Biblia/Nove Testamento/Johannes/Johannes 5

Johannes

5

Jesus sana un homine stropiate

¹Postea Jesus ascendeva a Jerusalem in occasion de un del festas del judeos. ²Intra le citate, apud le Porta del Oves, il habeva un piscina appellate Bethsatha in aramaico^[1], circumferite per cinque porticos. ³Un grande numero de personas infirme - personas cec, stropiate, o paralysate, jaceva sub iste porticos. [⁴ Quia un angelo del Senior descendeva aliquando e agitava le aqua. Quicunque primo entrava in le aqua post le agitation del aqua, esseva sanate de qualcunque infirmitate suffrite.]^{[2] 5}Un del homines qui jaceva ibi habeva essite invalide per trenta-octo annos. ⁶Quando Jesus le videva jacer ibi e apprendeva^[3] quia ille habeva essite infirme jam per tanto longe tempore, le diceva: “Vole tu esser sanate?”. ⁷Le homine infirme le respondeva: “Senior, io non ha alcuno que, quando le aqua es agitate, me pone in le piscina. Durante que io essaya entrar in le piscina, un altere persona descende ante me”. ⁸Jesus alora le diceva: “Leva te, prende tu matta e ambula!” ⁹Assi, instantaneemente, celle homine esseva sanate. Ille rolava su matta e, portante lo sub un bracio, incipeva ambular! Iste miraculo, tamen, eveniva in le die de Sabbato.

¹⁰Le leaders del judeos diceva al homine qui habeva essite infirme: “Il es le Sabbato, non te es licite portar tu matta”. ¹¹Ma ille les respondeva: “Il esseva le homine qui me sanava qui me diceva me: ‘Prende tu matta e ambula!’. ¹²Illes alora le demandava: “Qui es qui te diceva: ‘Prende tu matta e ambula’”? ¹³Tamen, le homine que habeva essite sanate non lo sapeva, quia Jesus habeva disparite in le turba que il habeva in ille loco. ¹⁴Plus tarde, Jesus le trovava in le Templo e le diceva: “Ecce, tu ha essite sanate. Non pecca plus, de pavor que te poterea occurrer aliquid mesmo pejor!”. ¹⁵Alora le homine vadeva e diceva al leaders del judeos que Jesus esseva le homine qui le habeva sanate.

Jesus assere esser le Filio de Deo

¹⁶Il es quia Jesus faceva iste cosas de sabbato que le leaders del judeos incipeva persequer le. ¹⁷Assi, ille les diceva: “Mi Patre opera semper, assi etiam io opera”. ¹⁸Propter isto, le leaders del judeos mesmo magis quereva occider le, non solmente quia ille transgredeva le leges que regulava le Sabbato, sed alsi quia ille appellava Deo su Patre, faciente se equal a Deo.

¹⁹Ita Jesus les explicava: “In veritate io dice vos, le Filio non pote facer alco de su proprie initiativa, nisi solmente quod ille vide su Patre facer. Quecunque le Patre face, le Filio lo face alsi. ²⁰Le Patre ama le Filio e le monstra tote lo que ille face. De facto, le Patre le monstrara quomodo facer mesmo operas plus grande que sanar iste homine, e vos essera mesmo plus stupefacite. ²¹Quia justo sicut le Patre vivifica illes que ille resuscita, in le mesme maniera le Filio vivifica quicunque ille vole. ²²Item, le Patre non judica alcuno, sed ille dava al Filio le autoritate absolute de judicar^[4], ²³ut omnes honora le Filio sicut illes honora le Patre. Quicunque non honora le Filio, certo non honora le Patre qui le mandava”.

²⁴“In veritate io dice vos: illes qui audi mi parola e crede in Deo qui me mandava, ha vita eterne e non essera condemnate propter lor peccatos, ma illes jam transiva ab le morte al vita. ²⁵In veritate io dice vos: le tempore veni - e il es justo nunc - quando le mortos audira le voce del Filio de Deo, e illes qui lo audi vivera. ²⁶Quia sicut le Patre ha vita in se ipse, ille ha date al Filio alsi de haber vita in se ipse. ²⁷De facto ille le dava le potestate de executar un judicio, proque ille es le Filio del Homine”^[5].

²⁸Non sia surprendite, ma le tempore venira quando omnes qui jace in lor tumbas audira su voce, ²⁹e sortira de illos: pro illes qui faceva lo que es bon, il essera un resurrection al vita eterne, ma pro illes qui faceva lo que es mal, il essera un resurrection al condemnation. ³⁰Io non pote facer alco de mi proprie initiativa. Io judica secundo lo que Deo me dice. Ergo, mi judicio es juste, quia io non intende facer mi proprie voluntate, ma le voluntate de ille qui me mandava”.

Plus de testimonios re Jesus

³¹“Si io testificava in mi favor, mi testimonio non esserea valide. ³²Il ha, tamen, un altere qui testifica in mi favor, e io vos assecura que tote lo que ille dice re me es veritate. ³³De facto vos mandava alcunos a audir lo que Johannes diceva, e su testimonio re me esseva ver. ³⁴Naturalmente, io non necessita testimonios human, ma io dice isto ut vos sia salvate. ³⁵Johannes esseva como un lampada ardente e luminose, e per un certe tempore vos esseva enthusiastic de su message. ³⁶Io, tamen, ha un testimonio plus grande que illo de Johannes: mi inseniamentos e mi miraculos^[6]. Le Patre me dava iste obras a complir, e illos proba que ille me mandava. ³⁷Le Patre qui me mandava testifica ille ipse re me. Vos nunquam audiva su voce o le videva facie a facie: ³⁸vos non ha su parola in vostre cordes, quia vos non crede in ille qui me mandava. ³⁹Vos scruta le Scripturas, quia vos reputa que illos vos da^[7] le vita eterne. Illos, tamen rende de me un clar testimonio. ⁴⁰Nonobstante isto, vos non vole venir a me ut reciper vita”.

⁴¹“Io non quere que le gente me lauda^{[8] 42}ma io sape que vos non ha le amor de Deo in vos ipse. ⁴³Io veniva in le nomine de mi patre, e vos non me accepta. Si alcuno altere veniva in su proprie nomine, vos lo acceptarea. ⁴⁴Como poterea vos creder, si vos accepta le laudes le unes del alteres e non quere le laude que veni del sol qui es Deo?”.

⁴⁵“Il non essera io qui accusara vos coram le Patre. Moses accusara vos! Si, justo Moses, in le qual vos poneva vostre sperantias. ⁴⁶Si vos vermente crede in Moses, vos crederea alsi in me, proque de me ille scribeva. ⁴⁷Ma si vos non crede a lo que ille scribeva, quomodo vos credera a mi parolas?

Notas

1. Litt. “in hebraico”.
2. Iste verso manca in le plus antique manuscriptos de iste evangelio.
3. O “sapeva”.
4. O “omne judicios”
5. “Filio del Homine” es un titulo que Jesus dava a se ipse e que reflecte lo que le propheta scribeva in Daniel 7:13-14.
6. O “mi obras”.
7. O “in illos vos ha”.
8. O “me glorifica”.