Biblia/Nove Testamento/Johannes/Johannes 6
Johannes
edit6
editLe multiplication del panes
edit1Post isto, Jesus vadeva a in le altere latere del Mar de Galilea (appellate alsi Mar de Tiberias). 2Un grande multitude le sequeva quia illes habeva vidite le signos miraculose que ille faceva super personas infirme. 3Jesus ascendeva sur un monte, e ibi ille sedeva con su discipulos. 4Le Pascha, le celebration festive del judeos, esseva proxime. 5Levante su reguardo, Jesus videva celle grande multitude que veniva ad ille, e diceva a Philippo: “Unde poterea nos emer pan, ut iste gente sia alimentate?”. 6In dicer assi, Jesus habeva ponite Philippo a proba, quia ille sapeva quid ille esseva sur le puncto de facer. 7Philippo replicava: “Duo centos monetas de argento non esserea satis pro dar les mesmo un poco de pan!”. 8Uno del discipulos de Jesus, Andreas, fratre de Simon Petro, le diceva: 9“Il ha hic un puero qui ha cinque panes de hordeo e duo pisces; ma quid isto es pro un tal numero de personas?”. 10Alora Jesus diceva: “Face seder tote iste gente per terra!”. In celle loco il habeva de facto multe herba. Solmente le homines ibi esseva circa cinque milles. 11Ergo, Jesus prendeva celle panes e, rendite gratias a Deo, los distribueva a illes qui esseva sedite. Ille faceva le mesmo con le pisces, tanto quanto illes voleva. 12Quando omnes esseva satisfacite, Jesus diceva a su discipulos: “Collige le pecias frangite que resta, ut nihil se perde”. 13Alora illes los colligeva e reimpleva dece-duo corbes con le fragmentos lassate per le gente qui habeva mangiate ex le cinque panes de hordeo. 14Ora, quando le gente le videva facer iste signo miraculose, illes incipeva dicer le unes al alteres: “Iste-ci es certo le Propheta que nos expectava[1]!”. 15Jesus, ergo, quando comprendeva que illes esseva sur le puncto de venir pro fortiar le a devenir rege, se retirava itero sur le monte per se ipse.
Jesus ambula sur le aqua
edit16Quando veniva le vespera, le discipulos de Jesus descendeva al laco e le expectava. 17Jam se faceva tenebras e Jesus non habeva ancora retornate. Assi illes montava in le barca e incipeva transversar le laco verso Capharnao. 18Un forte vento sufflava e le mar deveniva multo agitate. 19Alora, post haber remate vinti-cinque o trenta stadios[2], illes videva Jesus ambulante super le mar e approximante se al barca. A celle vista illes multo se espaventava. 20Ma Jesus les diceva: “Io es, non time!”. 21Illes, ergo, le voleva prender in le barca, ma immediatemente arrivava al loco de destination!”.
Jesus, le pan del vita
edit22Le die sequente, le turba que habeva remanite sur le altere latere del laco comprendeva que solmente un parve barca esseva ibi, e que Jesus non habeva montate sur illo con su discipulos, ma que solmente su discipulos habeva partite. 23Altere barcas de Tiberias superveniva juxta le loco ubi le Senior habeva benedicite le pan[3] e le populo habeva mangiate. 24Assi, quando le turba comprendeva que ni Jesus ni su discipulos esseva ibi, illes remontava in lor barcas e veniva a Capernaum querente Jesus. 25Quando illes le trovava in le altere latere del laco, illes le diceva: “Rabbi, quando veniva tu hic?”.
26Jesus replicava: “In veritate io dice vos: Vos me quere, non quia vos videva signos miraculose, sed quia vos mangiava tote le panes que vos voleva. 27Non perseque[4] tanto alimentos peribile, ma perseque le alimento imperibile que conduce al vita eterne - isto es le alimento que le Filio del Homine pote dar vos. Pro isso Deo le Patre me ha date su sigillo de approbation”. 28Illes replicava: “Que debe nos facer pro complir le obras que Deo require?”. 29Jesus les diceva: “Isto es le sol obra que Deo require - creder in qui ille mandava”. 30Ergo illes le diceva: “Monstra nos, ergo, un signo miraculose, si tu vole que nos te crede! Que pote tu facer? 31Nostre ancestres[5] mangiava le manna in le deserto, justo como il es scripte: ‘Moses les dava a mangiar pan del celo’”.
