Civilisation e lingua universal/Quarte Parte/Capitulo 8

by Stefano Bakonyi

8. RELIGION, IDEOLOGIA E LE FUTURO DEL LINGUA UNIVERSAL

Nos ha studiate le influentia del civilisation super le futuro del lingua universal. Intertanto, nos ha viste, que le religiones son un specie de civilisationes spiritual, e como tales habe un immense influentia sur le futuro del lingua universal. Pro vider clar, nos debe studiar a fundo le essentia e le dinamismo del religion - insimul con le ideologias, que constitue le fide de multitudes plurilingue, a quales manca lor lingua universal.

In le capitulo precedente nos ha viste, que ex le incontro de civilisationes nasce religiones superior. Judaismo e zoroastrismo emerge ex le incontro de syriaco-aramaic con neobabylonian (= tardive sumer-akkadian) civilisationes. Buddhismo Mahayana e hinduismo emerge ex le incontro del indian e hellenic civilisationes. Christianismo et Islam resulta ex le incontro inter hellenic e syrio-aramaic civilisationes.

Tamben ex le incontro inter civilisationes e religiones superior resulta - secundo le observation del autor del presente studio - un nove realitate spiritual: le IDEOLOGIA. Le defectos del mecanismo economic del civilisation, le egoismo del 'beati possidentes', egoismo del classes possedente-dominante, crea miseria e suffrentia pro le grande majoritate non-possedente e subjecte - in crasse contradition al principios humanitari del religiones superior. Le ideologia nasce ex este contradiction. Le ideologia es un tentativa de remediar radicalmente este miserias e suffrentias e de resolver le problemas del societate human.

Assi, ex le incontro del elementos inhuman del civilisation materialistic moderne e del humanitari elementos del christianismo, due IDEOLOGIAS son nate: le socialismo-communismo e le Moral Rearmamento (MRA).

Le socialismo-communismo propone un solution materialista e violente (le expropriation, destruction, extermination del classe capitalista); le Rearmemento Moral MRA propone un solution spiritual e non-violente (le cambiamento moral de omnes). Con altere parolas, le socialismo considera le problema como de natura fisic, material et economic, si que le problema debe trovar solution per cambiamento del structura economic del societate. In vice, le MRA considera le problema como de natura moral, si que le problema debe trovar solution per cambiamento moral del homines, per le creation de un nove tipo de homine, dominate per principios moral, in vice de interesses material.

Ora, como nos ha viste, le civilisationes son multo minus stabile que le religiones superior. Ex le al minus vinti civilisationes historic, solmente cinque es ancora vive. Al contrario, omne religiones superior, nate ex le incontro de civilisationes extincte, es ancora vive. Le instabilitate del civilisationes es causate per fallimentos de natura moral, malgrado lor successos material, como nos ha viste in le secunde parte de nostre studio. Al contrario, le stabilitate del religiones superior es fundate sur lor successos moral, nonobstante lor insufficientias formalistic e filosofic. Dunque un ideologia moral, libere de formalismos e filosofias hodie inacceptabile, promitte un stabilitat altissime. Le consequentia de este factos es immense pro le humanitate: le parte predominante del futuro va esser determinate per stabile religiones et ideologias superior. Ora, religiones et ideologias superior es missionari e global - vole parlar a omne homines in omne partes del mundo - dunque besonia un lingua universal. In tanto, tamben le futuro del lingua universal va esser fortemente determinate per le communitates religiose et ideologic.

Le precursor del religion superior es le religion primitive, que connecte, reuni le membros de un communitate local o regional e ha un etos e un vision solmente local-regional. Le religion primitive consiste in complir collectivemente certe ceremonias e precarias collectivemente con altere correligionarios, sin un communion personal (individual) con le Transhuman Presentia Spiritual. Le primitive religion es un parte esoteric e inseparabile del vita collective del communitate local o regional. Tal religion non ha significato pro non-membros del communitate, e tampoco non cerca a conquirer estranieros - dunque non besonia un lingua universal.

