Хамның бодун мактаныры

Тыва улустуң алгыш-йөрээлдери (Өг-бүле биле холбашкан йөрээлдер)
автору Тываның дыл, литература болгаш төөгүнүң эртем шинчилел институду
Чаяан чылы: 1990.


Хамның бодун мактаныры


Кудай дээрниң чаңгызы мен,
Курбустугнуң өскүзү мен.
Чаңнык дээринң шавызы мен,
Дашкачының бирээзи мен.
Азар[1]-дээрден төрүттүнген
Арыг сөөктүг амытан мен,
Човулаңга чолдуг-ла мен,
Аарыгга акташкан[2] мен,
Аза көвей өөрлүг мен,
Эрлик черден өңнүктүг мен.
Ээрен дөстүң ээлери,
Элчип-солчуп бээрлеңер!
Аймак болган улуг чонга
Ачылыг мен, дузалыг мен.
Ажы-төлге ачылыг мен,
Буянныг мен.
Хая көрген кижилерни
Карак чүрек бертинден бээр
Камгалап ап шыдаар-ла мен.
Кадыг-бергээ торулбас мен,
Дүңгүр тудар салымныг мен.
Дүпке тейлеп чаяттынган,
Сүлдээ тейлээр кежиктиг мен.
Дээр өңнүг төлге туткан,
Демир дылдыг төлгечи мен.
Кудай өңнүг төлге туткан,
Курбустугнуң ээзи мен.
Албыс, шулбус азаларга
Ажыктыг боор күзелдиг мен.
Төөгүнүң оруу-биле
Дөрт-ле таңдаа онаалдыг мен,
Бурунгунуң оруу-биле
Буян-кежик чөрээлдиг мен.




  1. Азар — "дээр" дээн уткалыг.
  2. Акташкан — демисешкен.