Biblia/Nove Testamento/Johannes/Johannes 4

Johannes

4

Partita de Judea

¹Ora quando Jesus veniva saper que le Phariseos habeva audite que ille baptisava e faceva multe plus discipulos que Johannes ²(quamquam Jesus ipse non baptisava, ma lo faceva su discipulos), ³ille quitava Judea e retornava a in Galilea.

Conversation con un femina samaritan

⁴Il esseva necesse, tamen, transir per le Samaria. ⁵Ille veniva ergo al citate del Samaria que es appellate Sichar, juxta le terreno que Jacob habeva date a su filio Joseph; ⁶Il habeva ibi le puteo de Jacob. Jesus, ergo, fatigate per le longe marcha, sedeva juxta le puteo. Il esseva circa mediedie^[1].

⁷Tosto veniva un femina de Samaria pro haurir aqua. Ille la peteva: “Per favor, da me a biber”. ⁸(In ille momento le discipulos de Jesus habeva vadite a in le citate pro emer alimentos). ⁹Assi, ergo, ille femina samaritan, le diceva: “Quomodo tu, qui es un Judeo, pete a me, un femina samaritan, de dar te aqua a biber” (quia le Judeos refusa emplear alco in commun con le Samaritanos^[2]).

¹⁰Jesus la respondeva: “Si solmente tu sapeva in re le dono que Deo ha pro te, e qui es ille qui te diceva ‘Da me a biber’, tu me haberea petite e io te haberea date aqua vive^[3]’”. ¹¹Le femina le replicava: “Ma senior, tu non ha nihil pro haurir aqua e iste puteo es multo profunde; unde ergo ha tu aqua vive? ¹²Tu non es certo major de nostre ancestre Jacob, que dava nos iste puteo, e de illo bibeva ille, su filios e su bestial. Nonne?”.

¹³Jesus replicava: “Omnes qui bibe de iste aqua habera sete itero, ¹⁴ma qui va biber del aqua que io le da, non habera plus sete: le aqua que io le dara devenira in ille un fonte de aqua saliente in vita eterne”. ¹⁵Le femina le diceva: “Senior, da me iste aqua, ut io non habe sete ni habe a venir hic pro haurir aqua”. ¹⁶Ille la diceva: “Vade vocar tu marito e retorna hic!”. ¹⁷Le femina replicava: “Io ha nulle marito”. E Jesus le diceva: “Ben tu diceva que tu ha nulle marito. ¹⁸De facto, tu habeva cinque maritos, e tu non es mesmo maritate con le homine con le qual tu vive nunc. Tu diceva le veritate!”.

¹⁹Le femina le diceva: “Senior, io vide que tu es un propheta. ²⁰Assi dice me: Nostre ancestres adorava Deo super iste monte^[4], e vos Judeos assere que Jerusalem es le sol loco de culto ubi il necesse adorar”. ²¹Jesus la diceva: “Crede me, seniora^[5], le tempore veni, quando ni super iste monte, ni in Jerusalem vos adorara le Patre. ²²Vos adora quid vos non cognosce; nos adora lo que nos cognosce, quia le salvation veni ex le Judeos. ²³Ma le tempore veni, e illo es nunc, quando le ver adoratores adorara le Patre in Spirito e veritate, nam le Patre quere illes que le adora in tal maniera. ²⁴Deo es Spirito, e il es necesse que illes qui le adora lo face in Spirito e veritate. ²⁵Le femina le diceva: “Io sape que le Messia veni”, (ille qui es appellate le Christo); “quandocunque ille venira, ille explicara^[6] nos toto”. ²⁶Jesus la diceva: “Io, qui te parla, es ille”.

Le discipulos retorna

²⁷Justo tunc su discipulos retornava e esseva multo surprendite in vider Jesus que parlava con un femina. Nemo, tamen, le diceva: “Quid quere tu?”, o “Quare parla tu con illa?”. ²⁸Alora le femina relingueva ibi su olla pro le aqua e retornava a in su village. Illa diceva a omnes: ²⁹“Veni a vider un homine, qui diceva me in re toto lo que io unquam faceva. Certo ille ipse non poterea esser le Messia^[7], nonne?”. ³⁰Assi illes sortiva del citate e veniva ad ille.