Le religion superior al contrario porta le homine como individuo, in communion directe con le Transhuman Presentia Spiritual. Durante que le religion primitive es un parte inseparabile de un cultura special, le religion superior es sempre un evasion (plus-minus complete) ex le particular etos del societate, in le qual le religion superior emerge. Dunque le nascentia del religion superior apporta le distinction (anteriormente incognite) inter 'religiose' (pertinente al religion superior) e 'secular' (pertinente al societate, ex le qual emerge le religiones superior) - et apporta tamben le analogic distinctiones inter 'spiritual' e 'temporal' 'sacre' e 'profan'. Le religiones primitive non cognosce este distinctiones. Le religiones primitive contine multe elementos non-religiose. Un religion non pote esser liberate del elementos non-religiose, sin esser separate del societate. Totevia nulle forma de religion pote subsister sin un vehiculo social.

Le fideles de un religion superior debe incorporar se in un nove societate, independente del societate, in le qual es nate le religion superior. Le correligionarios habe in commun le vision universal del Spirito Transhuman, o Fortia Creative. Este vision universal connecte, este vision universal approxima e liga le correligionarios disperse in le tote mundo, e illes senti le impulso interior de entrar in relation e association con omne homines, qui habe le mesme vision del Spirito Transhuman. De plus, illes mesme desira communicar lor vision a omne homines in omne partes del mundo. Tal es le natura human: nos desira mitter in commun con le alteres nostre tresor spiritual. Per consequente, le fideles de un religion superior constitue un nove specie de societate, le qual es, per su natura, missionari: le Ecclesia Universal. Le activitate missionari imbracia le tote mundo, si que le Ecclesia Universal adopta un lingua universal, e deveni un principal promotor del diffusion del lingua universal.

Totevia, necun religion superior ha successe, finora, in conquirer le tote mundo. Nos ha quatro GRANDE RELIGIONES SUPERIOR: CHRISTIANISMO, ISLAM, HINDUISMO e BUDDHISMO. Ora nos ha tamben le BAHAISMO - simile al Islam e al Christianismo in le mesme tempore - un religion superior con milliones de fideles, religion que ja ha le programma de adoptar un lingua universal. Le linguas del diverse Ecclesias Universal non es commun, perque, in nostre tempore, nos non ha un lingua universal. Dunque le Ecclesias Universal continua a usar lor antique linguas liturgic (latino, koiné, arabe antique, sanscrito.) Un lingua universal commun pro omne Ecclesias Universal va promover lor avicinamento in amicitia, in interreligiose amicitate ecumenic.

Le grande civilisationes non produce grande religiones superior como subproducto cultural. Al contrario, le grande religiones superior es le fundationes, super le quales le grande civilisationes son constructe. Nos non pote crear un religion durabile per medios rational. Le fallimento de Juliano Apostata, e del nobilissime tentativa de Ikhnaton es instructive. Religion nasce ex intuition et inspiration de animas successe per grande catastrofes - e sensibilisate per le inspiration transhuman - in consequentia del collapso de un grande civilisation habituate et amate.

Le ration de esser del religion superior non es servicio de institutiones non-religiose, como le stato, le sistema socio-economic etc. Quando un religion permitte de esser usate pro scopos non-religiose, un parte de su fideles considera lo como sacrilegio, como falsification del scopo del religion, e passa al secession pro conservar le caracter strictemente spiritual del religion: le communion con le Transhuman (Presentia) Spiritual. Le attitude utilitari del religion es false. Religion es un scopo per se, proque religion concerne cosas plus importante pro esseres human que non importa qual altere cosa in le mundo. Tal es le explication del secessiones ex le ecclesias establite e, tamben, del nascentia de nove ideologias.

Nos ha viste que le mission de un religion superior es le connexion del individuo human con le Transhuman Presentia Spiritual. Le connexion del individuo con altere individuos es le consequentia indirecte del connexion del individuo con le Transhuman Presentia Spiritual. Le commun caracteristica del religiones superior es le credentia que omne homines son creaturas del Transhuman Presentia Spiritual, qui ama le homines como filios; dunque omne homines son fratres e non existe personas e populos privilegiate. De plus, le religiones superior insenia que le Transhuman Presentia Spiritual es plen de misericordia e de compassion pro omne homines - que omne homines pote arrivar a un interior vision del Transhuman Presentia Spiritual, e pote entrar in communion con Ille, pro que le capacitate de tal vision constitue le essentia del natura human. Le vision interior e le voce del conscientia da le conviction, que le experientia religiose superior non es un illusion, ma un realitate del vita human.

