ဧကဝိဟာရိတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ
၂၁-ပကိဏ္ဏကဝဂ်
၉-ဧကဝိဟာရိတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
ဧကော ဒမယမတ္တာနံ, ဝနန္တေ ရမိတော သိယာ။
ဧကာသနံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းရှုပြီး, တစ်ပါးတည်း၏ နေထိုင်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ ဧကသေယျံ၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းရှုပြီး, တစ်ပါးတည်း၏ အိပ်ခြင်းသို့လည်းကောင်း။ (ဘဇေထကပ်ရောက်ရာ၏။) အတန္ဒိတော၊ ဆွမ်းခံဝတ်ဖြည့်, မပျင်းရိသည်။ (ဟုတွာ၊ ဖြစ်၍။) ဧကော၊ တစ်ပါးတည်းသာ။ စရံ (စရန္တော)၊ ကျင့်ကြံနေထိုင်လျက်။ ဧကော၊ တစ်ပါး တည်းသာ။ (ဟုတွာ၊ ၍။) အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဒမယံ (ဒမယန္တော)၊ ဆုံးမလျက်။ ဝနန္တေ၊ တော၌။၂ ရမိတော၊ မွေ့လျော်သူသည်။ သိယာ၊ ၏။ (ပါ-၃၀၅)
၂။ဝနန္တေ။ ။ အန္တသဒ္ဒါ ပဒပူရဏ(အနက်မဲ့)ယူလျှင် “ဝနမေဝ ဝနန္တံ(သာရတ္ထ၊၁၊၃၆၂၊ ဝိမတိ၊၁၊၇၂၊ ဝိသုဒ္ဓိ၊ဋီ၊၁၊၁၆၉)”ဟု ပြု၊ အန္တသဒ္ဒါ သမီပအနက်, အဝသာနအနက်ယူ လျှင် “ဝနဿ+အန္တံ ဝနန္တံ-တော၏အနီး၊ ဝါ-တော၏အစွန်အဖျား)”ဟုပြု(သံ၊ဋီ၊၂၊၃၁၆၊ မဟာနိ၊ဋ္ဌ၊၃၉၄)၊ သုတ္တနိ၊ဋ္ဌ၊၂၁၃-၄၌ ရှေ့နည်းကို ဖွင့်၏။
ဧကဝိဟာရိတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။
ပကိဏ္ဏကဝဂ်ဂါထာနိဿယပြီးပြီ။