Sonætt sora la primavera
Academia dla Baslætta (XVIII sec.)
Sonætt sora la primavera
L'è pur mo bella la stagion d'adess!
An fa né fræd né cald. S'as va par lì,
che bel væd a buttà i piant e i prà starnì
'd fior ad quanti color gh'peussa mai ess!
O com s'am slarga al cheur, quand passi apress
ai ort feura ad Borgratt! As seint da chì
al cappnegr'a cantà, 'l rosgneu da lì
e an gh'è uslei ch'n'al s'inzegna a fà congress.
Saltan feura dai bus tutt i bastieu;
grill e sparpaj, moschin, mosch e moscon
van coi lusert a spassi e con i alieu.
S'incontra gint par tutt e an gh'è canton
ch'n'as væda insæmma donn, moros o fieu
a sbavazzasla e a tgnis bin bej ad bon
parchè l'è ouna stagion
propi bella e la mei ch'as peussa dà,
e a dilla com va ditt mei dal carnvà.