Ta Rêk Nekewin

by Hecî Qadirê Koyî

Soranî:
Ta rêk nekewin qebîlî ekrad
Her wa debine xerabeabad

Enwa’î mîlel le gewre ta çûk
Xemllîwe memalîkî weku bûk

Yek berg in û yek zuban û yek reng
Bê xeybet û ‘eyb û ‘ar û bê deng

Dinya be tirran dexon û deyden
Her çonê meramyan e deyken

Her kurd in eger çî pakî merd in
Pamalî zemane, mîslî gerd in

Her manewe bênewa û mezllûm,
Wek bûmî xerabezar, meş’ûm

Ger ba’îsî em depirsî kam e
şertêk e ke bo hemû temam e

Ew şerte be kullî îttîfaq e,
Ger Mer’eş û Wan e ger îraq e

Qesrêk e yesaxî ew, nîfaq e
Ger wa nebê babî her be taq e

Sed şêx û mela û emîr û xanî
Bo lezzetî ‘eyş û zîndeganî

Lew lawe ewan be hîlesazî
Lem lawe eman be teqllebazî

Qurryan be hemû willatewe da
Ta mull û re’iyye pakî fewta

Yekyan emî to dekey neyan kird
Xemyan nebû kurd eger hemû mird

Kurmancî:
Heta li hev neyên qebîlê kurdan,
Her wê ha bibin xirabe mal,

Hemû dinya mezin û biçûk,
Xemilîye bi milk’kê wek bûk,

Yekbergin, yekziman û yek reng,
Bêxeybet û bê a’yb û a’r û bê deng,

Dinya bi tîrên dixun û didin,
Her çi meremê wane, dikin,

Her kurdin, t’enê bi p’akî merdin.
P’amalî zemane, mehsusî k’urdin.

Her mane bê deng û mezlûm,
Mîna e’rdê xerabe,zarê me’sûm.

Ger basê vê dipirsi k’îjane,
şerteke ku bû, hemû temane.

Ew şerte bi k’ullî îtfaqe
Ger mere’ş û wanê, ger îraqe,

Qesreke awaxî ew îtfaqe,
Ger wa ne be, her bi taqe.

Sed şêx û mela û mîr û xanî,
Bo lezeta îş û zindeganî,

Li vî alî wan bi hîlebazî,
Li wî alî wan bi teqlebazî,

Qir kirin hemû li weletda,
Heta milk û reya fewta

çi te kir, wan ne kird,
Xema wan nî bû ku mirin hemû