Laboratores pro le recolta

³¹Intertanto, le discepulos le rogava dicente: “Rabbi, mangia alco”. ³²Ma ille les respondeva: “Io ha alimentos a mangiar que vos non cognosce”. ³³Assi le discipulos comenciava dicer le unes al alteres: “Esque alicuno le portava alimentos durante que nos esseva absente?”. ³⁴Jesus les diceva: “Mi alimento es facer le voluntate de ille que me mandava e complir su obra. ³⁵Nonne vos dice: ‘Il ha ancora quatro menses a passar e pois le tempore del recolta venira’. Ecce, io dice vos: ‘Leva vostre oculos e vide quanto le agros sia jam albe pro le recolta! ³⁶Le recoltatores recipe bon salarios, e le fructos que illes collige es personas portate al vita eterne^[8]. Qual gaudio expecta sia le seminator que le recoltator! ³⁷Vos cognosce le dicto que dice ‘Un persona semina e un altere collige’: illo es ver. ³⁸Io mandava vos recoltar ubi vos non laborava; alteres laborava, e nunc il essera vostre carga de colliger le fructo de lor labores”.

Multe Samaritanos deveni credentes

³⁹Ora multe Samaritanos de ille citate comenciava creder in ille propter le reporto del femina que testificava: “Veni a vider un homine, qui diceva me in re toto lo que io unquam faceva”. ⁴⁰Assi, quando le Samaritanos veniva ad ille, illes comenciava peter le de remaner con illes. Assi Jesus remaneva duo dies con illes. ⁴¹In ultra, a causa de su parolas, multe de plus credeva. ⁴²Illes diceva al femina: “Nos non crede plus sur le base solmente de tu parolas, quia nos ipse le audiva e nunc nos sape que iste homine es realmente le Salvator del mundo”.

Avante in Galilea

⁴³Al termino de ille duo dies, Jesus partiva de ibi e vadeva a in Galilea. ⁴⁴(Quia ille ipse testificava que un propheta in su patria non es honorate). ⁴⁵Assi, quando Jusus perveniva a in Galilea, le Galileos le dava le benvenita, quia illes habeva essite in Jerusalem durante le celebrationes del Pasqua e videva tote lo que Jesus habeva facite ibi.

Le resanamento del filio de un officiero regal

⁴⁶Ora, ille veniva itero in Cana de Galilea, ubi ille habeva cambiate le aqua in vino. In Capharnao il habeva un certe officiero regal, cuje filio esseva malade. ⁴⁷Quando ille audiva que Jesus habeva retornate ab le Judea al Galilea, ille vadeva ad Jesus e le rogava descender e resanar su filio, que esseva sur le puncto de morir. ⁴⁸Assi Jesus le diceva: “Nisi vos vide signos e prodigios vos non crede in me!”. ⁴⁹Le officiero le diceva: “Senior, descende ante que mi filio mori”. ⁵⁰Assi Jesus le diceva: “Retorna a domo. Tu filio va viver!”. Le homine credeva al parola que habeva audite de Jesus, e incipeva retornar a domo.

⁵¹Durante que ille descendeva, alicun de su servos veniva a su incontro e le diceva que su filio viveva. ⁵²Ille les interrogava in re le hora que su filio habeva comenciate ameliorar, e illes le diceva: “Heri postmeridie a un hora, le febre tosto le derelinqueva”. ⁵³Alora le patre comprendeva que illo ipse esseva le tempore in le qual Jesus le habeva dicite: “Tu filio va viver”, e ille e tote su familia credeva in Jesus. ⁵⁴Jesus faceva isto qua su secunde signo miraculose durante que ille retornava ab Judea a in Galilea.

Notas

1. Litt. “le sexte hora”.
2. Proque illes lo considera ritualmente impur.
3. O “fluente”.
4. Le monte Gerizim.
5. Lett. “femina”, “femina mi car”. In ille tempore dicer assi esseva un forma galante, respectuose, de adressar se a feminas.
6. O “annunciara”.
7. O “le Christo”.
8. O “Le recoltator recipe su salario e collige fructos in vita eterne”.