သံဃဘေဒပရိသက္ကနဝတ္ထုဂါထာ
၁၂-အတ္တဝဂ်
၇-သံဃဘေဒပရိသက္ကနဝတ္ထုအဋ္ဌကထာဂါထာ
ပါပံ ပါပေန သုကရံ, ပါပမရိယေဟိ ဒုက္ကရံ။
သာဓုနာ၊ သူတော်ကောင်းသည်။ သာဓု၊ ကောင်းသောအမှုကို။ သုကရံ၊ လွယ် ကူစွာပြုအပ်၏။ ပါပေန၊ သူယုတ်မာသည်။ သာဓု၊ ကို။ ဒုက္ကရံ၊ ခဲယဉ်းသဖြင့် ပြုအပ်၏။ ပါပေန၊ သည်။ ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။ သုကရံ၊ ၏။ အရိယေဟိ၊ အရိယာသူတော်ကောင်း တို့သည်။ ပါပံ၊ ကို။ ဒုက္ကရံ၊ မပြုအပ်, မပြုနိုင်။ (ဋ္ဌ-၁၆၈)
သံဃဘေဒပရိသက္ကနဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
ယံ ဝေ ဟိတဉ္စ သာဓုဉ္စ, တံ ဝေ ပရမဒုက္ကရံ။
(ယာနိ ကမ္မာနိ၊ အကြင်အကုသိုလ်ကံတို့သည်။) အသာဓူနိ၊ မကောင်းကုန် သည်လည်းကောင်း။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ အဟိတာနိ စ၊ စီးပွားမဟုတ်ကုန်သည်လည်းကောင်း။ (ဟောန္တိ၊ ကုန်၏။ တာနိ ကမ္မာနိ၊ ထိုအကုသိုလ်ကံတို့ကို။) သုကရာနိ၊ လွယ်ကူ စွာ ပြုအပ်ကုန်၏။ ယံ၊ အကြင်ကုသိုလ်ကံသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဟိတဉ္စ၊ စီးပွားသည် လည်းကောင်း။ သာဓု စ၊ ကောင်းမြတ်သည်လည်းကောင်း။ (ဟောတိ၊ ၏။) တံ၊ ထို ကုသိုလ်ကံကို။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ပရမဒုက္ကရံ၊ အလွန်ခဲယဉ်းစွာ ပြုအပ်၏။ (ပါ-၁၆၃)
သံဃဘေဒပရိသက္ကနဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။