Biblia/Vetule Testamento/Samuel/2 Samuel 13

2 Samuel

13

Le violation de Tamar

¹Ora, Amnon, filio de David, Absalom, habeva un soror que se appellava Tamar. Illa esseva multo belle e, in le curso del tempore, Absalom, un altere filio de David, se inamorava desperatemente de illa. ²Le obsession de Amnon pro Tamar esseva tanto forte, que Amnon deveniva malade. Tamar esseva virgine, e Amnon pensava que ille haberea unquam potite facer qualcosa con illa.

³Ora, Amnon habeva un amico que se appellava Jonadab, filio de Shimea, fratre de David. Jonadab esseva un homine molto astute. ⁴Un die Jonadab peteva a Amnon: “Proque tu, le filio del rege, es semper tanto abattite tote le dies^[1]? Pote tu dicer me lo?”. Assi David le diceva: “Io me inamorava de Tamar, le soror de mi fratre Absalom”. ⁵Jonadab, alora, le dava iste consilio: “Va a dormir in tu camera^[2] e simula de esser malade. Quando tu patre entra e te vide, demanda le, per favor, de lassar venir tu soror Tamar a preparar te a mangiar e que tu potera sentir te melio si illa lo prepara in tu presentia^[3] e te alimenta con su proprie manos”. ⁶Assi Amnon vadeva poner se a lecto e simulava de esser malade. Quando le rege entrava e le videva, Amnon diceva al rege: “Per favor, face venir mi soror Tamar e que illa me prepara alcun tortas in mi presentia. Postea illa potera alimentar me con su proprie manos”. ⁷Alora David mandava Tamar a le casa de Amnon dicente la: “Per favor, vade a casa de Amnon, tu fratre, a preparar pro ille alicun alimentos”. ⁸Assi Tamar vadeva al casa de Amnon, su fratre, que esseva a lecto. Illa prendeva le pasta, lo laborava, faceva alicun tortas in su presentia, e los coceva in le furno. ⁹Ma quando illa prendeva le patella e lo poneva ante ille, ille refusava de mangiar. In su loco Amnon diceva: “Face exir totes de hic!”. Assi totes exiva.

¹⁰Pois Amnon diceva a Tamar: “Porta le tortas in le camera de lecto e pois tu me alimentara con tu mesme manos”. Assi Tamar prendeva le tortas que illa habeva preparate e los portava a su fratre Amnon in le camera de lecto. ¹¹Mentre, tamen, illa se preparava a alimentar le, ille la sasiva e la diceva: “Veni a lecto con me a facer le amor, mi car soror!”.

¹²Ma ille le diceva: “No, fratre mie! Non humiliar me assi! In Israel iste cosas non se face! Non face iste cosa insensate! ¹³Como poterea io disfacer me de iste humiliation? E tu esserea considerate in Israel como un canalia! Solmente parla al rege: certemente ille non volerea denegar me como tu sposa”. ¹⁴Ma Amnon refusava de prestar attention a su voce. Ille la subjugava e la humiliava stuprante la. ¹⁵Ma subito le amor que Amnon habeva pro Tamar se cambiava in forte odio, e ille comenciava a odiar la etiam plus que ille antea la habeva amate. Alora Amnon le diceva: “Leva te e quita!”.

¹⁶Ma illa le diceva: “No, io non lo vole, proque mandar me via esserea pejor que lo que tu me faceva antea!”. Ma ille refusava de prestar le attention. ¹⁷Amnon assi vocava su servitores personal e les diceva: “Porta via de mi vista iste femina e serra le porta a retro de illa!”. ¹⁸(Ora Taman esseva vestite con un longe roba blanc, proque isto esseva lo que solitemente portava le filias virgine del rege). Alora le servitores de Amnon la pulsava fora del porta e lo serrava retro de illa. ¹⁹Assi Taman jectava cineres super su testa e avelleva le longe roba que illa portava. Illa se poneva le manos sur su facie e curreva via plorante.

