Biblia/Vetule Testamento/Samuel/2 Samuel 12

2 Samuel

12

Le propheta Nathan reproba David

¹Le Senior, ergo, mandava Nathan ad David. Quando ille veniva ad David, Nathan le diceva: “Il habeva duo homines in un certe urbe, uno de illes esseva ric e le altere paupere. ²Le ricco possedeva multe oves e boves. 1³Le paupero, tamen, habeva solmente un parve agnetta que ille habeva emite. Ille la habeva elevate e illa habeva crescite con su filios. Illa soleva mangiar su alimentos, biber de su mesme cuppa e dormir in su bracios. Illa esseva justo sicut un filia pro ille. ⁴Un die, quando un viagiator arrivava al domo del homine ric, ille non voleva emplear uno de su oves o boves pro nutrir le viagiator qui habeva venite visitar le. In vice, ille prendeva le agnetta del paupero e la preparava pro nutrir le homine qui habeva venite visitar le”. ⁵in audir isto, David se indignava del comportamento de tal homine. Ille diceva a Nathan: “Tanto certe quanto le Senior vive, le homine qui faceva un tal cosa merita morir! ⁶Ille debera dar al paupero un compensation de quatro agnos pro illo que habeva robate sin monstrar ulle pietate”.

⁷Alora Nathan diceva a David: “Tu es celle homine! Isto es lo que le Senior, Deo de Israel ha dicite: ‘Io te consecrava rege super Israel e io te liberava del mano de Saul. ⁸Io te dava le domo de tu domino; io poneva le uxores de tu domino in tu bracios. Io te dava alsi le domo de Israel e Juda. E si, in alicun maniera, illo poteva esser insignificante, io te haberea date multo de plus! ⁹Quare, ergo, tanto contemneva tu le parola del Senior per facer lo que es mal al oculos del Senior? Tu ha assassinate Uria le hittita per le gladios del ammonitas e robate su uxor! ¹⁰Assi nunc le gladio nunquam plus recedera de tu familia usque in sempiterno, quia tu me ha contemnite in prender le uxor de Uria le hittita pro facer la le tue!”. ¹¹Isto es lo que le Senior dice: ‘Io es sur le puncto de causar disastros super te ab intra tu mesme familia! Justo ante tu oculos io prendera tu uxores e las dara a un altere homine. Ille se ponera a jacer con tu uxores al vista de omnes. ¹²Tu lo faceva secretemente, ma io facera isto coram tote Israel e sub le lumine del Sol”.

David confessa su culpa

¹³Alora David diceva a Nathan: “Io peccava contra le Senior!”. Nathan replicava a David: “Si, e le Senior pardonava tu peccato. Tu non morira propter iste peccato. ¹⁴Totevia, quia tu tractava le Senior con tal contempto in iste question, le filio que te nasceva certo morira”.

¹⁵Assi Nathan retornava a su domo. Le Senior percuteva le infante que le uxor de Uria habeva parturite a David, e le infante deveniva multo malade. ¹⁶Alora David deprecava Deo pro le infante e jejunava. Ille mesmo jaceva tote le nocte sur le terreno. ¹⁷Le seniores de su domo le supplicava de levar se e mangiar con illes, ma ille refusava facer lo. ¹⁸Le septime die le infante moriva. Le consiliatores^[1] de David timeva dicer le: “Durante que le infante esseva ancora in vita, ille non voleva prestar nos attention quando nos le parlava. Nunc quomodo poterea dicer le nunc que le infante moriva? Ille poterea nocer a se mesme!”. ¹⁹Quando David videva que illes susurrava le unes al alteres, ille comprendeva que le infante habeva morite. Assi David les peteva: “Le infante ha morite?”. Illes replicava: “Si, ille ha morite”. ²⁰Alora David se levava de terra, se lavava, se ungueva con lotiones e se cambiava le vestimentos. Ille vadeva al domo del Senior e le rendeva adoration. Deinde, entrate in su palatio, ille peteva que le esseva portate alimentos, e ille mangiava.

²¹Su consiliatores esseva stupefacite de su comportamento e le diceva: “Nos non te comprende: durante que le infante esseva ancora in vita, tu plorava e refusava mangiar. Nunc, tamen, que le infante moriva, tu cessava luger e de novo tu mangia!”. ¹²²David replicava: “Durante que le infante esseva ancora in vita, io jejunava e plorava proque io pensava: ‘Forsan le Senior habera pietate e le infante vivera’, ²³Nunc, tamen, ille es morte. Quare deberea io jejunar? Poterea io, a iste puncto, reportar le in vita? Un die io vadera ad ille, ma ille non pote retornar ad me”.

²⁴Assi David consolava Bath-Sheba, su uxor, e jaceva con illa. Illa deveniva gravide e parturiva un filio, e David le appellava Salomon. Le Senior amava celle infante, ²⁵e mandava un parola per le propheta Nathan que illes le haberea appellate Jedidia (que significa “amate per le Senior” propter le Senior.

Le israelitas captura Rabbah

²⁶Intertanto, Joab pugnava contra Rabbah, le capital de Ammon, e ille capturava le urbe regal. ²⁷Joab, alora, mandava messageros a David, dicente: “Io ha combattite contra Rabbah e conquireva lor fontes de aqua. 1²⁸Nunc, igitur, congrega le resto del armea e captura le citate. Alteremente, io lo capturara e attribuera a me le merito del conquista”. ¹²⁹Ita, David congregava le resto del armea, vadeva a Rabbah, combatteva contra illo e lo capturava. ³⁰David sasiva le corona de lor rege ab su capite - illo esseva de auro, pesava un talento^[2] e contineva un gemma preciosissime - e il esseva ponite sur le capite de David. Ille prendeva del citate alsi multe piliage. ³¹Ille removeva le habitantes de celle citate e les condemnava laborar con serras, piccos de ferro e hachas de ferro, e les poneva al obra in le furnos de briccas. Isto esseva quomodo ille tractava con omne habitantes del urbes ammonita. Pois David e tote le armea retornava a Jerusalem.

Notas

1. O “servos”.
2. Trenta quattro kilos.