e le adultera, ille esseva certe initialmente un poco surprendite, ma tosto reguardava le subjecto con comprension (como dice le danos). E tosto ille habeva devenite si incantate con Kasper que ille quasi oblidava le grande Blasius.

Ma sia que isto dependeva del retabulo de Kasper o del anchovas (»le anchova in su cassa, lassa Jesus decider») -- in omne caso, le conversation tractava quasi tote le tempore de Jesus.

Naturalmente, non escappava al oculo de pictor de Kasper (o in iste caso plus tosto su oculo de falcon o de policia) que Josef Marin fraudava con le prime bibitura e solmente prendeva un parve bibita. (Io naturalmente ha orthodoxe vitros svedese pro aquavit, del tempore de Carlo XV.)

-- Iste vitros, diceva Kasper, le defuncte archiepiscopos Sundberg haberea approbate, ille qui soleva dicer: post le timor de Deo e le moralitate, io non sape nihil plus diabolic que parve vitros de aquavit. Ma tu, Marin, non es digne de portar los al labios! Tu deberea haber habite un vitro special, un parve vitro de liquor pro vergonia e admonition!

-- Tu vide le granulo in le oculo de tu fratre? diceva Blasius jocosemente.

-- Ma non le trabe in mi proprie, completava Kasper. Ma como on pote vider un granulo in le oculo de su fratre si on ha un trabe in su proprie, isto io nunquam ha comprendite!

-- Car Kasper, diceva Marin, tu ha probabilemente ration que le idea in iste vetere proverbio poterea haber recipite un forma plus felice.

-- Le vetere proverbio? demandava le pastor Baldersen. Si, on pote dicer lo assi. Illo ha devenite un proverbio con le tempore, como multe altere parolas de Jesus.

-- Illo esseva probabilemente ja un proverbio in su tempore, diceva Marin. Io non es un experto de proverbios ma totevia pote offerer un par de variantes de differente origines, un latin e un arabe. Le variante latin occurre in Cena Trimalchionis, e proque le convivas de Trimalchio non pertineva precisemente al alte societate de Puteoli, io debe in avantia excusar me al damas; illo es un poco drastic. »Tu vide le minime pulice in tu vicino, ma non le pejor pediculo in te mesme.» Le variante arabe es plus fin e acute: »Le camelo ride del gibbo del dromedario -- ille mesme ha duo, ma ille non pote vider los.» Un camelo vermente pare rider con le bucca large aperte, e isto da al proverbio arabe un parve charme special. Ma forsan nos debe dar ration al amico Kasper que le variante aramaic con le trabe in le oculo, que Jesus habeva audite, es minus felice. Isto non es un reproche a Jesus. Como predicator e orator public experte, ille naturalmente usava con placer vetere proverbios e dictos, que su publico cognosceva e comprendeva, e ille debeva prender los como ille los trovava.

Con le suppa, que esseva cocite de un vetere gallo de tetrice, nos comenciava a discuter subjectos plus secular, como theatro e cinema, ma con le pisce (lucio cocite in le furno guarnite con ostreas rostite e fungos porcin) Jesus reappareva. Blasius relatava de un votation inter le studentes de un del plus eminente universitates de America concernente »le personalitate le plus fascinante del historia mundial». Napoleon habeva obtenite le prime position con un majoritate colossal. Postea veniva Cleopatra e Johanna de Arc. Blasius esseva assatis surprendite del popularitate del duo damas inter studentes american, ma Kasper immediatemente trovava le explication le plus natural in un par de successos colossal de cinema. Al fin veniva Socrates con cinque votos, le presidente Coolidge con quatro, Jesus con tres e Mussolini con duo. E Blasius non poteva comprender que Jesus habeva recipite si poc votos -- in le pie America! Ben que ille etiam ha essite filmate, multe vices!

-- Si, naturalmente, diceva Kasper, ma Jesus nunquam pote esser filmate con le realismo que on demanda in America. Ibi on vole vider un ver crucifixion, alteremente le gente non pensa que illos ha recipite alique pro lor moneta.

-- E forsan il ha etiam un altere cosa, diceva seniora Mandolin. In un tal votation le studentes dice probabilemente le opinion de lor corde. E isto non es usual in questiones de Jesus e religion.

-- Io non sape si io debe aventurar me con un tertie explication, diceva le pastor Baldersen. In mi opinion, mesmo le povre tres votos que Jesus recipeva debe haber essite causate per un miscomprension; secundo le intention del votation ille non deberea haber recipite ulle voto del toto. Il es absurde in un votation que concerne personalitates human dar su voto al secunde persona del divinitate.

-- Le senior pastor ha completemente ration in isto, diceva Josef Marin. Vidite con le oculos del fide christian, Jesus es naturalmente hors concours in un tal votation. E vidite con le oculos del historia profan, ille esseva un rebello fallite inter innumerabile alteres. Assi que in omne caso ille recipeva tres votos de plus.

-- Ma car senior Marin, diceva le pastor Baldersen -- un rebello fallite? Io vermente non comprende lo que vos intende. Como un vetere theologo vos debe haber legite le evangelios -- nostre sol fontes de cognoscentia super le vita de Jesus hic super le terra -- e ibi il non ha un sol parola super un tentativa de rebellion fallite!

-- Si, diceva Josef Marin, il ha vermente un cosa o un altere super isto in le evangelios. Primo, ille es continuemente appellate Jesus Christo, e Christo es como cognoscite le traduction grec de Messias. Ma le prime e le plus evidente mission de un Messias esseva precisemente facer rebellion e occider Pilato e le romanos. In plus, il es scribite que su adherentes le acclamava como »filio de David», id es como le rege legitime del judeos, e durante le interrogatorio ante Pilato ille mesme admitte que ille ha agite como pretendente al throno.