Le contribution del religiones superior al education del humanitate, in le spirito del universalismo, tamben in le spirito de un moral universal es immense. Le spirito del universalismo del Ecclesias Universal es un antidoto efficiente contra le 'semine del dracon' (Cf. cap. II/14). Ya, le religiones superior es immense fortias durabile, independente del civilisationes peribile, in le quales emerge le religiones superior e ibi son solidemente incorporate in societates independente de un nove specie - societates supernational et universal, qui besonia o ja ha le lingua universal.

Multe homines son religiose sin sapar lo, sin facer parte de un communitate religiose. Este homines crede que le homine non es le plus alte esser in le universo, ma que existe un Spirito Transhuman, creator de toto. Totevia illes non crede que non importa qual religion superior possede le monopolio de veritat e salvation universal; illes crede, que omne religiones contine un parte del veritate preciose. Nos pote extraher leveritates e principios commun ex le religiones superior e unir les in un IDEOLOGIA. Un tal tentativa es le MORAL REARMAMENTO, constructe super le veritates-principios del HONESTATE, PURITATE, ALTRUISMO e del AMOR PUR. Nonobstante MRA non es un religion, ma un ideologia: illo non occupa se de functiones religiose, ma lassa al communitates religiose le obra de satisfacer le necessitates religiose del homines.

Successos historic del religiones superior ha unite grande partes del humanitat in ecclesias e linguas universal - ma nunca reunite le tote humanitate. Al contrario: Le initial unitate religiose e lingual (specialmente in Christianismo et Islam) venit disrupte per schismas. Usque al Secunde Guerra Mundial le concurrentia inter et intra le ecclesias era aggressive: cata uno pretende de va esser le sol custode del ver e definitive revelation, e considerava su lingua universal quasi como sancte.

Per tal exclusivitate le ecclesias superior deveni factores de division del humanitat. Ya, quando cinque ecclesias superior pretende haber le veritat exclusive, il es impossibile, que cada uno ha ration. Este impossibilitate, sentite per le publico, produceva scepticismo contra le pretentiones del religiones superior. Totevia, le scopo de omne religiones superior es le mesme: approximar le homine al Transhuman Spirito, qui crea et anima le fenomenos del universo. Este scopo identic es multo plus importante que le diversitate del stratas conducente al scopo identic.

Le facto regrettabile, que in le passato le religiones non tolerava e non respectava le un le altere, insimul con le illumination scientific, ha causate un recession sensibile del religiositate. Totevia, le homine non pote viver sin religion - non importa qual specie de religion - proque religion, como nos ha viste supra, es un ingrediente essential del natura human. Per tanto, le recession del christianismo in le occidente provoca le apparition de substitutos de religion in forma de IDEOLOGIAS: nationalismo, individualismo e communismo, le quales son intolerante et exclusive, como le ecclesias era in le passato; nationalismo e individualismo es tamben fortias opposite al universalismo. Grande parte de homines adhere a un ideologia sincermente, durante que illes practica lor religion plus tosto formalmente. - Nos pote dicer, que nos vive in un epoca ideologic.

Le ideologias non son surrogatos pro le religion superior, proque tamben le homine ideologic senti un fame del eternitate, del vita post le morte - e besonia le assistentia de un religion superior e transcendente, le gual prepara le homine al vita eterne, al communion con le Transhuman Presentia Spiritual. Pois, le corde human ha le desiro de cognoscer qual cosa sta (como principio creative e movente) detra le universo misteriose, in le qual le homine trova se.

