Biblia/Nove Testamento/Corinthios/2Corinthios 1

2 Corinthios

1

¹Paulo, apostolo de Christo Jesus per voluntate de Deo, e Timotheo, nostre fratre, al ecclesia de Deo que es in Corintho, con tote le sanctos qui es in Achaia. ²Gratia e pace a vos ab Deo nostre Patre e le Senior Jesus Christo!

Regratiamento pro le consolation de Deo

³Benedicite sia le Deo e Patre de nostre Senior Jesus Christo, le Patre de misericordias e Deo de omne consolation, ⁴qui consola nos in tote nostre afflictiones, a que nos alsi pote consolar illes qui es afflicte per le mesme consolation con le qual nos es consolate per Deo. ⁵Pois que sicut abunda in nos le suffrentias de Christo, assi abunda, per Christo, nostre consolation. ⁶Ma si nos es afflicte, il es pro vostre consolation e salvation; si nos es consolate, il es pro vostre consolation que vos face experientia, in vostre patiente supportation, del mesme suffrentia que alsi nos suffre. ⁷E nostre sperantia pro vos es firmemente establite, proque nos sape que, essente vos participe de nostre suffrentias, assi vos essera etiam participe de nostre consolation.

⁸Pois que nos non vole que vos ignora, fratres e sorores, le afflictiones que accideva nos in le provincia de Asia, le facto que nos esseva aggravate grandemente, in ultra a nostre fortias de supportar lo, tanto que nos credeva non superviver. ⁹Sin dubita il esseva como si un sententia de morte haberea essite pronunciate contra nos pro facer nos confider non plus in nos mesme, ma in Deo, le qual resuscita le mortos. ¹⁰Ille nos liberava ab un tanto grande risco de morte, e ille nos liberara de novo. Nos poneva nostre sperantia in ille, que ille de novo liberara nos, ¹¹e, cooperante vos alsi con nos per le medio de vostre preces, multes ancora potera regratiar Deo pro nos per le dono gratiose que esseva nos date mediante le adjuta de multes.

Paulo defende su planos cambiate

¹²Isto es le ration pro le qual nos pote vantar nos: le testimonio de nostre conscientia, que nos conduceva nos in le mundo, e specialmente coram vos, in le sanctitate e le sinceritate que veni de Deo - non con sapientia human^[1] ma con le gratia de Deo. ¹³Pois que nos scribe vos nihil altere que le cosas que vos pote leger e comprender. Ma io spera que vos comprendera completemente^[2], ¹⁴sicut vos alsi ha partialmente comprendite nos, que nos es le ration pro le qual vos pote vantar vos, tanto quanto vos lo essera de nos in le die del Senior Jesus.

¹⁵Con iste confidentia io me proponeva venir primo a visitar vos, de sorta que vos haberea habite un nove opportunitate^[3] de gauder de nostre presentia apud vos, ¹⁶e con vostre adjuta prosequer a in Macedonia e pois, ab Macedonia retornar a vos e esser adjutate per vos in mi cammino ulterior verso le Judea. ¹⁷Ergo, quando io planava isto, io non cambiava mi plano sin reflecter super lo que io faceva. Esque vos lo pensa? Io, tamen, nunquam determina mi planos simplemente con criterios human, como si io dicerea al mesme tempore “Si, si” e “No, no”. ¹⁸Ma, como Deo es fidel, le parola que nos communicava vos non esseva “Si” e “No”, ¹⁹pois que le Filio de Deo, Jesus Christo, ille que nos - io e Silvano e Timotheo - proclamava vos, non esseva “Si” e “No”, ma nostre parola semper esseva un “Si” in ille. ²⁰De facto, cata uno del promissas de Deo es semper “Si” in ille. Pro iste ration, per ille, nos pote responder “Amen” al gloria de Deo. ²¹Ora, qui establiva nos con vos in Christo e ungueva^[4] nos, es Deo. ²²Ille es le mesme qui poneva sur nos su sigillo e qui poneva le Spirito in nostre cordes como un garantia^[5].

Proque Paulo postponeva su visita

²³Ora io face appello a Deo como mi teste^[6] que io non retornava a Corintho proque io voleva esser indulgente con vos^[7]. ²⁴Io non intende dicer que io domina vostre fide, ma nos es vostre collaboratores pro vostre gaudio, proque vos es firme in vostre fide.

Notas

1. O “sapientia carnal”.
2. O “usque al termino”.
3. O “un secunde gratia”, o “benediction”.
4. Illo es, “consecrava nos”.
5. O “arrha”.
6. O “como teste de mi anima”.
7. O “per consideration de vos”.