32Alora Jesus les diceva: “In veritate io dice vos, il non es Moses qui ha date vos le pan del celo, ma mi Patre. E nunc ille offere vos le ver pan del celo. 33Le ver pan de Deo es ille qui descendeva del celo pro dar vita al mundo”. 34Ergo ille le diceva: “Senior, da nos un tal pan cata die[6]!” 35Jesus replicava: “Io es le pan del vita. Quicunque veni a me nunquam plus habera fame. Quicunque crede in me nunquam plus habera sete. 36Sed io diceva a vos quia vos non credeva in me mesmo si vos me videva. 37Totevia, illes que le Patre me dava venira a me, e io nunquam les repulsara. 38Quia io descendeva del celo, non ut io face mi voluntate, sed le voluntate de ille qui me mandava. 39E isto es le voluntate de Deo, qui me mandava, ut io non perde mesmo un de illes que ille me dava, sed que io les resuscita in le ultime die. 40Quia il es le voluntate de mi Patre que omnes qui vide su Filio e crede in ille habe vita eterne. Io les resuscitara in le ultime die”.
41Ergo le judeos qui esseva hostil a Jesus incipeva murmurar de ille, quia ille habeva dicite: “Io es le pan qui descendeva del celo”, 42e diceva: “Esque ille non es Jesus, le filio de Joseph, cuje patre e matre nos cognosce? Quomodo pote ille dicer nunc ‘Io descendeva del celo’?”. 43Ma Jesus replicava: “Cessa murmurar le unes al alteres de lo que io diceva. 44Nemo pote venir a me, nisi le Patre, qui me mandava, le trahe; e io le resuscitara in le ultime die. 45Le Scripturas prophetic dice: ‘...e omnes essera docite per Deo[7]’. Omnes, qui audiva e apprende ab le Patre, veni a me. 46(Non que alicuno unquam videva le Patre; solmente io, qui esseva mandate de Deo, le videva).
47In veritate io dice a vos: quicunque crede ha vita eterne. 48Io es le pan del vita! 49Vostre ancestres mangiava le manna in le deserto, tamen omne illes moriva. 50Quicunque mangia le pan qui descendeva del celo, tamen, nunquam morira. 51Io es le pan vivente qui descendeva del celo. Se alicuno mangia de iste pan, ille vivera in eterno. Le pan que io dara pro le vita del mundo es mi carne”.
52Alora le judeos qui esseva hostil a Jesus comenciava disputar le un le alteres e diceva: “Quomodo iste homine pote dar a nos su carne a mangiar?”. 53Alora illes le diceva itero: “In veritate: si vos non mangia le carne del Filio del Homine e bibe su sanguine, vos ha nullemente vita in vos ipse. 54Qui mangia mi carne e bibe mi sanguine ha vita eterne, e io le resuscitara in le ultime die. 55Quia mi carne es ver alimento e mi sanguine es ver biberage. 56Qui mangia mi carne e bibe mi sanguine, remane in me, e io in ille. 57Io vive propter le Patre vivente qui me mandava; in le mesme maniera, quicunque se nutri de me vivera propter me. 58Io es le ver pan qui descendeva del celo. Quicunque mangia de iste pan non morira sicut vostre ancestres (mesmo si illes mangiava le manna) ma vivera in eterno.
Multe discipulos desere le movimento
edit59Jesus diceva iste cosas durante que ille doceva in le synagoga de Capernaum. 60Multes de su discipulos, ergo, quando audiva iste cosas, diceva: “Iste linguage es intolerabile: qui unquam poterea acceptar lo?”. 61Quando Jesus comprendeva que su discipulos murmurava de isto, ille les diceva: “Esque isto offende[8] vos? 62Que dicerea vos si vos videva le Filio del Homine ascender ubi ille esseva precedentemente? 63Solmente le Spirito vivifica. Le effortio human[9] non juva a nihil! Le parolas que io emplea es spirito e vita. 64Sed il ha alcunes inter vos qui non crede”. Quia Jesus sapeva ab initio qui non haberea credite e qui le haberea traite. 65Assi Jesus addeva: “Il es propter isto que io vos diceva que nemo pote venir a me nisi le Patre lo concede”.
Le confession de Petro
edit66Post isto, multe de su discipulos quitava sequer le e non plus le accompaniava. 67Ergo Jesus diceva al Deceduo: “Esque etiam vos vole deserer me?”. 68Simon Petro le respondeva: “Senior, a qui altere poterea nos vader? Tu solmente ha parolas de vita eterne. 69Nos crede in te e nos sape que tu es le Sancte de Deo!”. 70Jesus les respondeva: “Io eligeva vos le dece-duo, e totevia, un inter vos es un diabolo”. 71Ille parlava re Judas, filio de Simon Iscariot, un del Deceduo, qui plus tarde le haberea traite.