-- Como pretendente al throno! Isto es incredibile! diceva le pastor. Quando Pilato demanda a Jesus si ille es »le rege del judeos», isto es naturalmente le sol maniera in que ille como romano pote exprimer le concepto de Messias, e le responsa de Jesus implica naturalmente solmente un confirmation que ille es le Messias.

-- Si, certe, diceva Marin. Ma le ambiguitate que le concepto de Messias recipeva plus tarde non existeva ancora alora. Il ha essite completemente clar pro cata auditor del processo, e naturalmente etiam pro Jesus ipse, que le Messias deberea ascender al throno del rege David e regnar super le judeos. Pote io forsan rememorar al senior pastor lo que le angelo Gabriel dice al virgine Maria in le prime capitulo de Luca? »Ille devenira grande e sera appellate filio del Altissimo, e le Senior Deo le dara le throno de su patre David, e ille regnara super le casa de Jacob pro sempre.» Ben que le Evangelio de Luca esseva scribite multe decennios post que le curso del eventos habeva fortiate un revision del concepto de messias e create le idea de un Messias »cuje regno non es de iste mundo», on ha hic ancora le concepto original de Messias in su puritate non falsificate! E que le parolas del angelo deveniva un prophetia false, isto le evangelista non nota. Ille non se occupa de tal detalios minor.

-- Ben, ma le tentativa de rebellion fallite? diceva le pastor Baldersen. Ubi il ha alique super isto?

-- Si, diceva Marin, il es scribite in Marco que un certe persona appellate Barabbas habeva essite »incarcerate con le rebellos, qui durante le rebellion habeva committite homicidio». In plus, il es scribite que Jesus violentemente expelleva le cambiatores e venditores de animales pro sacrificio, qui habeva lor botecas in le placia del templo. Il es in le natura del cosa que alique tal esserea completemente impensabile, si Jesus non esseva al testa de un gruppo rebelle de adherentes. Alteremente ille haberea essite arrestate immediatemente per le guardas del templo. Que le evangelio in le stilo del conto popular face le heroe facer toto sol non deberea confunder un lector con un poco de reflexion. E finalmente, Lucas ha includite de un de su »multe» fontes, ora perdite, un notitia multo curiose super un parola de Jesus multo poc notate: »Qui non ha un spada, ille debe vender su mantello e comprar se un!» Lo que seque ha evidentemente essite mutilate e assi devenite incomprensibile: »Alora illes diceva: Senior, ecce hic es duo spadas. Ille les respondeva: il es sufficiente.» -- Nonobstante, on pote deducer del notitia confuse que alcunes de su adherentes esseva armate e que isto non esseva in contradiction con su instructiones. -- Es il vermente necessari plus o plus clar provas pro le tentativa de rebellion? E que illo falleva, isto pote forsan esser considerate sufficientemente probate per le facto que le domination roman super Palestina durava ancora alcun centos de annos, e que Jesus esseva arrestate e condemnate a morte. Ma pro le evangelistas, qui scribeva lor parve compilationes plure decennios plus tarde, Jesus esseva le Filio de Deo e assi non poteva esser imaginate haber interprendite alique fallite. Ergo illes ha facite lo que illes poteva, ma non plus, pro obliterar le tracias del tentativa messianic de rebellion. Completemente isto non poteva esser facite, proque il debeva esser motivate de alicun maniera que Jesus esseva condemnate a morte per Pilato. In plus, le odio inter le judeos e le prime christianos esseva ja forte al tempore quando le evangelios esseva scribite, e pro isto le evangelistas ha facite lor melior pro velar le facto que esseva Pilato qui condemnava Jesus a morte; in vice illes ha date le culpa al judeos -- malgrado que le judeos secundo un testimonio, que ha mesmo succedite entrar in alcun vetere manuscriptos del evangelio, clamava a plen voce: »Da nos Jesus le filio del patre libere!»

Nunc sequeva un parve excambio de opiniones inter le pastor Baldersen e Josef Marin super le question de Barabbas, ma nos pote saltar lo pro non fatigar le lector con repetitiones superflue. Forsan alique esseva nove pro Baldersen, qui ha occupate se plus con cura de animas practic e problemas de chacos que con theologia, ma non pro le lector. Nonobstante, le pastor trovava le idea completemente scandalose que Jesus Christo esserea identic con »Jesus le filio del patre» e que ille assi in realitate non esseva crucifigite, ma perdonate e liberate. Tote le christianismo esserea dunque fundate super un error!

Io non vide nihil extraordinari in isto, diceva Josef Marin. Que es tote le historia mundial si non un Comedia de Errores? Le philosopho Gautama, appellate Buddha, qui secundo informationes experte esseva atheista, es hodie adorate como un deo per centos de milliones! Ma in plus io non me arroga decider si Jesus esseva crucifigite o non. Le sol cosa que nos pote vider es que il ha evidentemente existite duo traditiones differente super iste cosa. Que le evangelistas, qui ha adherite completemente al version victoriose secundo le qual Jesus esseva crucifigite, per inadvertentia e sin comprender lo ipse ha date un parve spatio in le umbra etiam al altere tradition, isto pote certo surprender lectores moderne, ma illes ha procedite in le maniera de compilatores irreflexive e negligente similemente in plure altere casos. Latere a latere con le polemica del aspirante Messias galilee contra le idea del Messias como descendente de David, illes ha, in accordo con le prophetias e le exigentias del credentes e pro si dicer contra su protesto expresse, facite ille »le filio de David». On incontra continuemente traditiones e informationes incompatibile in le evangelios.

