Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 146

Psalmos

146. Alleluia, lauda, anima mie, le Senior!

Le psalmista urge su auditorio a non confider in homines, ma in le Senior, le juste rege del mundo que custodia le necessitose.

¹Alleluia, lauda, anima mie, le Senior! ²Io laudara le Senior donec io vive; io cantara laudes a mi Senior donec io existe.

³Non confide in princes, o in esseres human, que non pote impartir libertate! ⁴Lor halito vital discampa e illes retorna a in le terra. In ille die tote lor projectos mori con illes.

⁵Beate es ille cuje adjuta es le Deo de Jacobo, cuje sperantia es in le Senior, su Deo; ⁶ille qui faceva Celo e Terra, le mar e toto lo que es in illos. Deo remane fidel pro semper.

⁷Ille vindica le opprimites e da nutrimento al famelicos. Le Senior libera le prisioneros. ⁸Le Senior rende le vista al cecos. Le Senior rectifica le dorso de tote illes qui ambula incurvate^[1]. Le Senior ama le justos. ⁹Le Senior custodia le estranieros residente. Ille sustene le orphanos e le viduas, ma ille se oppone^[2] al malfaciente^[3]. ¹⁰Le Senior regna pro semper, tu Deo, oh Sion, de generation a generation.

Notas

1. O “discoragiate”.
2. Litt. “disperge le vias”.
3. O “peccator”.