Biblia/Nove Testamento/Corinthios/1Corinthios 14

1 Corinthios

14

Prophetias e linguas

¹Perseque le amor e desira ardentemente le donos spiritual, super toto que vos prophetisa^[1]. ²De facto, qui parla in linguas non parla a homines ma a Deo, proque nemo comprehende, ma con su spirito^[2] ille pronuncia^[3] mysterios. ³Qui prophetisa, tamen, parla a omnes^[4] pro edificar, exhortar e consolar. ¹⁴Qui parla in linguas edifica se mesme, ma qui prophetisa edifica le ecclesia. ⁵Io desira que vos omnes parla in linguas, ma multo plus que vos prophetisa. Qui prophetisa es plus grande que ille qui parla in linguas, excepte que ille los interpreta de sorta que le ecclesia recipe edification.

⁶Ora, fratres e sorores, si io veni a vos e io parla in linguas, qual beneficio io poterea dar vos si io non transmitte vos un revelation, o cognoscentia, o prophetia, o inseniamento^[5]? ⁷On poterea comparar isto a cosas inanimate que emitte sonos, como un flauta o un harpa. Si il non ha un distinction inter le notas que illos emitte, como poterea esser comprendite lo que es sonate con le flauta o con le harpa? ⁸Si, per exemplo, le trompa emitte un sono pauco clar, qui poterea preparar se pro le battalia? ⁹Il es le mesmo pro vos. Si vos non pronuncia con le bucca parolas intelligibile, como poterea alicuno comprehender lo que vos dice? In tal caso vos parlarea in le aere. ¹⁰Il ha multe varietate de idiomas in le mundo, e necuno de illos care de significato. ¹¹Si alora io non cognosce le significato del parolas, io essera un estraniero pro le locutor, e le locutor essera un estraniero pro me. ¹²Il es le mesmo con vos. Pois que vos desidera ardentemente le donos del Spirito, perseque de abundar in illos que edifica le ecclesia.

¹³Assi, qui parla in linguas deberea precar de poter alsi interpretar lo. ¹⁴Si io preca in linguas, mi spirito preca, ma mi mente^[6] remane infructuose^[7]. ¹⁵Que deberea io facer? Io precara con mi spirito, ma io precara alsi con mi mente. Io cantara laudes con mi spirito, ma io cantara laudes alsi con mi mente. ¹⁶Alteremente, si tu lauda Deo con tu spirito, como poterea alicuno sin le dono^[8] dicer “Amen!” a tu action de gratia si ille non comprehende lo que tu dice? ¹⁷Proque tu certemente regratia ben, ma le altere persona non es edificate. ¹⁸Io regratia Deo que io parla in linguas plus que vos omnes, ¹⁹ma in le ecclesia io prefere^[9] dicer cinque parolas con mi mente^[10] pro instruer alteres, plus tosto que dece milles parolas in lingua.

²⁰Fratres e sorores, non sia infantes in vostre maniera de pensar. Al contrario, sia infantes in malitia, ma in vostre maniera de pensar sia vos matur. ²¹In le lege il es scribite “Per gente de linguas estranie e per labios de estranieros io parlara a iste populo, ma non mesmo in iste maniera illes me ascoltara^[11]”, dice le Senior. ²²Assi, linguas es un signo non pro le credente, ma pro le incredule. Le prophetia, tamen, non es pro le incredule, ma pro le credente. ²³Assi, si le integre ecclesia se congrega e totes parla in linguas, e personas incredule o non informate entra, esque illes non dicera que vos omnes es folle? ²⁴Ma si omnes prophetisa, e un persona incredule o non informate^[12] entra, ille essera convincite per totes, ille essera judicate per totes. ²⁵Le secretos de su corde essera revelate e assi ille se prostrara e adorara Deo in declarar: “Deo es vermente inter vos”.

Le ordine in le ecclesia

²⁶Alora que deberea vos facer, fratres e sorores? Quando vos congrega vos, uno propone un psalmo a cantar, un altere un inseniamento, un altere un revelation, un altere parla in linguas, un altere los interpreta. Que toto, tamen, sia facite pro le edification del ecclesia. ²⁷Si alicuno parla in linguas, il deberea esser duo, o maxime tres personas a parlar e a torno, e alicuno debe interpretar. ²⁸Ma si nemo pote interpretar, qui vole parlar in linguas debe tacer in le ecclesia. Que ille parla in se mesme e a Deo. ²⁹Que parla duo o tres prophetas, e le alteres debe evalutar^[13] lo que illes dice. ³⁰E si un altere qui es sedite recipe un revelation, le persona qui parla debe concluder. ³¹Pois que vos omnes pote prophetisar, ma uno post le altere, assi totes potera apprehender e esser incoragiate. ³²Sin dubita, le spirito del prophetas es subjecte al prophetas, ³³proque Deo non es un Deo de confusion^[14], ma de pace.

Como in tote le ecclesias del sanctos, ³⁴le feminas deberea remaner in silentio in le ecclesias, proque a illas non es permittite parlar^[15]. Al contrario, que illas remane in submission, como dice le lege. ³⁵Si illas desidera apprehender qualcosa, que illas pete a lor marito in casa, proque il non es correcte^[16] que un femina parla in le ecclesia. ³⁶Esque le parola de Deo procedeva primo de vos o illo veniva a vos solmente?

³⁷Si alicuno considera se mesme esser un propheta o un persona spiritual, ille deberea recognoscer que lo que io scribe es le commando del Senior. ³⁸Si alicuno lo ignora^[17], ille debera esser ignorate^[18]. ³⁹Alora, fratres e sorores, desidera ardentemente de prophetisar, e non prohibi a alicuno de parlar in linguas. ⁴⁰E face toto in maniera decorose e ordinate.

Notas

1. O “le prophetia”.
2. O “per le Spirito”.
3. O “parla”.
4. O “al homines”.
5. O “doctrina”.
6. O “mi intelligentia”.
7. O “improductive”.
8. O “qui occupa le placia del non-initiato”.
9. O “vole”.
10. O “intelligentia”.
11. Citation de Isaia 28:10-13.
12. O “sin iste dono”.
13. O “judicar”.
14. O “disordine”.
15. Secundo lo que dice versos 11:2-16, le qual permitte al feminas de precar o prophetisar in le reuniones del ecclesia, le silentio commandate hic pare non implicar le absolute prohibition a un femina de parlar al ecclesia. Ergo: (1) alcunes pensa que “remaner in silentio” significa non assumer un rolo de autoritate como indica 1 Timotheo 2, ma (2) le suggestion melior es de connecter isto al regulas precedente in re le evalutation del prophetas (v. 29). Hic Paulo pare indicar que le feminas non deberea parlar durante tal evalutation, durante que tal interrogation esserea in violation al submission al autoritate masculin requirite per le Vetule Testamento (le lege, p. ex. Genesis 2:18).
16. O “dishonorabile”, “vergoniose”.
17. O “non lo recognosce”.
18. O “ille non debera esser recognoscite”.