Si, isto es infelicemente incontestabile, diceva le pastor Baldersen. Ma pro retornar a iste rebellion: si Jesus etiam con violentia e al testa de su adherentes ha chassate le cambiatores del templo, isto esseva certo un acto rebelle contra le judaismo official, ma non contra Pilato e le romanos.

-- Le autoritate statal, diceva Marin, non sole amar rebelliones e disturbantias de ulle sorta. E lo que le evangelios lassa intervider de iste tentativa de rebellion es extrememente fragmentari; le attacco contra le templo esseva forsan solmente un episodio. Illo esseva evidentemente supprimite in su initio, ma como haberea illo vadite in le caso contrari? Si le multitudes de peregrinos fanatisate, qui se pressava in Jerusalem durante le Pascha, habeva recipite libertate de action pro solmente un momento, illes haberea potite facilemente remover Pilato e su insignificante guarnition roman. Como es cognoscite, isto eveniva plus tarde con un altere procurator, Gessius Florus, in le anno 66!

In omne caso il es clar que Jesus esseva condemnate como rebello e que il non ha essite question de un assassinato judicial. Ille evidentemente ha ipse confessate su culpabilitate, e ille a pena poteva haber pensate a negar lo que totes sapeva. Ma al tempore quando le evangelios esseva scribite -- o plus correctemente: quando illos comenciava a reciper lor forma actual, proque on los cambiava e meliorava continuemente -- »le sanctos» (como le prime christianos se appellava) ja habeva comenciate esser subjecto al attention del autoritates; prudentia e politic sage dictava ergo celar e obliterar tanto como possibile toto que indicava un Jesus rebelle. Isto non succedeva troppo ben, ma in omne caso sufficientemente ben que le majoritate es multo surprendite quando illes audi que Jesus forsan vermente faceva un tentativa de corresponder al expectationes de su adherentes e monstrar se como le Messias. Un theologo moderne e liberal recentemente exprimeva un tranquille supposition que Jesus forsan »contra su voluntate deveniva implicate» in alicun tentativa de rebellion. Un Messias qui contra su voluntate deveni implicate -- in un rebellion messianic!

-- Hm, diceva le pastor Baldersen. Nunc io ha essite pastor durante circa trenta-duo annos, e io vermente credeva que io cognosceva le evangelios. Ma io debe admitter que il pare haber cosas in illos, super le quales io nunquam ha pensate tanto attentivemente. Io debe certo ir a casa e leger los de novo.

Como hospite io non me sentiva vermente confortabile con le direction que le conversation habeva prendite. Quando io invitava le pastor Baldersen a restar pro le dinar, il esseva vermente pro que ille haberea un tempore un poco placente, e non pro que ille venirea a un examine e fallerea. Ille es un homine excellentemente gentil e bon e multo benevolente verso su povres, e ille probabilemente ha habite altere cosas a pensar que investigar como esseva le situation con Jesus in realitate. Ille non esseva presente in ille tempore, como io, e alora il vermente non es si facile! Io habeva un bon desiro de dar a Josef Marin un parve colpo al gamba como signal de stoppar, ma Oda Hansen sedeva inter nos, e io non voleva riscar alicun miscomprension de su parte.

Ma in iste momento, felicemente, le vetere Lotta entrava con un parve platto intermedie, un gratin de cristas de gallo e cerebros de gallina con ficato de ansere e sauce al trufa. (Io a vices me diverte a reviver le memorias culinari de mi felice annos de studente in Alexandria, e io recipeva un cosa simile un vice al taverna Le Faisan d'Oro, le plus eminente restaurante de Alexandria, situate in le ancian palatio de Antonio e Cleopatra sur un insula in le medio del grande bassino del porto.) E in plus, Blasius, in un maniera fin e plen de tacto pro le qual io esseva realmente grate a ille, veniva al succurso del pastor Baldersen.

-- Si, ille diceva, on audi si multe theorias differente re Jesus hodie, e le majoritate es probabilemente basate sur hypotheses assatis vage. Quando on non es theologo, on naturalmente non pote formar un opinion independente sur illos, ma io non sape si isto es realmente necessari. Al minus, nos pote esser de accordo que Jesus representa le plus alte de tote le ideales human. Como io lo videva exprimite le altere die in un articulo de jornal: Si ben ille non era le Filio de Deo -- un question que on debe lassar al expertos pro decider -- ille era nonobstante, sin comparation, le personalitate ethicamente le plus eminente del historia mundial.

Le declaration de Blasius non suscitava opposition. Josef Marin reguardava fixemente in le aere con un expression un poco absente. Io levava mi vitro e invitava le hospites a gustar le Bourgogne. Le vitros esseva vacuate in un silentio reverential. Isto me rememorava quasi le vetere tempores, quando mi defuncte patre (le locotenente-colonnello Jägerstam, non le rabbi Jona de Tiberias) soleva facer un toast a Nostre Senior durante le dinar del Venerdi Sancte.

Le silentio reverential esseva rumpite per le senioretta Irma Jensen, qui demandava:

-- Que es iste platto? Il es multo saporose, ma de que se tracta?

