Biblia/Vetule Testamento/Genesis/Genesis 29

Genesis

29

Jacob arriva a Paddam-Aram

¹Jacob, ergo, procedeva in su viage e finalmente arrivava al terra del populos oriental. ²Ille videva in un agro un puteo con tre greges de oves que jaceva juxta illo, quia le greges recipeva de illo le aqua que illos necessitava. Le ore del puteo esseva claudite per un grande lapide. ³Il esseva customari ibi attender usque tote le greges arrivava e le pastores haberea rolate le lapide ab le ore del puteo e date aqua al oves. Postea le lapide haberea essite de novo ponite super le ore del puteo.

⁴Jacob les peteva: “Fratres mie, unde es vos?”. Illes replicava: “De Haran”. ⁵Assi ille les diceva: “Cognosce vos Laban, le granfilio de Nahor?”. Illes respondeva: “Nos le cognosce”. ⁶Ille inquireva: “Esque ille es in bon sanitate?”. Illes replicava: “Si, ille es in bon sanitate. Ecce: su filia Rachel superveni justo nunc con le grege”. ⁷Alora Jacob diceva: “Durante que il es ancora le medio del jorno, il non es ancora le tempore ut congregar le greges. Vos deberea dar aqua al oves nunc e deinde lassar los pasturar ancora un poco”. ⁸“Nos non lo pote facer,” illes replicava, “nos debe attender usque tote le greges es congregate e le lapide es rolate ab le ore del puteo. Tunc nos va dar aqua al oves”.

⁹Durante que ille ancora parlava con ille homines, arrivava Rachel con le oves de su patre, quia illa los pasceva. ¹⁰Quando Jacob videva Rachel, le filia de su oncle Laban, e le oves de su oncle Laban, ille se approximava e faceva rolar le lapide ab le ore del puteo e dava aqua al oves de su oncle Laban. ¹¹Tunc Jacob osculava Rachel e incipeva plorar audibilemente. ¹²Quando Jacob explicava a Rachel que ille esseva un parente de su patre e le filio de Rebecca, illa subito vadeva a dicer lo a su patre. ¹³Quando Laban audiva iste nova in re Jacob, le filio de su soror, ille subito curreva a su incontro. Ille le imbraciava, le osculava e le conduceva a su domo. Jacob assi contava a Laban toto lo que le habeva occurrite. ¹⁴Alora Laban le diceva: “Vero tu es de mi proprie carne e sanguine”. Postquam Jacob remaneva con ille durante un mense.

Jacob se marita con Leah e Rachel

¹⁵Alora Laban diceva a Jacob: “Tu non deberea laborar pro me sin un salario, solmente proque nos es parentes. Dice me qual gage volerea tu reciper”. ¹⁶Ora Laban habeva duo filias; le nomine del plus vetule esseva Lea, e le plus juvene Rachel. ¹⁷Le oculos de Lea esseva tenere, ma le aspecto de Rachel esseva de un beltate harmoniose e attrahente. ¹⁸am Jacob se habeva inamorate de Rachel, ille diceva: “Io va servir te per septe annos in excambio pro tu filia le plus juvene, Rachel”. ¹⁹Laban replicava: “De accordo! Il es melio ut io la da a te quam a un altere viro; remane apud me”. ²⁰Assi Jacob lavorava per septe annos ut pagar pro Rachel. Su amor pro illa esseva tanto forte que ille septe annos le pareva pauc dies”.

²¹Finalmente Jacob diceva a Laban: “Da me mi uxor, quia jam le tempore de mi servicio se expleva, ut io pote copular con illa”. ²²Assi Laban invitava tote le gente de ille placia e preparava un festa de nuptias. ²³In le vespere Laban portava su filia Lea a Jacob, e Jacob copulava con illa. ²⁴Laban alsi dava a Lea su serviente Zilpah qua su camerera.

²⁵Mane Jacob discoperiva que le femina con le qual ille habeva passate le nocte esseva Lea! Assi Jacob diceva a Laban: “Quid tu me faceva? Nonne pro Rachel io te serviva? Quare tu me decipeva?”. ^{{{2}}}Laban replicava: “Il non es hic nostre costume dar in maritage le filia le plus juvene ante le filia primogenite. ²⁷Completa le septimana de nuptias de mi filia le plus vetule, deinde nos te dara alsi le filia le plus juvene, in excambio pro altere septe annos de servicio”.

²⁸Jacob faceva sicut Laban habeva dicite. Quando Jacob compliva le septimana de nuptias de Lea, Laban le dava qua su uxor alsi su filia Rachel. ²⁹Laban alsi dava a Rachel su serviente Bilhah qua su camerera. ³⁰Alora Jacob copulava anque con Rachel. Ille amava Rachel de plus que Lea. Deinde ille laborava pro Laban per altere septe annos.

Le familia de Jacob

³¹Quando le Senior videva que Lea esseva dispreciate, ille la habilitava haber filios, durante que Rachel permaneva sterile. ³²Lea ergo concipeva e generava un filio, qui esseva appellate Ruben, quia illa diceva: “Le Senior videva mi humilitate, e nunc mi viro me amara”. ³³Illa concipeva de novo e pareva un altere filio. Illa diceva: “Quia le Senior audiva que io esseva contemnite, ille me dava alsi iste filio”. Assi illa le appellava Simeon. ³⁴Illa concipeva pro le tertie vice e illa pareva un altere filio. Illa diceva: “Ora iste vice mi marito me monstrara affection, quia pro ille io pareva tres filios”. Isto es le ration quia ille esseva appellate Levi. ³⁵Illa concipeva pro le quarte vice e pareva un altere filio. Illa le appellava Juda, quia illa diceva: “Nunc io va laudar Deo!”. E illa cessava de parer infantes.