Biblia/Vetule Testamento/Job/Job 23

Job

23

Le responsa de Job a Eliphaz

¹Alora Job respondeva: ²“Mi querela hodie es ancora amar: su mano se aggravava sur me nonobstante mi gemitos. ³Si solmente io sapeva ubi io poterea trovar le, io venirea usque al limine de su habitation. ⁴Alora io ponerea coram ille mi caso e le presentarea abundante argumentos^[1] in mi favor. ⁵Tunc io audirea quod ille me responderea e comprenderea lo que ille me dicerea. ⁶Esque ille emplearea su grande poter pro contender con me? No! Ille me prestarea attention eque. ⁷Ibi gente juste pote certo discuter con ille e assi io esserea pro semper absolvite per mi judice.

⁸Io vade a oriente, ma ille non es ibi. Io vade a occidente, ma io non pote trovar le. ⁹Io non le vide in le nord, quia ille se cela. ¹⁰Ille tamen, sape a ubi io vade, e quando ille me pone a proba, io sortira pur como auro. ¹¹Mi pedes sequeva de facto su vestigios; io semper ambulava sur su via sin unquam deviar de illo. ¹²Io non me retraheva de su commandamentos^[2]. Io thesaurisava su parolas plus que omne altere benes. ¹³Ille tamen, quando ille prende un decision, qui poterea unquam facer lo cambiar? Quecunque ille vole facer, ille lo face. ¹⁴Assi ille facera de me quecunque ille planava facer. Ille controla mi destino. ¹⁵Nulle meravilia ergo, que io es terrificate in su presentia. Quando io pensa a isto, le terror me sasi. ¹⁶Deo debilitava mi corde; le Omnipotente me turbava. ¹⁷Tenebras me circumfere; spisse e impenetrabile obscuritate es ubicunque.

Notas

1. Litt. “Mi bucca es plen de argumentos”.
2. Litt. “le commandamentos de su labios”.