-- Es cristas de gallo e cerebros de gallina, mi cara, io explicava. Vide vos, senioretta Jensen, in mi prime juventute io passava alicun annos in Alexandria, un citate in Egypto. Ibi io videva al Theatro de Cleopatra un pecia theatral que tractava del guerra inter cristas de gallo e cerebros de gallina, e illo finiva con un habile cocinero qui reconciliava le combattentes con le adjuta de ficato de ansere e trufa. Assi iste platto deveniva popular, e in facto il non es mal. E le vetere Lotta ha succedite assatis ben con illo.

-- Quando esseva tu in Alexandria, Jägerstam? demandava Kasper. Io nunquam te ha audite dicer un parola super isto!

-- No, il es possibile, io respondeva. Io ha viagiate bastante in mi vita, e io esseva in Alexandria le ultime vice pro un tempore in le hiberno de 1914, poco ante le guerra. Ma io trovava le citate multo cambiate, e non pro le melior. Le strata Canopo habeva essite renominate Strata Rosetta -- a que serviva isto? Le taverna Le Faisan d'Oro habeva disparite, le Theatro de Cleopatra habeva devenite un cinema, e le cadavere de Alexandro le Grande, que antea esseva monstrate in un cassa de vitro insimul con le certificato sacerdotal attestante que ille esseva filio illegitime de Zeus, habeva disparite sin lassar tracias. Mesmo le famose pharo non existeva plus.

Ma ora le rostito arrivava al tabula (filet de alce à la Oscar II) e le conversation se dissolveva in un susurro general. Totevia, non passava multo tempore ante que Jesus emergeva de novo del susurro! Iste vice esseva le juvene Kristensen qui le introduceva in le conversation, e le pastor Baldersen, qui forsan nunquam antea se habeva trovate in un compania ubi le interesse pro Jesus esseva si vivace, trovava un nove causa pro surprisa e preoccupation.

-- Que dice vos, mi juvene amico, ille diceva, que le moral christian serea un presto del literatura devote judaic tardive? De ubi in tote le mundo ha vos obtenite isto?

Le juvene Kristensen admitteva francamente que ille non lo habeva inventate ipse, ma que ille lo habeva obtenite de Josef Marin, qui probabilemente anque non esseva le prime a facer iste discoperta.

-- No, diceva Marin, io non pote pretender iste honor. E in plus, io es convincite que on pote realmente trovar parolas de Jesus tanto authentic como original hic e ibi in le evangelios. On solmente non debe cercar los inter le plus populares. »Ama vostre inimicos», et cetera -- naturalmente Jesus poteva multo ben haber dicite isto, ma ille non lo ha inventate ipse. Ille lo ha, pro si dicer, apprendite in le schola, id es, ille lo ha trovate sur le via commun del pietate judaic tardive. Ma quando ille dice que on debe odiar su parentes e fratres pro poter amar le correctemente, alora ille es probabilemente sur su proprie sentiero private! Søren Kierkegaard meditava multo super iste passage e ridiculisava cruelmente un dictionario multo usate in su tempore, in le qual on explicava que le parola »odiar» in iste contexto debeva esser comprendite como »amar minus». Combinate con su relationes minus bon con su proximos, como appare in le plus vetere evangelio, isto da realmente un impression authentic, e il non es facile vider como alique si offensive haberea entrate in le scriptos de edification paleochristian si il non habeva existite un tradition que ille realmente lo ha dicite. Isto anque concorda ben con le egocentricitate pathologic que ha characterisate le racia del prophetas in omne tempores.

Un altere passage ubi on pote vermente creder audir le Jesus historic ipse parlar es ubi ille eleva un vetere divinitate local canaanita disusate nominate Beel-zebul o Beelzebub al position de »archonte del demonios» o principe del diabolos. In le mundo conceptual del phariseos e del scribas iste figura non habeva ulle placer, ma in le basse credentia popular in Palestina ille pote haber jocate un rolo, approximativemente como Odin inter le populo nordic ancora non multo tempore retro esseva timite, e a vices anque invocate, como un demonio potente. Anque ille deveniva, post su deposition como deo, identificate con le »principe del diabolos».

E un passage summemente peculiar, que definitivamente non ha nihil a facer con le pietate judaic, es ubi ille parla de illos qui se ha »evirate se mesmes pro le regno del celos» e los presenta como exemplos digne de esser sequite. Que sorta de typos estranie poterea haber essite istos? Illos non poteva esser judeos! Pro le judeos tal cosas esseva un abomination; eunuchos esseva considerate como »impur» per illes e non poteva mesmo esser acceptate como proselytos. In le culto de Attis, al contrario, le auto-castration esseva un signo de sanctitate. Le culto de Attis habeva un diffusion enorme in tote le Oriente, specialmente in Syria e su areas limitrophe, inter illos naturalmente anque Galilea. Jesus difficilemente poteva haber evitate facer cognoscentia con illo, e me pare toto evidente que es precisemente al sacerdotes e sanctos del religion de Attis que ille se refere. Il simplemente non ha alteres inter quales seliger.

Le grande influentia del religion de Attis sur le christianismo posterior es naturalmente un cosa ben cognoscite, ma on ha completemente negligite le facto que ja Jesus ipse, a judicar per iste passage, pare haber recipite impulsos de illo, e que le elementos »pagan» in le christianismo, que on tanto volerea creder esseva estranie al christianismo primitive e que solmente multo plus tarde haberea essite introducite per un via indirecte, multo ben pote remontar a Jesus ipse e a su circulo le plus proxime.

