Zdźerž serbski lud!

Zdźerž serbski lud!

(Ghazela.)

    Słyš, knježe, hdyž swój paćeŕ praju:
    Zdźerž serbski lud!
    We wótcnym mojim lubym kraju
    Zdźerž serbski lud!
    Kiž módre hory nam a hona nam zelene
    A ptačkow spěwy škitaš w haju,
    Zdźerž serbski lud!
    Hdyž wótcow rěč a ród a rolu zańč nimaju,
    Na mać a statok zabywaju,
    Zdźerž serbski lud!
    Daj lubosć do wutrobow z njebjes, móc do stawow,
    Hdyž swěrne woči zapłakaju:
    Zdźerž serbski lud!
    Ty ludy wodźiš, kraje škitaš a sudźiš bróń;
    Hdyž dźiwje mocy zahrimaju,
    Zdźerž serbski lud!
    Njech tebi hłós mój šepta přeco tu modlitwu,
    Hdyž do procha tež w rowje stłaju:
    Zdźerž serbski lud!