Le mente human, su spirito critic intellectual, sape, que le mente non pote satisfacer le desiro del corde; in vice, le religion superior pretende de explicar le misterio, al minus partialmente, gratias a revelationes inspirate per le Transhuman Presentia Spiritual. Totevia, tosto o tarde, le mente refusa le explicationes contrari al pensata rational, como a partir del secunde seculo a.Ch. in le mundo hellenic, e a partir del deceseptime seculo p.Ch. in nostre mundo occidental. De plus, durante que le pensamento occidental conquire le mundo non-occidental, tote le 'intelligentsia' del statos non-occidental refusa le irrational explicationes religiose - e lo que le intelligentsia pensa hodie, e le multitude va pensar deman. Dunque nos besonia rational explicationes religiose, credibile al homine moderne e satisfacente pro su fame transcedente. Este incapacitat es un grande chance del religiones pro recuperar le real e sincer adhesion del homines, si le religiones succede in eliminar le profunde causas del attitude sceptic. Le prime causa es le dominante pretension a un poter exclusive de preparer le homine al communion con le Transhuman Spirito. Le secunde causa es le insistentia super dogmatic formulationes incomprensibile al homines de education moderne scientific. Totevia, nos debe recognoscer que post le secunde guerra mundial quasi omne communitates religiose commencia a tractar le altere religiones con caritate plus-minus manifeste; un amicitat inter-religiose comencia a nascer. Nonobstante, le problema del dogmatic formulationes remane multo difficile a resolver, pro que le religiones superior considera certe interpretationes de dogmas como lor essentia maxime importante. Ora, sin esser teologo, le autor del presente studio non pote confirmar le supreme importantia de tal interpretationes, pro que su studios historic demonstra clar que le religiones era propagate per le fundatores e prime pioneros sin tal interpretationes - e que le formulationes dogmatic venit adjuncte multo plus tarde per le teologos e per considerationes filosofic, sub le influentia de filosofias antique. Per exemplo: le teologos christian formulava le dogmas fundamental in terminos del antique filosofias grec, in koine grec, si que illes ha introducte elementos del antique filosofias grec e del spirito del koiné in le expression dogmatic del message de Christo. Il es secur que tal expression era congenial al grecoromanos; ma ora, le filosofia grec non plus es congenial al homine presente, qui ha un filosofia multo differente. In consequentia le expression filosofic del dogmas christian debe esser reexaminate et interpretate in le terminos del filosofia presente, in un lingua moderne scientific.

Le situation del interpretation dogmatic in altere religiones superior es analoge: omne dogmas son expresse in terminos plus-minus antiquate e non acceptabile per homines de moderne education scientific.

Si tosto que le religiones va liberar se del interpretationes antiquate, le corde del homines moderne va esser plus vicin al religion, e tamben observatores critic constata que le original message del religiones superior es multo plus simile que le actual interpretationes dogmatic.

Ex contactos personal con sincer adherentes del christianismo, del islam, del hinduismo e del buddhismo, le autor del studio presente ha le experientia positive, que le adherentes de este quatro religiones superior son de complete accordo con le quatro principios moral del Moral Rearmemento (honestate, puritate, altruismo et amor pur) - et insiste que este quatro principios pertine al essentia de lor religiones, secundo le message de lor fundatores. Le causa de este fenomeno surprendente es, que le principios moral non son expresse in notiones e linguas filosofic, ma in simple sententias de lor fundatores, formulate in un lingua universal.

Assi nos vide que, al minus in campo moral, non se trova admixte antiquate elementos filosofic. Dunque le accordo (al minus partial) con le homine moderne, e tamben le accordo (al minus partial) inter le religiones superior, es possibile. Ergo nos pote concluder, que le abolition del filosofias e del linguistic expressiones antiquate ex le interpretation del dogmas va producer un accordo analoge.

Le veritate religiose nunca pote esser expresse in forma filosofic e linguistic definitive, ma debe esser formulate, de tempore in tempore, sempre de nove, in terminos filosofic e linguistic contemporan.

Le humanitate ha le religiones superior desde duemille cinquecento annos. Tanto ha cambiate in le mundo post tante seculos, in le vita, in scientias et in filosofia. Expressiones importante in textos preciose sovente prende nove senso - dunque debe esser reexaminate. Le moderne interpretation debe esser facte in lingua universal pro evitar differentias inter le differente textos national.

Tamben inter religiones e ideologias nos pote observar un certe approximation:

Christianismo moderne lucta pro libertat e dignitate del individuo, ma non insiste satis super le justitia social. Communismo lucta pro le justitia social, e neglige le libertat e dignitate del individuo. Ora, le christianismo comencia a insister super le justitia social, e le statos communista face progresso verso un major libertat e dignitate del individuo. Un commun lingua universal pro religiones et ideologias es necesse pro clarification e approximation del ideas.

Le Ecclesia Universal Catolic senti le necessitate de un lingua universal e passa un bon momento, si id non recommenda le studio in omne planos. Introducente le lingua universal le Ecclesia facerea un passo positive in vision del vintesime seculo, passo exemplari que attirarà sequentias in le mundo positive.

Tamben inter le ideologias diverse, le approximation es un facto complite. Individualismo in su forma capitalista, e communismo in su forma collectivista, approxima se sensibilemente: capitalismo augmenta le planification e le controlo statal, durante que communismo adopta le 'economia del mercato', le concurrentia et altere principios del capitalismo. Nos pote sperar, que, economicamente, le due sistemas pote esser reducte a un commun denominator - specialmente si le comprension plus perfecte va esser possibile per medio de un lingua universal.

