Biblia/Nove Testamento/Romanos/Romanos 8

Romanos

8

Le relation del christiano con le Spirito Sancte

¹Il ha, ergo, nulle condemnation pro qui es in Christo Jesus, ²pois que le lege del Spirito vivificante^[1] in Christo Jesus liberava vos del lege del peccato e del morte. ³Deo, de facto, attingeva lo que le Lege non poteva facer proque illo esseva debilitate a causa del carnalitate del natura human. Per mandar su proprie Filio in similitude de carne peccaminose e como offerta pro le peccato, ille condemnava le peccato in le carne, ⁴de sorta que le juste requirimento del Lege esseva satisfacite in nos, qui non cammina secundo nostre natura carnal, ma secundo le Spirito.

⁵Pois que le perspectiva^[2] de illes qui vive secundo le carne es determinate per le cosas carnal, ma le perspectiva de illes qui vive secundo le Spirito es determinate per le cosas del Spirito. ⁶Un perspectiva carnal es morte, ma le perspectiva del Spirito es vita e pace. ⁷Le perspectiva carnal es hostil a Deo proque illo non se submitte al Lege de Deo, ni es capabile de facer lo. ⁸Assi, qui es in le carne non es agradabile a Deo^[3]. ⁹Vostre vita, tamen, non es determinate del natura carnal^[4] ma del Spirito, si, in effecto, le Spirito de Deo es in vos. Ora, si alicuno non ha le Spirito de Christo, tal persona non pertine a ille. ¹⁰Ma si Christo es in vos, vostre corpore es morte a causa del peccato, ma le Spirito es vostre vita a causa del justitia. ¹¹In ultra, si le Spirito de ille qui resuscitava Christo del mortos vive in vos, ille qui resuscitava Christo del mortos rendera vivente vostre corpores mortal alsi per medio de su Spirito qui vive in vos.

¹²Assi, fratres e sorores, nostre obligation non es plus verso le carne^[5] de viver secundo le carne ¹³(proque si vos vive secundo le carne, vos morira), ma si per medio del Spirito vos mortifica le obras del corpore, vos vivera. ¹⁴Proque tote illes qui es conducite per le Spirito de Deo es filios de Deo. ¹⁵Vos, de facto, non recipeva le spirito del sclavitude que conduce ancora un vice a viver in le pavor, ma vos recipeva le spirito del adoption, per le qual nos exclama: “Abba, Patre!”. ¹⁶Le Spirito mesme rende testimonio a^[6] nostre spiritos que nos es filios de Deo, ¹⁷e si nos es filios, nos es alsi heredes (illo es heredes de Deo e co-heredes de Christo) - si, in effecto, nos suffre con ille a fin que nos sia alsi glorificate con ille.

¹⁸Pois que io considera que nostre presente suffrentias non mesmo poterea esser comparate^[7] con le gloria que va esser nos revelate. ¹⁹De facto, le creation ipse anhela ardentemente^[8] ut le filios de Deo se revela. ²⁰Pois que le creation esseva subjectate al futilitate^[9] - non de su proprie voluntate, ma proque Deo lo subjectava - in le sperantia ²¹que le creation ipse essera alsi liberate del sclavitude al corruption^[10] pro acceder al gloriose libertate del filios de Deo. ²²Proque nos sape que usque nunc le integre creation geme de dolor e suffre dolores de parto. ²³Non solmente isto, ma mesmo nos, qui ha le primitias del Spirito, geme interiormente e attende ardentemente nostre adoption, le redemption de nostre corpore. ²⁴Pois que nos esseva salvate in sperantia. Ora, le sperantia que on pote vider non es sperantia, quia proque sperar lo que jam on vide? ²⁵Ma si nos spera lo que nos non ancora vide, nos lo attende ardentemente con patientia^[11].

²⁶In le mesme maniera le Spirito adjuva nos in nostre debilitate, proque nos non sape como nos deberea precar^[12], ma le Spirito ipse intercede pro nos con gemitos inexprimibile. ²⁷E ille qui sonda nostre cordes cognosce qual es le intentiones^[13] del Spirito, proque le Spirito intercede in favor del sanctos secundo le voluntate de Deo. ²⁸E nos sape que tote le cosas coopera al ben de illes qui ama Deo, le quales es appellate secundo su proposito, ²⁹pois que illes que Deo precognosceva, ille alsi predestinava a esser conforme al imagine de su Filio, a que su Filio sia le primogenite inter multe fratres e sorores. ³⁰E illes que Deo predestinava, ille alsi appellava; e illes que ille appellava, ille alsi justificava; e illes que ille justificava, ille alsi glorificava.

³¹Que dicera nos, alora, super iste cosas? Si Deo es pro nos, qui essera contra nos? ³²Sin dubita, ille qui non sparniava su proprie Filio, ma le livrava pro nos omnes, como ille non nos concederea^[14] alsi con ille tote le cosas? ³³Qui accusara le electos^[15] de Deo? Il es Deo qui les justifica! ³⁴Qui es ille qui pote condemnar les? Christo es ille qui moriva e, plus ancora, resuscitava. Ille sta al dextera de Deo e intercede alsi pro nos. ³⁵Qui poterea separar nos del amor de Christo? Tribulation, o angustia, o persecution, o fame, o nuditate, o periculo, o spada? ³⁶Como il es scribite: “Pro tu amor^[16] nos es exponite al morte tote le dies^[17]. Nos es considerate como oves destinate al macellation^[18]”. ³⁷No, in tote iste cosas nos ha un complete victoria^[19] per medio de ille qui nos amava. ³⁸Pois que io es persuadite que ni morte, ni vita, ni angelos, ni dominatores celeste^[20], ni cosas que es presente, ni cosas a venir, ni potentias, ³⁹ni altor, ni profunditate, ni alicun altere cosa create^[21] poterea separar nos del amor de Deo in Christo Jesus nostre Senior.

Notas

1. O “le lege del Spirito del vita”.
2. O “maniera de pensar”, mentalitate, aptitude mental.
3. O “non pote agradar a Deo”, “non pote complacer a Deo”.
4. O "Vos non es in le carne", “sub le controlo del carne”.
5. O “non es plus debitores del carne”.
6. O “con”.
7. O “digne (de esser comparate)”.
8. O “anxiosemente”.
9. O “vanitate”.
10. O “decadentia”.
11. O “perseverantia”.
12. O “nos non sape pro que precar”.
13. O “mente”, “sentimento”, “desiderios”.
14. O “dara”.
15. Allusion a Isaia 50:8.
16. O “A causa de te”.
17. O “in constante risco de morir”.
18. Citation de Psalmo 44:22.
19. O “plus que vincitores”.
20. O “principatos”.
21. O “in le creation”.