រឿងសត្វសំពោច នឹងមាន់ចែ
មានសត្វសំពោច ១ ដើរទៅឃើញមាន់ចែទំនៅលើប្រគាបឈើ ហើយសំពោចនោះចង់ស៊ីមាន់ ទើបនិយាយជាកល ឧបាយមុសាវាទថា « នែមាន់ចែជាសំឡាញ់អើយ ! អើឥឡូវអញកាន់ព្រះអាជ្ញា ព្រះមហិស្សរាធិបតី ទ្រង់ត្រាស់ប្រើឲ្យប្រកាសប្រាប់អស់បណ្ដាពួកសត្វ ដែលជាពៀរសត្រូវនឹងគ្នានោះថា ឲ្យព្រមព្រៀងជានឹងគ្នា ចាប់ដើមពីថ្ងៃនេះទៅកុំឲ្យមានសត្វណាយាយីគ្នាឡើយ, នែមាន់ចែ យើងបានសុខសប្បាយហើយ ព្រោះព្រះជាម្ចាស់លោកប្រោសតាំងច្បាប់ថ្មីថា ឲ្យយើងជានឹងគ្នា ឥឡូវនេះ ខ្ញុំយល់ថា បាឯងក៏មកជាសំឡាញ់ដូចបងប្អូនគ្នាពិតៗ ចូរឯងចុះមកឲ្យគ្នាឱបថើបជាការមេត្រីបន្តិចទៅអេះ »។ ឯមាន់ចែមានប្រាជ្ញាវាងវៃក៏តបភ្លាមទៅថា « អើបងសំពោច , បងឯងកាន់ព្រះរាជអាជ្ញាព្រះជាម្ចាស់មកបង្គាប់ថា ឲ្យយើងជានឹងគ្នានេះ ជាការល្អវិសេសណាស់ហើយបង, ខ្ញុំឃើញបងឯងហើយក៏មានចិត្តស្រឡាញ់ ចងចុះទៅទទួលសេចក្ដីស្និទ្ធស្នាលស្នេហានឹងអ្នកបងដែរ តែការនេះឈប់សិនចុះ ព្រោះទីនេះមានឆ្កែមួយវានៅជាមួយនឹងខ្ញុំនេះ ឥឡូវវាទៅរកស៊ីឯទីព្រៃបាត់ពុំទាន់មកដល់នៅឡើយ យើងចាំជុំគ្នាទាំង ៣ ប្រាណ ហើយសឹមយើងជួបជុំគ្នានឹងបានក្រសោបឱបគ្នា ជាការមេត្រីយ៉ាងធំតែម្ដង » , លុះមាន់ចែនិយាយដូច្នោះហើយ ធ្វើជាបែរមើលទៅទិសខាងជើង ហើយស្រែកថា « បងឆ្កែមកហើយ អើបងសុនខ អញ្ជើញបោលចូលមកឲ្យឆាប់ ត្បិតបងសំពោចគេមកនៅរង់ចាំបងឯង »។ ឯសំពោចឮថា ឆ្កែមកដូច្នោះហើយក៏ភិតភ័យ ព្រោះខ្លួននឹងឆ្កែជាសត្រូវនឹងគ្នា ទើបម្នីម្នារត់ចេញអំពីទីនោះចូលព្រៃទៅ ។ មាន់ចែក៏រឹងតែបង្អៅថា « បងសុនខចូរមកឲ្យឆាប់ៗ បងសំពោចកុំអាលទៅណាឈប់សិន បងសុនខគេមកដល់ហើយ » ។ ឯសំពោចក៏ឆ្លើយថា « អាជ្ញាក្ដៅណាស់នៅមិនបានទេ » , ថាហើយក៏រត់ចូលព្រៃទៅ ។
រឿងនេះ ឯងស្ដាប់មើលចុះ មាន់ចែមានប្រាជ្ញស្គាល់អាការសំពោចកុហកមុសាវាទហើយ គឺស្គាល់អាការៈកុហកបានមួយរំពេច ពាក្យមាន់ចែស្រែកឡកឲ្យសំពោចថា « អាចោលម្សៀត ចេះមកពោលពាក្យថា ឯងកាន់ព្រះរាជអាជ្ញាមកប្រកាសថាឲ្យសត្វដែលជាសឹកសត្រូវនឹងគ្នានោះ ត្រូវឲ្យជានឹងគ្នា តែអញនឹងឯង ឯត្រង់ឆ្កែនឹងឯងត្រឡប់ជាមិនសាមគ្គីវិញ អាណាជឿឯងបាន ពាក្យមិនសាធារណៈទូទៅយ៉ាងនេះ ។
(និទាននេះមានដំណាលក្នុងក្បួនបារាំងសែស )