ესე წიგნი და სიგელი მოგეცით ჩუენ, ქრისტეს მიერ მანგლელ-თბილელმან იოვანე, თქუენ ნექისძეთა საყდრის შვილთა ქორებისკოპოზსა დანიელს და შენსა შვილსა საბას და მირიანს მოგეცით ქაშოეთანა მკუიდრი საყდრის მიწა სავენახე;
და აშენო ასრე და ამა პირსა ზედა: როგორაცა საყდრისა მკუიდრსა მართებს, აგრე ვერავინ გამოგენახოს, გაჰყიდო თუ გააზითო, ამად რომე ორჯელ პატრონსა სულკურთხეულსა მეფესა კოსტანტინეს ურდოს ხლებოდი; და თბილელობა შეცვლილიყო. და მოგეჭირვა პატრონსა წინაშე და სულკურთხეულსა მეფესა კოსტანტინეს ახლად გაეჩინა.
გიბედნიეროს ღმერთმან თქუენ, საყდრის შვილთა ქორებისკოპოზს დანიელს და შენსა შვილსა საბას და მირიანს. ვინცა და რამანცა გუარმან კაცმან შეგიცვალოს, რისხავსმცა დაუსაბამო მამა, ძე და სული წმიდა და ამა წმიდათა ზემოწერილთა მადლი; კრულმცა არს იგი ცათა შინა და ქუეყანათა ზედა, მკუდარი და ცოცხალი; მაზედამცა მოიწევის მანგალი იგი სასიკუდინო, ნურარათამცა სინანულითამცა იქნების ხსნა სულისა მისისა; სიკუდილისამცა ჟამს ამისი მთქუმელია, თუ: "არა არს ღმერთი, თუინიერ სამაელისაგან კიდე". დამამტკიცებელნი ღმერთმან აკურთხნეს.
დაიწერა ქორონიკონსა რკჱ[1], თუესა მარტსა ოცსა, ხელითა აბაზაზძისა ჯუარისმტუირთველისა ბართლომესითა და მოწამეცა ვარ.
[დამტკიცება კუთხოვანი ასომთავრულით:]
მე, ქრისტეს მიერ თბილელი იოანე ვამტკიცებ.
- ↑ ტექსტში იკითხება რკლ, რაც კალმის ლაფსუსს ჰგავს