Il ha devenite quasi un moda inter theologos moderne, neo-protestante facer de Jesus un judeo orthodoxe, cuje stricte monotheismo judaic lo haberea completemente impedite de reguardar se como »Filio de Deo» o permitter a su adherentes de reguardar le como tal. Il esseva un tempore in moda dar le culpa a Paulo pro iste »mythologia familiar». Ma Paulo es innocente in iste caso. Como Gillis P:son Wetter e alteres ha demonstrate, Jesus esseva sin dubita adorate como »Filio de Deo» e »le Senior» ja in le christianismo al qual Paulo se converteva, e on non ha potite trovar le minime tracia de un presumite christianismo primitive sin iste credentia. E proque Jesus ipse non haberea essite infectate per le credentia de su adherentes? Tal cosas es plus tosto le regula que le exception! In omne casos ille non pote haber protestate con seriositate e emphase contra illo; alora illes le haberea abandonate. On oblida troppo facilemente que tanto Jesus como su discipulos le plus proxime pertineva al populo commun galilean, e fider se al orthodoxia judaic e al »stricte monotheismo» del galileanos es approximativemente como supponer que le populo commun in un pais lutheran es familiar con le Confession de Augsburg e adjusta accuratemente su fide a illo!

Que Jesus jam durante su vita esseva considerate como Filio de Deo per su adherentes, isto es assatis clar del legendas re su resurrection. Le Filio de Deo naturalmente debeva resuscitar del mortos! »Le regno del mortos non poteva retener le!»

-- Io vermente non pote esser indignate que vos, senior Marin, appella le narrationes del resurrection de Jesus legendas, diceva le pastor Baldersen con mansuetude. Le altere die io legeva in un revista un articulo de un de mi confratres -- un prestre christian! -- qui, in question del resurrection de Jesus, recurreva a lo que ille appellava »le hypothese del vision». Le fide in le resurrection de Jesus -- le fide que durante quasi duo mille annos ha constituite le fundamento del sperantia de salvation de tote le christianos -- secundo iste opinion dependerea de un o altere »vision» que Simon Petro e alteres del discipulos de Jesus haberea habite. Alora me offende multo minus audir vos designar le narrationes del resurrection como legendas, o proque non simplemente historias false. O forsan vos es anque adherente de iste hypothese del vision?

-- No, senior pastor, respondeva Josef Marin, io vermente non lo es. Io non pote comprender a que tal hypothese servirea. Illo parte del premissa insustenibile que le homines in le tempores passate haberea essite totalmente incapace de mentir. »Quando le arabe mente, ille non es offendite si on non le crede, ma solmente ride. Ma si ille nota que on le crede, alora ille oblida que ille ha mentite e ille mesme crede lo que ille ha dicite.» Io ha legite isto in alicun narration de viage, e io suppone que isto non se applica solmente al arabes. Le propheta Elias ascendeva vivente al celo in un carro de foco, tirate per cavallos de foco, e le ascension al celo del imperator Augusto esseva attestate per testes ocular digne de fide. Io nunquam ha audite que il necessitarea alicun hypothese de vision pro explicar iste historias, e io non sape proque le piscator Simon, alias Cephas, alias Petro, necessarimente deberea esser un teste plus fidel que le senatores roman qui habeva vidite Augusto ascender al celo. Le »hypothese del vision» pote de resto esser refutate directemente con le plus grande facilitate. Ubi videva Sancte Petro con su altere testes primo le Jesus resuscitate? Super iste question il ha duo versiones totalmente incompatibile. Secundo le plus vetere, representate per Marco e Mattheo, le resuscitate se monstrava primo al discipulos in Galilea, ma non in Jerusalem, e ille non se revelava a un de illos in particular ma a totes simultaneemente, sur un monte. Il es clar que tal narration non pote esser basate sur un vision! Secundo le altere e plus juvene tradition, que on trova in Luca e Johannes, ille se monstrava a Simon Petro e alcun alteres in Jerusalem e su vicinitate, ma non in Galilea, e in un addition al Evangelio de Johannes, finalmente un autor posterior, qui se ha sentite perturbate per le contradiction, ha facite un tentativa de conciliar le duo versiones. Le conclusion inauthentic de Marco, que se torna polemicamente correctori contra le tradition plus vetere, nos pote naturalmente lassar foras de consideration. Si ora le fide in le resurrection de Jesus habeva habite su origine in alique tanto real como un vision -- o plure visiones, de quales un deberea haber essite le prime -- iste contradictiones insolubile non haberea surgite. Le piscator Simon con su altere testes deberea haber sapite absolutemente si esseva in Galilea o in Jerusalem que le Jesus resuscitate se monstrava primo a illes, e le evangelistas haberea habite un tradition fixe a sequer.

Le contradictiones se explica al contrario multo facilemente, si le fide in le resurrection de Jesus in le plus grande generalitate -- proque ille como Filio de Deo debeva resuscitar del mortos -- ha essite le primari e le detalios ha essite addite plus tarde, differentemente in differente circulos de credentes.

Ora io non poteva plus continer me.

No, iste hypothese del vision non es multo convincente, io diceva. Io vermente non crede que le piscator Simon, qui hodie es appellate Petro le Nigre -- Sancte Petro, io voleva dicer! -- habeva alicun visiones phantasmatic. Ille esseva un homine practic e energic e non un visionario. Un grande pisce sale, de resto! Un homine con un asse de spadas in le gambiera! Io le cognosceva assatis ben -- multo plus que Jesus, que infortunatemente io cognosceva bastante pauco.

Subito il deveniva silente al tabula. Un angelo passava per le camera, como on dice. Io me sentiva un poco embarassate. Le hospite non debe facer se le centro del attention in le compania -- isto es un regula que io sempre sole observar rigorosemente, ma ora io habeva in omne caso succedite violar lo.

