Өлген кижиниң чеди хонуунга алгыш
| ← Хамның бодун мактаныры | Тыва улустуң алгыш-йөрээлдери (Өг-бүле биле холбашкан йөрээлдер) |
Адыг ээрен дугайында алгыш → |
| Чаяан чылы: 1990. |
Өлген кижиниң чеди хонуунга алгыш
Ажы-чемиң, эдиң-севиң
Ажаап ал деп,
Акы-дуңмаң кыйгырып тур,
Чыглып алган манап турлар,
Кыйгы салып чалап тур мен.
Маажыргап, таваарлавайн,
Манатпайн чедип келем.
Төрелдериң манатпайн.
Дүрген далаш чедип келем.
Чедип келдиң бе, оо, оо!
Даңза солуп бараалгадым,
Оякталбайн бээр олур.
Овуузуннап кайгалдава,
Төрелдериң төлээзи бооп
Дүңгүр туткаш, чөрээп ор мен.
Ажы-төлүң, алган эжиң
Төлээзи бооп,
Ажы-чемиң делгеп туттум,
Алган эжиң амыр менди,
Оттулган оду
Отчуг көр даан.
Ажы-төлүң бүрүн менди,
Ажы-чемиң берип тур, көр.
Ыңай көрем, бээр көрем,
Ындыннанам, ылааравам.
Бээр көрем, ыңай көрем,
Бижииргевейн чугаалап ор.
Хөлегеңниң артында чүл?
Хөөкүйнү ону чоор сен!
Ооргаңның артында чүл?
Чаш-ла төлдү ону чоор сен!
Сайзанактап ойнап чорзун!
Хүн эдерер чечек ышкаш,
Күжүр чашты ону чоор сен.