دیوانی مەولەوی/ص

دیوانی مەولەوی (1866) by مەولەوی تاوەگۆزی
پیتی ص

سەد پەرێم دایم خەم بەستەن کەڵەک edit

سەد پەرێم دایم خەم بەستەن کەڵەک	ئاخ هەر یەکجار داخ تۆ سەوزەن فەڵەک
مەپێکی ناکاو جە نیمەڕادا	نیگای ئارەزوو وە تەمەننادا
کام سەر، شام تەمای تاجی کەیت نەکەرد	سوبحدەم وە تاج سەر «نەی»ت نەکەرد
کێ بی کێ مەجلیس شادی نیاوە؟	پۆس کەللەش وە دەف تۆ دەنگ نەداوە؟
مەعدووم، ئەر زەڕەی شێوەی فاماتەن	بە فام قەرینەی لوات ئاماتەن
ئەی ڕا ڕای خەتەر ڕاویارانەن	سفیدیش غوبار کەللەی یارانەن
برکەش چای دیدەی پڕ هووناوی دڵ	میل، باڵای بێگیان وامەندەی خجڵ
ها سەف پێکان پۆس کەللەی هامدەمان	کەللەبڕ پەی پۆس کەللەمان تەمان
هوردەر چەنی سۆز دەروونی پڕ نێش	فەریاد ئەو ساقی و ئەو نەیچی و دەروێش
سەدای دەف و نەی بەیۆ نە گۆشت	نەشئەی مەی بەخشۆ حەیات وە هۆشت
بویەر جە سای تەرز دەف و نەیەوە	وە زاتی مەستیی نەشئەی مەیەوە
تاکەی کەنۆ دەست چەرخی چەپئەندێش	پۆس کەللەت ناکاو پەی پۆس کەللەی وێش

سوبحەن، بۆی گوڵان میاونۆم نەسیم	وێنەی وای ڕەحمەت خەزانەی کەریم
سەحرا و دەشت و دەر بەهەشت منمانۆ	مۆرەی هەوای وەش وە شەشدەر شانۆ
جە هەر تەرەفدا موینوون گوڵزار	ڕەنگ ڕەنگ مەدرەوشۆ بە وێنەی دڵدار
لالە گەردەن کەچ تۆی دیدە ڕەشتەن	گۆیا عەکسی یار وە ڕووشدا وەشتەن
چەمەن هام لیباس سەوز ڕەنگ پۆشان	وەفراو چون ئەسرین دیدەی من جۆشان
جەماد و نەبات گرد شادیشانەن	جەماڵ ڕۆژی عید ئازادیشانەن
تەمام ڕووی دنیا جە شادی کەیلەن	دڵ نەبۆ پەشێو فیراقی لەیلەن
سەهلەن بەهارم دۆزەخئاسا بۆ	بەهەشتم بێدۆس دۆزەخنما بۆ
وەر نەدۆزەخدا یارم دڵبەر بۆ	پەی من ئار نە تۆی گوڵشەن وەشتەر بۆ
دڵ دوو زنجیرەی زوڵفی نیگارەن	وە سەیری سەوزە و سەحراش چ کارەن

سەدای های هیلال هام فەردان مەیۆ	زەمزەمەی تەکبیر هام دەردان مەیۆ
یەکێ هام ڕەفێق دۆسی دڵدۆزەن	یەکێ مەست کەیف جەژنی پیرۆزەن
من نەبوون شادیم جێ بێزار بییەن	گەرد وە سەری من، کەس دیار نییەن
شەوم تاڵەی شووم، هیلالم قامەت	شەفەق هوونی دڵ، مەنزڵگە زامەت
تەکبیرم نەوای زامی مەهجووری	دەسم هەمئاغۆش زامی ڕەنجووری
جەژن و جەژنانەم هەر یەک جەردەیێ	بەردەوە پەی هەرد، موتریب پەردەیێ
لەرزەی ڕیشەی دڵ، سەمتووری دەستوور	وەزنی تەبعی تار پڕ سۆزەی سەمتوور
واچە بەو مەقام ئەڵواناتەوە:	هەی داد.. هەی بێداد مەعدووم واتەوە
خەستەی خاری خەم، خەم خەیاڵی وێم	وەکزەی دەروون تەن زوخاڵی وێم
بێ ئەبرۆی هیلال نەو نیهاڵی وێم	نییەت نا دروست، عید بەتاڵی وێم

سەد دووری چون دڵ مەعدوومیی دڵتەنگ	مارۆ ئەو فریاد دڵەی سەختی سەنگ
سزان ئەر گێرۆ تەم دڵەی کاوان	هەور نەو وە جان ڕێزۆ هووناوان
بەڵام، تاقەتێ، های هەورە ئامان	ها نە سەفەردا شای نەونەمامان
نازکیش چون ناز جە حەد بەرشییەن	خاترداریش کەر وێنەی کەس نییەن
وێش چۆن حەوسەڵەی وەشت و تەم دارۆ	یادش نە دڵدا زەحمەت مویارۆ
پەی باری خاتر ئەو شیرین شێوە	چ حاجەت وەی تەم، وەی سەیلی ئێوە
وەسەن دووی بەدەن جە گیان جیای من	وەسەن سەیلی چەم بەختی سیای من