Le amico Kasper rumpeva le silentio.

-- Ascolta, Jägerstam, ille diceva, nos ha bibite insimul durante bastante multe annos, e ancora il nunquam ha occurrite que tu ha devenite ebrie ja al rostito. Tu supporta al contrario aquavit, cognac e whisky quasi tan ben como io, e vino melior que io. Io debe dunque cercar un altere explication. Tu affirma que tu ha cognoscite Jesus -- non per fama, como le Conte del Cattos e tote le alteres, ma personalmente. Como occurreva isto?

-- Car Kasper, io respondeva, isto occurreva multo simplemente. Tu, qui es pneumatic -- spiritualmente disposite, io voleva dicer -- non deberea poter haber alique a objectar contra le facto que mi spirito, o anima o como tu vole appellar lo, un vice ante mille novem centos annos habeva essite allogiate in le corpore de un judeo in Galilea, e il esseva ibi que io incontrava Jesus alicun vices, e de resto anque in Jerusalem. Il non ha nihil extraordinari in isto. Le credentia in un preexistentia non es un cosa que io sol ha.

No, al contrario, diceva Josef Marin. Isto es un credentia multo ancian e anque multo diffundite in nostre tempore. Io me rememora de mi juventute un vetere major Brandersköld -- certemente un grande original, ma un homine de grande honor -- qui affirmava que in un existentia anterior ille habeva essite un prostituta del templo in Babylon.

-- Como christian e prestre, diceva le pastor Baldersen, io anque non pote prender un attitude de rejection verso tal credentia. Secundo le evangelio, nostre Senior Jesus Christo ha reguardate Johannes le Baptista como un reincarnation del propheta Elias, de lo qual seque que ille vermente lo esseva. Ma io nunquam ha realmente pensate que homines ordinari -- excusa me, car Jägerstam! -- haberea habite un preexistentia. Pro mi proprie parte, io non ha le minime memoria de tal cosa.

-- Si, ma io lo ha, io respondeva, post que io ora habeva entrate in le subjecto. Io passava in ille tempore alicun annos in Alexandria, e il non me surprenderea si un de nostre estimate hospites hic iste vespere, nominate nostre amico Blasius, anque esseva presente in ille tempore. Al Theatro de Cleopatra il habeva un archimimo nominate Parmenides -- archimimo o archicomediante esseva un titulo que correspondeva approximativemente a actor royal del corte hodie -- qui me rememora Blasius a un grado que difficilemente pote esser accidental. Il es como si io videva le defuncte Parmenides vivente ante me! Ille esseva de resto le plus grande e le plus celebrate actor del epocha e plus tarde recipeva un brillante ingagiamento in Roma.

Blasius, qui incidentalmente es spiritista e sovente conversa con le spiritos del defunctos, sia per gambas de tabulas, sia per altere modos, deveniva vivemente interessate. Ille sovente soniava que ille esseva in cammino al Theatro Royal, ma le strata sur le qual ille camminava non esseva un strata de Copenhagen ma un strata que rememorava le Rue de Rivoli, con colonnadas sin fin. Forsan un vage reminiscentia del ancian Alexandria...?

-- Naturalmente, io diceva. Le Strata Canopo! Isto corresponde exactemente!

-- Ma como esseva Jesus realmente in le realitate? demandava le senioretta Oda Hansen.

-- Ben, mi cara, io respondeva, isto non es tanto facile a dicer in haste. Io es justo scribente mi memorias de ille epocha, e ibi io ha communicate le poco que io ha potite rememorar me de ille...

-- Oh, non vole vos leger los pro nos?

-- Non pote cader in mi mente, senioretta Hansen! On non invita hospites pro leger su proprie scripto mediocre pro illes. Ma io pote dicer al minus tanto, que ille esseva un homine con le capacitate o qualitate de reunir massas de adherentes fanatic circum su persona. Isto es un qualitate que multe homines ha habite, e lo que deveni le resultato depende del circumstantias. A vices il deveni un parve revolta fallite e a vices un grande regno. Multo frequentemente il deveni un parve secta, e le parve secta pote devenir un grande religion. Un bolla de nive pote a vices devenir un avalanche. Ma isto non depende del bolla de nive.

-- Certemente non, diceva Josef Marin. Ma le massa del bestias human probabilemente sempre prefere creder que ille bolla de nive debeva haber essite un bolla de nive divin. O al minus un bolla de nive ideal! Le bolla de nive ethicamente le plus eminente del historia mundial!

-- Si, isto es clar! Si nos esserea turcos, nos totes jurarea que Mahomet esseva le homine le plus belle e le plus splendide que jammais ha existite. Ma nos es gratias a Deo christianos, e alora es naturalmente clar que nos dice le mesme cosa re Jesus. Mi impression personal de ille esseva certemente un poco mixte, ma io le cognosceva si poco, e io pote haber errate. Ille una vice reprehendeva mi vetere honeste patre, qui esseva rabbi e maestro sartor in Tiberias, e isto forsan faceva que io non poteva devenir tanto enthusiasmate de ille. Ma io vole esser impartial, e in omne casos io pote attestar que ille non esseva un persona tan ridicule e disagradabile como ille plus tarde deveniva in un specie de roman historic, que hodie es appellate le Evangelio de Johannes, ubi ille constantemente, constantemente insiste sur su proprie divinitate e parla a su matre como un prince del sanguine a su vetere nutrice, o a pena si polite. In comparation con ille figura ille esseva un homine assatis decente!