In contra, le nationalismo es ancora resistente a omne approximation. Le chauvinismo linguistic es ancora un facto; le nationalismo es ancora potente. In omne conflictos inter nationalismo contra religion, o nationalismo contra ideologia, le nationalismo prevale. Le christianos son, in prime linea, nationalistas, e solmente in secunde linea christianos: illes face guerras contra altere christianos. Le mesme cosa vale pro le communistas: le conflicto inter Russia e China es un conflicto pro interesses national, travestite per subtilitates ideologic. Nationalismo es le plus potente ideologia del presente - e le plus grande obstaculo contra le introduction del lingua universal.

Le religiones superior, ultra lor concordias moral e spiritual, ha diverse temperamentos e attitudes psichic, ancorate in lor linguas universal. Christianismo pone maxime emfase super le sentimento - Islam super le poter, si que, pro christiano, DEO es amor, ma pro Islam, Deo es poter.

Hinduismo e buddhismo es plus filosofic. Sembla, que este diversitate non es objectionabile, pro que tamben le homines ha diverse temperamentos e attitudes psichic. Del resto, le historia demonstra que le unification de religiones et ideologias non es necessari pro realisar e mantener le unitate politic e linguistic, e que le libertate religiose et ideologic es un promotor de pace e tamben del consolation interior. Le conversion fortiate ad un religion o ideologia potente era sempre contraproducente: on extorqueva un conformitat insincer et exterior - et on alienava le animas; dunque on produceva disunion latente. Omne homines habe le derecto inalienabile a cognoscer omne grande messages spiritual e a creder lo que illes pote creder sincermente. Quando le homines pote viver secundo lo que illes considera como veritate (spiritual), illes son plus contente, plus pacific e plus unite con le alteres. De plus, omne homines ha le derecto de exprimer lor credo pro converter altere homines a lor 'credo' - fin quando le expression remane inoffensive e non servi a interesses politic e commercial. Inter tal conditiones, le religiones et ideologias pote procurar le maxime conforto spiritual al homines. Tal propaganda es un potente promotor del uso del lingua universal.

Le lingua del religion non es le lingua del scientia, ma plus tosto le lingua del poesia, que veni ex le profunditate del psiche-subconsciente. Le expressiones linguistic del religion es sovente tentative e provisional, proque on non pote portar que imperfectemente le contento del psiche-subconsciente al psiche-consciente. Le DOGMA es un tentativa de exprimer le intuition religiose in le lingua del filosofia scientific. Le lingua del poesia es multo plus constante que le lingua scientific del filosofia: post 2500 annos le poesia grec es non minus belle que le poesia hodierne, contra que le filosofia grec es antiquate. - Ecce le causa profunde del facto, que le expression linguistic del message original del religiones superior non es sensibilemente antiquate, contra que le interpretationes dogmatico-filosofic es completemente inveterate.

Le interpretation pro le homine moderne debe esser facte in un lingua universal moderne: le Ecclesia Universal debe parlar in le mesme tempore et in le mesme senso a omne homines de omne linguas. Le interpretation in linguas national va usar inevitabilemente elementos national (esoteric) e, sin voler, favora le disgregation del communitate religiose o ideologic.

Nos vide lo in nostre dies in le communismo marxistic, que comenica a disgregar se in ideologias de colorationes national: in Yugoslavia, China, Italia, Francia. Como le communismo non ha un lingua universal, le interpretation in un lingua national, e sia le plus potente, hic le russe, non sembla acceptabile al altere nationes communista.

Post le quasi-elimination del latino, tamben in le Ecclesia nos pote observar le prime dissensiones inter le interpretationes national; dunque un periculo de perdir le universalitate. Le historia insenia nos, que le integration verso le lingua universal es sempre un signo de progresso, contra que le disintegration verso le linguas national es sempre un signo de regression.

