Un schers de ladri
Gian Stefano Cremaschi (1853-1935)
Un schers de ladri
Na cumpagnia d’ ladri chi duvèvu es miga men de cinch o ses, n’han fai vuna dle sue in d’un pais gros, gros, du gh’èra guardie e giandarmi. L’èra na not d’invern ch’ fèva na freg che zelèva perfin i crovi, cun na burda che se ghe vedèva gnan da chì e lì, gh’èra scüri mè la bucca de lù; propi na not da lader. Cui garibuldin e scupei i’han dervid na purtina d’una curt e ièn ndai dren. A cüràla gh’èra un can gros, cattiu, d’ma lü e rabbia, ma cla not là la gnan buffad. Diu sa, se i ghe fan i ladri ai can per non fai baià. I’han dervid cun fadiga l’üss del pulè, i’han inciucad chel por besti che gh’èra dren cul sulfer, i’han insaccad tut ‘l gallin, ‘l pol, i pulastri e ‘l gal. Dop i’han dervid la basta e i’han rubad anca ‘l pursel che l’èra gros, gros, bèl da ved. Cume al solit s’è sentüd nissün fracas e l’han fai franca. La gent del pais savüd sta futa cumpagna sna fèvu növa, n’han discurs pr’ un po de giurnad, dop s’è sentüd pü nè gal nè gallin cume nient füs succès e chi n’avüd n’ha avüd. Se dis che ‘l nimal l’abbu vendüd, ‘l gallin i’han mangiad e al gal i gh’han taiad la cresta e l’han fai diventà cappon. Dop un po d’ temp per dagh la baia al Patron e tegnel allegher ghe l’han mandad a ca cun na letra sutt’all’ala. ‘L Patron, a ved a mo ‘l so gal sensa cresta chel curiva per curt a saltà addoss al gallin, le restad gnan me lü, inceghid chel seva pù se dì. La vist la letra, la dervida e la disèva:
O, siur Patron
sun ndai via gal
e sun turnad cappon.
Sun stai via tre not e tre mattin
ho vist la fin del mè gallin,
se stèvi via fin carnuval
vedèvi la fin anca del nimal.
I ladri sü l’üss del pulè i’han taccad un bigliet chel disèva:
Arvedes a mo l’an cuen
quand ‘l pulè ‘l sarà pien.