Sed ille non esseva crucifigite. Io pensava initialmente que isto esserea un grande consolation pro totes qui sede in le ecclesia e plora super su crucifixion cata venerdi sancte pro saper lo; ma il non pare assi. Amico Baldersen non es felice de isto, io pote vider, ben que ille es un homine gentil e benevole alteremente, e alora probabilemente nemo altere lo sera. E le gente probabilemente non lo credera solmente proque io lo dice, e in toto caso isto es indifferente pro me. Ma il es completemente incomprensibile pro me como le gente pote imaginar que le judeos essayava fortiar Pilato a crucifiger Jesus. Illes vermente non necessitava facer lo! Ille lo haberea facite con le plus grande placer -- ille non esseva certo un homine tenere! -- ben que ille lo trovava plus sage de abstiner se. Como occurre in casos similar? Si un finlandese o polonese sub le regime russe habeva facite un parve tentativa fallite de rebellion -- ha alcuno qui crede que le finlandeses o poloneses alora se haberea reunite foras del palatio del amate governator general russe e haberea supplicate e rogate le pro pender le perturbator? O que le governator russe haberea declarate le homine innocente ma le haberea pendite nonobstante -- pro monstrar un parve cortesia al finlandeses o poloneses? Ma Jesus habeva transgredite contra le religion judee -- non es ver, Baldersen, isto es lo que tu voleva dicer? Si, io lo conjecturava! Ma como diabolo pote alicuno imaginar que nos judeos haberea prendite le odiate e abhorreva pagano Pilato como judice in un cosa que concerneva nostre religion! Il es possibile que oncle Caiphas, e plures alteres, haberea volite voluntarimente lapidar Jesus, como nostre lege commandava; ma accusar le ante Pilato pro un cosa que non le concerneva e de que ille non habeva notion -- no, ille judeo jammais ha existite, qui poterea haber cadite sur un idea si bizarre! E si nos realmente lo habeva facite, Pilato nos haberea dicite vader al inferno! Ille voleva haber nostre moneta con placer, ma nostre religion non le interessava! Ma nunc nos passa al caseo. Ecce Roquefort e Gorgonzola e caseo de prestre de Småland, e alora nos prende un gorgata de vino de Burgundia. Sanitate!

Pro dessert nos habeva solmente alicun piras francese e pomos Gravensteiner danese e un pauco de bonbones pro le pueras, e con isto nos bibeva Manzanilla, un vino que al nord del Pyreneos probabilemente es le plus cognoscite del habanera de Carmen in le prime acto, ma que realmente anque pote esser bibite. Io lo ama.

Post le dinar, nos nos amusava evocante le spiritos del mortos, un divertimento que recentemente ha devenite multo popular hic in Copenhagen. Seniora Mandolin arrangiava un psychographo de maniera que on se sedeva circum un tabula, alcunes (Baldersen e Marin e io non participava) e teneva lor manos super un grande vitro de whisky vacue, e post esser sedite assi pro un tempore, le spiritos comenciava a venir, un post le altere. Lor nomines e cetera io non memora multo ben. Blasius voleva multo parlar con le archicomediano Parmenides de Alexandria, ma ille non voleva venir, lo que habeva su explication natural in que su spirito habeva essite presente tote le tempore, allogiate in le proprie corpore terrestre de Blasius. Le juvene Kristensen voleva trovar Jesus, ma Kasper protestava con grande e sincer indignation, e le alteres anque non osava disturbar le. Kasper prefereva parlar con Strindberg, qui ille affirma haber bibite con un vice per tres noctes consecutive -- le plus orgoliose memoria de su vita! -- e Strindberg realmente veniva. Ille se presentava clar- e distinctemente, le vitro de whisky dansava circum le alphabeto: S, t, r, i, n, d, b, e, r, g. -- »Bon vespere, senior Strindberg!» diceva Blasius e levava un poco su posterior. Blasius demandava a Strindberg lo que ille pensava de ille in Le Dansa de Morte, ma ille non recipeva un responsa comprensibile; o, b, x, q, t, z, e assi via -- nemo poteva comprender lo. -- »Ubi es tu, Strindberg?» demandava Kasper. -- »In le celo», respondeva Strindberg. -- »Como te place ibi?» demandava Kasper. -- »D, i, a, b, l, c, a, m, e, n, t, e,» respondeva Strindberg.

Pensa como isto esseva characteristic de ille! Non jammais contente!

Ma alora Strindberg dispareva, e in su loco veniva Plinio le Senior, que nemo habeva invitate. Como isto occurreva, le diabolo lo sape. Kasper le peteva assatis impolitemente retornar de ubi ille veniva. Kasper es certo pneumatic, ma ille deveniva totevia assatis rapidemente fatigate del spiritos, e il non le conveni seder troppo longe e fixar le reguardo sur un vitro de whisky vacue. Le juvene Kristensen anque habeva habite satis del spiritos e sedeva parlante con Josef Marin. E io jocava un partita de chacos con Baldersen, qui naturalmente me batteva brillantemente.

-- Illo esseva un die infortunate pro me, ille die quando io entrava a vostre boteca e comprava le dictionario de Grimm, senior Marin! diceva Kristensen. Io ha un vetere amita qui paga pro mi studios, ma isto es sub le condition que io devenira prestre. Ma io non pote devenir lo post isto. Que deberea io facer ora?

Vos me face vermente territe, senior Kristensen, diceva Marin. Isto es mi proprie historia de novo! Ma proque vos debe necessarimente facer le mesme stupiditate que io? Io pensava, exactemente como vos pensa ora, que io non poteva devenir prestre, proque io non credeva in Jesus. Ma non passava multe annos ante que on poteva pensar e creder lo que on voleva re Jesus e le christianismo, e dicer lo anque, e esser un prestre equalmente bon e respectate pro isto, e devenir tanto rector como episcopo. Certo isto non es ancora assi in Danmark, ma illo venira tosto, vos pote esser completemente tranquille re isto.