Un exemplo particular pro le importantia decisive del lingua universal es le MORAL REARMAMENTO (MRA) qui considera se como un ideologic communitat universal. Ora le MRA usa le anglese con preferentia, con traductiones in omne linguages national. Totevia, traductiones non pote esser plus que un approximation al original. Le plus grande parte del litteratura de MRA existe solmente in anglese; le disponibilitate de libros e revistas in altere linguas es sovente insufficiente. Multe moneta e labor es consumpte per traductiones. Le preponderantia del anglese irrita multe amicos del MRA, perque le nationalismo es ancora un sentimento multo forte - si que le MRA es considerate sovente como un ideologia anglosaxone. Le interpretation del absolute principios moral non es uniforme in le diverse linguas national - e non pote esser uniforme, pro un causa evidente: le parolas anglese son partialmente vehiculos de traditiones anglese. Le parolas de altere linguas non habe este traditiones anglese, ma seque traditiones differente. In tal situationes solmente un lingua universal pote portar remedio: un lingua commun sin elementos national esoteric, pro le tote communitate ideologic. Le adeptos del communitate va continuar a usar lor linguas national in lor relationes national - e va usar le lingua universal in le communitat ideologic universal. Textos uniforme et autentic in lingua universal va servir omne nationes equalmente.

Del puncto de vista del futur lingua universal le Christianismo es specialmente interessante, perque le ECCLESIA CHRISTIAN ja habeva, successivemente tres linguas universal: aramaico, greco universal (koine) e le latino universal. Del resto, Abraham, grande patriarca del christianitata parlava akkadiano, le prime lingua universal del terra. Dunque le Ecclesia es le plus classic vehiculo pro le lingua universal. Ora, in consequentia del decadentia del latino, le Ecclesia besonia un nove lingua universal, si que le Ecclesia pote esser le plus probabile autoritate pro sanctionar le introduction de un nove lingua universal.

De plus, le Ecclesia es in curso de renovar su edificio spiritual, pro poter attraher omne homines in su gremio. Este ambition non es realisabile sin un moderne lingua universal. Assi, le futuro proxime del nove lingua universal pote esser determinate per le Ecclesia Catolic, viste le facto, que le lingua del parolas international es actualmente quasi in le stadio de "lingua franca" in experimentation. Le Ecclesia besonia un lingua intelligibile, comprensibile per omne fideles, ante toto per omne personas cultivate, como le latino era in le medievo. Le Ecclesia va excambiar su latino inveterate contra un nove latino, inricchite e simplificate, greco-latino que es le natural successor, le natural lingua universal moderne. Le resultato serà considerate como un 'AGGIORNAMENTO' del latino ecclesiastic. Le Ecclesia va cambiar su venerabile latino contra un 'latino moderne' como le Ecclesia ja ha cambiate le aramaico con koine e le koine con latino. Le reforma del latino debe esser un complete adaptation del lingua al pensata moderne. Le material linguistic pro le reforma del latino debe venir ex le linguas del cultura moderne, a fin que illes sia comprensibile per omne fideles in omne partes del mundo. Este material es ja collecte e standardisate per 27.000 parolas et elementos grammatic del lingua universal nascente.

Secundo le ultime statisticas le ECCLESIA Catolic ha 585 milliones de fideles, 1765 episcopos, 235 mille prestres, 334 mille monacos, un million de monacas, 160 mille seminaristas, quaranta universitates, numerosissime scolas, missiones, organisationes del apostolato laic, institutos de cultura e de caritate, hospitales, nunciaturas, centros de dialogo con le non-christianos e con non-credentes. Un gigantesc institution universal! De plus, le Ecclesia es soveran e possede omne premissas e tote le autoritate pro introducer et usar le lingua universal nascente - que es jam immediatemente intelligibile per quasi omne fideles culte in omne partes del mundo. - Le Ecclesia va, in su proprie interesse, reexaminar de omne lateres, le question lingual post le perdita del latino. On dice, que le episcopos african specialmente regretta le latin. Con le latino illes habeva un certe contacto pan-african e con Roma. Si nunc on reimplacia le latino e face toto per le linguas moderne, Africa es bipartite anglo-francese, in ambe partes nemo estima le lingua del ex-colonistas, ancian dominatores.

Como pote le Ecclesia - in su interesse - facer prime passos? Como face le organisationes international de scientias natural e del medicos: 'summarios in Interlingua' de certe articulos importante (scripte in latino o in lingua moderne). On va vider, que textos in 'latino aggiornate' son melio comprendite per le majoritate del lectores que illes in anglese, o francese, o latino moriente. Tal experientia basta forsan pro que circulos ecclesiastic va recommendar le studio de Interlingua in le scolas superior. Que face le Ecclesia? Attender lo que face alteres? Nulle altere organisation mundial ha non solo evidente avantages in le veniente lingua universal, ma ha anque evidente facilitates in usar la ja nunc, 'mini-experientia' - le lingua del parolas universal. Como nos, o forsan in punctos poco differente). Criterio es le 'comprensibilitate' immediate per personas de cultura general.

