Biblia/Vetule Testamento/Job/Job 20

Job

20

Secunde responsa de Zophar a Job

¹Alora Zophar le Naamathita respondeva: ²“Isto es le ration quia mi cogitationes me reconduceva hic propter mi sentimentos que surgeva in me. ³Quando io audi un reproche que me dishonora, mi intelligentia me pulsa a responder. ⁴Certo tu sape que desde le principio, quando le homine esseva ponite sur le terra, ⁵le facto es que le triumpho^[1] de gente inique dura solmente per breve tempore e que le gaudio del impios es solmente temporanee. ⁶Mesmo si le orgolio^[2] de tal personas attingeva le celo e lor capites tangeva le nebulas, ⁷illes peri pro semper tam quam lor excrementos; illes qui esseva accostumate a vider les, dicera: “Ubi es illes nunc?”. ⁸Sicut un sonio illes disparera^[3] e nemo les trovara plus. Illes evanescera como un vision nocturne. ⁹Le oculos que les videva, non les videra plus, e le loco ubi illes se trovava non les recognoscera plus. ¹⁰Lor filios cercara le favor del povres, quia illes debera restituer le ricchessas que illes furava. ¹¹Quanquam illes habeva vigor juvenil, lor osteos jacera in le pulvere.

¹²Mesmo si illes gaudeva le dulce gusto del mal in lor bucca e lo occultava sub lor linguas; ¹³mesmo si illes lo saporava servante lo longemente in lor buccas, ¹⁴in lor stomacho un tal alimento devenira acerbe; illo devenira intra illes sicut un veneno de viperas. ¹⁵Le ricchessas que illes devorava essera regurgitate. Deo les facera los vomitar de lor stomacho. ¹⁶Illes sugeva le veneno de serpente; le dentes de viperas les occidera. ¹⁷Illes non potera plus fruer de torrentes de melle e de butyro. ¹⁸Illes debera restituer le profitos que illes acquireva illicitemente sin consumer los pro lor placer e prosperitate. ¹⁹Quia illes opprimeva le povres e les derelinqueva; illes sasiva domos que illes non edificava. ²⁰Illes esseva semper avide e nunquam satisfacite. Nihil remanera del cosas que illes desirava. ²¹Nihil remanera de lo que illes ingurgitava. Ergo lor prosperitate non permanera.

²²In le plenitude de lor sufficientia, le calamitate les surprendera. Omne dolores irrumpera super illes. ²³Durante que illes imple lor ventres, Deo manda contra illes le furor de su ira e super illes se abattera colpos sicut pluvia. ²⁴Si illes fugi de armas ferree, alora un flecha de un arco de bronzo les perciara. ²⁵Quando illes lo extrahera de lor dorso, quia illo transversava lor corpores, e le puncta del flecha sortira de lor hepate, le terror venira super illes. ²⁶Tenebras complete expecta reciper lor tresores; un foco que non esseva accendite les consumera e devorara lo que remaneva in lor tentas. ²⁷Le celos revelara lor iniquitate e le terra surgera contra illes. ²⁸Un inundation destruera lor domos, aquas se precipitara super illos in le die del ira de Deo. ²⁹Tal es le destino que Deo reserva pro le homines impie, e tal es le hereditate decretate pro illes de Deo.

Notas

1. O “exultation”, “jubilo”.
2. O “statura”.
3. O “volara via”.