Biblia/Vetule Testamento/Proverbios/Proverbios 13

Le Proverbios

Capitulo 13

¹Un filio sage se conforma al consilios^[1] de su patre, ma le irrisor^[2] non presta attention al reprimendas.

²Le persona juste gaude del fructo de su parolas, ma le perfide^[3] vive de violentia.

³Qui custodia su bucca^[4], custodia su anima, ma qui es incaute in su parlar ruina se ipse.

⁴Le pigre vole multo, ma non obtene; le anima que opera essera satisfacite abundantemente.

⁵Le persona juste detesta le parolas mendace, ma le impio imbrolia e dishonora.

⁵Le justitia^[5] custodia qui vive irreprochabilemente, ma le impietate disradica le peccator.

⁷Il ha alcunes qui pretende esser ric, ma ha nihil; alteres pretende esser paupere, ma ha multe ricchessas.

⁸Le redemption del vita de un persona es su ricchessa^[6], ma qui es paupere non ha tal problemas^[7].

⁹Le lumine del justos brilla vivide, ma le lucerna del impios se extingue.

¹⁰Con le superbia veni solmente contentiones, ma le sapientia es apud qui accepta humilemente consilios.

¹¹Le ricchessa ganiate rapidemente va diminuer, ma qui lo collige poco a poco multiplica.

¹²Le sperantia differite afflige le anima, ma un desiro realisate es como le arbore del vita.

¹³Qui contemne le inseniamento^[8] del sagio se damnifica per se ipse, ma quicunque respecta le commandamento essera premiate.

¹⁴Le instruction^[9] del sapiente es un fonte de vita, il es como liberar un persona da un trappa mortal.

¹⁵Un bon instrospection^[10] gania estima e respecto, ma le sentiero del infideles termina in un gurgite.

¹⁶Omne persona astute age sur le base de cognoscentia, ma un imbecille monstra su follia.

¹⁷Un messagero non digne de confidentia cade in difficultate, ma un inviate de fiducia comporta sanitate.

¹⁸Qui neglige le disciplina cade in paupertate e ignominia, ma qui accepta le correction es honorate.

¹⁹Un desiro realisate es dulce pro le anima, ma le imbecilles odia deber fugir del mal.

²⁰Qui ama le compania del sagios cresce in sapientia, ma le amico del imbecilles va suffrer damnos.

²¹Le calamitate perseque le peccatores, ma le justo es retribuite con le prosperitate.

²²Un bon persona relinque un hereditate a filios e nepotes, ma le ricchessa del peccatores es destinate al justos.

²³Abundante nutrimento pote venir del agros del pauperes, ma illo pote esser subtrahite a illes pro manco de justitia.

²⁴Qui sparnia le empleo del virga odia su filio, ma qui ama su filio es diligente in disciplinar le.

²⁵Le justo ha bastante nutrimento pro satisfacer su appetito, ma le ventre del impios es insatiabile.

Notas

1. O “se submitte al disciplina”.
2. Le “irrisor” es le pejor sorta de imbecille. Ille non ha alicun respecto pro le autoritate, injuria le culto de Deo, e on non pote inseniar le alique proque ille reputa cognoscer toto. Le accusa de non prestar attention al “reprimenta”  (גָּעַר, gaʿar) mostra como ille non se lassa instruer a omne nivello.
3. O “prevaricator”, persona qui age in maniera illicite, injuste e dishoneste.
4. Qui tene sub controlo su lingua
5. Le conformitate con le lege e le ordine de Deo.
6. Le riccos es susceptibile a rapimentos e omne sorta de menacias, e su ricchessas les servi alsi pro liberar se de illos.
7. Non time menacias.
8. O “le parola”.
9. O “le lege”.
10. O “intelligentia”.