Un rapaz empecatau

Un rapaz empecatau  (1925) 
by Mario Gómez

 ¡¡ Cóimi cun la santidad !!
 ¡ Pus Dious, n´esta acierta, miánicas !
 ¡ Dexar lus mozus sin mozas,
 Y quil cura que sea á quitánuslas !
 ¡ Ya, sinón, diga ! ¿ Qué diz,
 De lu que fixe cun Nancia ?
 ¡ Aquel pituñu di floris,
 Aquel cuelmu di abundancias !
 ¡ Aquecha, que you tenía
 Cuasimienti apalabrada !
 Casi tou taba arriglau.
 Ya mi padri tenía echadas
 Las cuentas sobri la doti
 Pa puder salir di trampas,
 Cuandu chegou esi cura
 Y cun él la gran desgracia,
 Pus, cun cuentus y parolas
 Trasturnou á la rapaza.
 - ¡ Pobre señor, él tan reutu,
 Que solu pa Dious aflana,
 Y entovía alcuentra aiquí
 Quien so virtud disacata !.
 - ¡ Nun tien defensa denguna !
 ¡ Pobre nena ! ¡ Quién cuntaba
 Que aquel respigu de glorias;
 Aquel matacu de gracias;
 Aquel cachiquín de cielu;
 Ángili de nidias alas,
 Pur las artis di esi cura
 Fosi á caer despenada
 N´un barrancu negru, escuru,
 Churiosu, chenu de lástimas !
 ¡ Nin la gripi fixu aiquí
 Más destrozus nas rapazas !
 ¡ Tamus arriglús lus mozus
 Pa alcuntrar algu qui valga !
 ¡ - Ser, ye virdá que acuyíu,
 Ya que se chevou la nata
 Peru outramienti, el nun iba
 A chevasi arripunancias,
 Y á tal siñor, tal jardín
 Y á tal jardín, tales matas !
 -¿ Quiés saber lu qui pasou
 Disqui salierun di casa ?
 Pus you te lu cuntarey,
 Que al amanecerín taba
 Aspirandu pa ir cun echus,
 Y cun echus fuy á Cangas.
 - Algu, ya me lu cuntarun
 Sey qui lus padris churaban
 Y tamién dixenun qui echa,
 Tou fuy chegar incierránunla.
 - Claru que sí; cun gran pompa;
 Cun ripiqui di campanas,
 Y gran misa y muita fiesta
 Y gran luxo y muita gala.
 Casi todas las vicinas
 Fumus d´aiquí acompañándula
 Y al chigar nos al cunventu
 Ya pur nos achí aspiraban
 Flairis, curas, siñuríu
 Y toda la xenti baxa.
 Tamién taba achí á la puerta,
 La madrina, doña Plácida,
 Cun vistíu di tirciupelu
 Marietsu y azul á rayas,
 Y cun duas cadenas d´oru
 Y l´gran asombru di alaxas.
 Intramus tous pa la Iglesia.
 Achí rezan y achí cantan,
 Y al salir, tous abrazamus
 Aquescha, ondi las galas
 Dil cielu fixenun níu
 Y el níu pal cielu chivavan !
 You.... prubetina....de mí....
 Nun....sey....cumu tengu....lágrimas
 Dispués qui tantu churey,
 Al ver cumu echa pasaba
 Pur la puerta del ulvidu,
 Dixando al mundo di ispaldas,
 Y cumu ya de pur vida,
 Quedábasi achí incierrada.
 Achí tan las duas santinas.
 Achí si quidóu cun Láura
 Y más di veinte munxinas,
 Todas di Dious á las gradas;
 Todas pidiénduy qui tenga
 Cumpasión cun lus di Cangas,
 Y ye fertuna bien grandi,
 Qui aldea tan piquinaya,
 Tenga ya dau al Señor
 Duas ispusinas santas,
 Pus cun esas enfluencias
 N´el cielu ye cousa clara
 Que en jamás aiquí á dengunu
 Ha de escaseay la gracia.
 - Esu ta bien amañau
 Peru, á mí naidi mi saca,
 De que pa esposas de Dious,
 Ya qui Él nu is mira á la cara,
 Pudían servir las vieyas,
 Las feas, las desgraciadas
 Qui nin un chupín alcuentran
 Qui chevar á la fornada.
 - Nun disparatis Cilipi,
 Qui al rinunciar á más galas
 Di esti mundu, más á Dious
 Si ricrea y afalaga.
 Si la primer rayadina
 De sol, yé la más galana;
 Si yé al abrir de las floris
 L´arrecender más fragancias;
 Si en la sierra, son lus sonis
 Más guapus de la calandria,
 Lus qui suelta arrimuntando
 Al riscar de la alborada,
 Tamién di Dious yé el encantu
 Il primer pudor d´un alma,
 Las primeiras uracionis
 Y las primeiras miradas
 Qui manda al cielu una virxin
 Que n´el cielu se ritrata.
 Dexa a Dious lu qui el escueye,
 Qui cun mal rival chalanas;
 Dexa en paz al siñor cura
 Qui fay lu qui Dious i manda
 Cuandu pa Dious dil rebañu
 Las curderinas aparta.
 Asienta ya la cabeza;
 Ten cuidiáu cun lu qui falas,
 Y si sos furmal, sey you
 D´alguna bien hacendada
 Qui ti quiera á tí y qui´l padri
 Ti la dé de bona gana.
 ¡ Quién sabi si al echar Dious
 Sus cuentas, tú n´echas tabas,
 Y qui si pa dir di monxa
 Vucación i díu á Ulaya,
 Fuy tamién pa quí a la postri
 Casasis tú cún la harmana.
 - ¡ Uy que coimi ! ¡ Vaya un choyu !
 ¡ Esa sí que fuy xugada !
 ¡ La Verdá que Dious, ye Dious
 Y fay las cousas cun maña !
 ¡ De esta salimus pa alantri !
 ¡ Arriba el dengui ! ¡ Meneya
 Il so saber, tía Flurenta,
 Y vivan el cura y l´ama !
 Peru.... el cura qui si guardi
 Di vulver á las andadas,
 Y qui Dious siga en lu firmi
 Y nu mi quiten á Claudia.
 ¡¡ Viva la flor del rumeru !!
 ¡¡ Arriba el garbu !! ¡¡ Quién baila !!


This work is in the public domain in the United States because it was published before January 1, 1929.


The author died in 1932, so this work is also in the public domain in countries and areas where the copyright term is the author's life plus 80 years or less. This work may also be in the public domain in countries and areas with longer native copyright terms that apply the rule of the shorter term to foreign works.

Public domainPublic domainfalsefalse