²⁰Su fratre Absalom la videva e la demandava: “Esque il es ver que tu fratre Amnon faceva con te lo que ille voleva^[4]? Non plora plus, mi car soror. Pro le momento resta quieta, proque ille es tu fratre. Non te preoccupa de lo que il eveniva”. Tamar, que esseva desolate, remaneva in le casa de su fratre Absalom.

²¹Ora le rege David esseva informate de lo que il habeva evenite e se inragiava multo. ²²Ma Absalom diceva nihil a Amnon, nec de mal, nec de ben, ma Absalom habeva Amnon in odio proque ille habeva humiliate su soror Tamar.

Absalom face occider Amnon

²³Duo annos plus tarde, le tonsores del oves de Absalom esseva in Baal-Hazor, apud Ephram. Absalom habeva invitate tote le filios del rege. ²⁴Pois Absalom vadeva al rege e le diceva: “Mi tonsores ha comenciate lor labor. Que le rege e su consilieros veni con me”.

²⁵Ma le rege diceva a Absalon: “No, filio mie. Nos non deberea vader nos omnes. Nos non deberea dar te un tal fardello”. Nonobstante le insistentia de Absalom, le rege esseva resolute a non vader. In vice, David lo benediceva. ²⁶Alora Absalom diceva: “Si tu non vole vader, alora lassa que mi fratre Amnon veni con nos”. Le rege le replicava: “Proque deberea ille vader con te?”. ²⁷Ma quando Absalom le pressava, le rege mandava Amnon e tote le filios del rege insimul a ille. Absalom habeva preparate pro illes un intertenimento digne de un rege.

²⁸Absalom assi habeva instruite su servitores: “Quando Amnon essera del toto avinate, e io dice vos: ‘Percute Amnon e abatte lo!’ alora occide le in ille mesme placia. Nulle timor! Il es io que dava vos iste instructiones. Sia forte e coragiose^[5]!”. ²⁹Assi, le servitores de Absalom faceva a Amnon exactemente lo que illes habeva essite instruite de facer. Alora tote le filios del rege se levava, e cata uno de illes fugiva con le proprie mulo.

³⁰Mentre illes ancora esseva in viage, le sequente reporto perveniva a David: “Absalom ha assassinate tote le filios del rege. Non mesmo uno ha supervivite!”. ³¹Alora le rege se levava, se divelleva le vestimentos e se jectava a terra. Tote su servitores etsi se habeva divellite le vestimentos.

³²Jonadab, le filio de Shimeah, fratre de David, diceva: “Mi senior! Non dice: ‘Ille ha assassinate tote le juvenes que es le filios del rege’, proque solmente Amnon moriva. Isto es de lo que Absalom parlava desde le die que Amnon habeva humiliate su soror Tamar. ³³Ora, que mi senior le rege non se lassa turbar da la nova que dice: ‘Tote le filios del rege moriva’.

³⁴Intertanto Absalom habeva fugite. Quando le servitor que occupava le rolo de vigilator reguardava, ille videva multe personas que arrivava da occidente per le strata al latere del collina. ³⁵Jonadab diceva al rege: “Reguarda! Le filios del rege arriva! Illo es justo como io diceva!”.

³⁶Justo quando ille habeva finite de parlar, le filios del rege arrivava lamentante se e plorante. Le rege e tote su servitores comenciava plorar etiam illes. ³⁷Ma Absalom habeva fugite a refugiar se a Geshur, apud rege Talmai, filio de Ammihud. E David se affligeva tote le dies pro le perdita de su filio Amnon.

³⁸Depost que Absalom habeva fugite e refugiate se a Geshur, ille remaneva ibi durante tres annos. ³⁹Le rege haberea tanto volite reconciliar se con Absalom e vider le: ille habeva nunc jam acceptate^[6] le morte de Amnon.

Notas

1. O “cata matino”.
2. O “in tu lecto”.
3. O “sub tu oculos”.
4. O “esseva con te”.
5. O “filios de valor”.
6. O “proque ille habeva nunc jam essite consolate”, su corde esseva in pace.