Forsan isto non es tanto certe, diceva Baldersen, qui audiva con un aure medie, durante que ille jocava su partita. Pastores e episcopos svedese, isto ha certo semper essite un sorta a parte. Hic in Danmark nos ha un historia re un prestre svedese, qui predicava re le inferno de modo que le congregation plorava e ululava, ma qui al fin terminava su predica dicente: »Non plora, infantes, isto pote esser tote un mentita!» Io non sape si le historia es ver, ma illo jammais haberea potite esser contate re un prestre danese. E Tegnér probabilemente jammais haberea devenite episcopo in Danmark.

E in plus, senior Kristensen, proque vos debe prender le veritate tanto seriosemente? diceva Marin. Le veritate es povre como Job, sterile como le sablo del deserto e enoiose como un vetere librario antiquari. Ma le mentita es ric como le papa in Roma! Le mentita construe edificios que resiste millennios e que da a milliones de homines un casa, ubi illes se senti secur e felice. »Per le fructo on cognoscera le arbore.» Vive le arbore del mentita con su ric, succose, nutritive fructos!

Il deveniva assatis tarde, como il sole esser quando Kasper es presente. Baldersen e Blasius partiva ja a tres horas, Josef Marin anque descendeva pro dormir, e poc post Kasper discoperiva que Irma Jensen e le studente Kristensen habeva disparite. Ille faceva un razzia post illes per le cameras interne, ma sin resultato. Kasper suffreva tote le tormentos del jelosia. Irma Jensen es indispensabile pro ille justo ora, partialmente como modello pro le peccatrice in su pictura de altar, partialmente in altere manieras. Lo que ille particularmente ama de illa es justo que illa le da opportunitates benvenite pro emitter horribile maledictiones Strindbergian super le sexo feminin, e ille me interteneva le resto del nocte con le provas irrefutabile que ille habeva colligite de su infidelitate, partialmente con le studente Kristensen, partialmente con Oda Hansen e partialmente con un agente de policia, qui in plus anque es multo jelose e de qui Kasper es satis timide. Povre Kasper!

Ma ora es certemente tempore que io termina iste parve scripto; illo debeva esser re Jesus, non re Kasper e Irma Jensen. In breve, le horologio deveniva octo e le jornal matutinal arrivava, ante que Kasper ascendeva a su camera. In le jornal matutinal il habeva un predica del Pastor Olfert Ricard, qui es prestre in un parve ecclesia quadrate presso le placia Sancte Annae, diagonalmente opposite al consulato svedese. Pastor Ricard es le predicator le plus popular in Copenhagen, e su predicas ha certemente anque essite publicate in svedese. Illos appare sempre in le jornal le die sequente. Ben, naturalmente io esseva interessate a vider lo que ille poteva haber a dicer re Jesus, e io legeva su predica. Un parve parola de Deo jammais pote nocer.

Ma io esseva frustrate! Quasi nulle parola habeva le senior pastor a dicer re Jesus! Primo ille se lamentava que su ecclesia non face un impression multo festive e se demandava si un poco de nove pictura in blau e blanc e plus doraturas non poterea adjutar: blau, blanc e auro, isto es totevia un poco festive! In le tecto il habeva alcun figuras antiquate e disgratiose que ille voleva remover; in lor loco ille voleva haber »vermente multe angelos, grandes e parves, archangelos e le angelo del evangelio e le angelo del congregation e le angelo del aquas e le angelo del abysso, angelos combattente e angelos adjutante e angelos offerente e angelos cantante, e qual altere typos de angelos il ha ora». Non devenirea isto magnific? E alora ille voleva haber alicun nove, belle costumes pro se mesme. »Non poterea vos dar nos cinque o sex nove, belle, preciose casulas, que nos, como in le ecclesia paleochristian, poterea portar pro tote le differente festas del anno ecclesiastic? Un jalne, con brocato de auro o argento, pro le Natal; un violette, florite, pro le advento e le quaresima; un blanc con belle bordo brodate pro le tempore paschal; un rubie pro le Pentecoste -- si, pro isto nos forsan poterea usar lo que nos ha -- ma pro le dominica del Sancte Trinitate un verde, florite, le mesme color como le foreste e le arbores foras, e proque non anque un de villuto blau celeste con stellas auree pro le ultime tempore del anno ecclesiastic, quando il deveni precoce obscur le vesperes.»

Io me sentiva in un certe maniera satis consolate. Quando un prestre non ha plus a dicer re Jesus, on forsan non pote expectar tanto de un vetere militar.

E proque in mi existentia anterior io esseva judeo e filio de un phariseo erudite, nemo pote demandar que io poterea reguardar Jesus sia con le oculos de un christian credente o con le oculos de un theologo moderne. Io simplemente le videva como io pensava que ille esseva, e si isto esserea erronee, io sollicita le indulgentia benevolente del lector melio informate.

Respectuosemente,

G M Jägerstam.

POSTSCRIPTO.

Senior librario Josef Marin, qui ha benevolemente legite mi manuscripto, me roga informar que si su citationes del evangelios non sempre corresponde con le biblia ecclesiastic svedese o altere traductiones currente con proposito edificante, isto es proque senior Marin in iste citationes ha sequite le texto grec original tanto exactemente como possibile.

G M J.