Il es evidente que le Ecclesia va esser le 'matrina' del nove lingua universal multo plus probabilemente, que le UNO (united Nations Organisation) que labora con un decena de linguas (tante traductores ben pagate ha nulle interesse in un lingua univeral). Le Ecclesia es in un situation multo melior pro facer modeste uso, parve passos, pro facer cognite al mundo le lingua universal natural, e render grande servicio al tote mundo cultivitate.

Sin certe auxilio le lingua universal va venir (quasi) 'de se'. Ma passerà forsan per un prefase, in que le anglo-americano sembla o vole devorar toto. Pote le Ecclesia resister a tal tentation?

Le historia del Reformation demonstra, que le Ecclesia Protestante, non usante un lingua universal, ma linguas national - ha disgregate se in ecclesias national. Le Ecclesia Catolic besonia le nove lingua universal pro conservar su unitate.

Totevia, le historia demonstra que, pro poter attraher le homine moderne, le christianismo debe facer due concessiones multo importante: un negative e un positive:

(1) Christianismo debe eliminar su elementos filosofic e linguistic non congenial al homine moderne - como un lingua, in curso de devenir lingua franc o lingua universal, elimina su elementos incomprensibile per le parlantes de altere linguas.

(2) Christianismo debe incorporar elementos valide e preciose de altere religiones - elementos congenial al homine moderne - como le lingua, in curso de devenir franc o universal, incorpora elementos valide e preciose de altere linguas.

Qui cognosce le historia del christianismo, sape, que pro attraher le populos del civilisation hellenic, christianismo ha facte exactemente le due concessiones supranominate: illo

(1) ha eliminate le esoteric elementos del judaismo, non cogenial al populos del civilisation hellenic, incluse le lingua aramaic, parlate per Christo mesme.

(2) ha incorporate le cultural e filosofic elementos valide, preciose e congenial al grecoromanos, incluse le lingua grecoroman universal del epoca (primo koine, pois grecolatino).

Dunque le christianismo debe repeter su strategia spiritual, practicate in facie del mundo hellenic, con successo complete - debe repeter lo in scala ancora plus universal, imbraciante tote le mundo. Pro facer lo, christianismo besonia un lingua universal moderne e congenial al homines participante in le cultura mundial contemporan. Esto es possibile. E alora, qual probabilitate existe, que le strategia va esser coronate per successo?

Pro poter prognosticar, nos debe considerar que omne religiones - inclusive christianismo - ha perdite multo de lor influentia spiritual super le homines. Le grande majoritate del adherentes non practica le religion. Un minoritate practica le religion in maniera formal, habitual, exterior, sin haber le fide - sovente solmente pro presentar belle figura avante le gente, ben que il es un activo deperiente, si on insiste super un practica religiose, sin posseder le fide religiose. Un parte ancora minor ha le fide religiose, ma non vive integralemente secundo le fide. Solo un parte modeste vive integralmente secundo le fide. Solo un parte modeste vive secundo le principios moral e spiritual del religion.

Totevia, le prime christianos ha conquisite le mundo grecoroman per medio del splendide exemplo de lor vita, secundo le normas moral de Christo, per que le moral del christianos era multo plus alte que le moral del non-christianos.

In le presente tal differentia del nivello moral quasi non existe plus: le christianos non son sensibilemente melior que le non-christianos. Pro conquirer le mundo, le christianos debe retornar al integral practica del normas moral de Christo - e tamben, diffunder le message de Christo in un lingua universal, congenial a omne homines participante in le cultura de nostre epoca, como le prime christianos faceva.

Como nos ha viste: ultra le religiones tamben le IDEOLOGIAS determina le vita e le futuro de multitudes de nostre epoca. Le ideologias son un nove specie de fide, non incompatibile, ma plus tosto apparentate con le religiones. Secundo le definition del grande ideologo, autor e dramaturgo de nostre epoca PETER HOWARD (1908-1965): un ideologia es un fide, secundo le qual su adherentes vive in maniera si convincente, que lor exemplo conquire le cordes e mentes de altere homines. In nostre epoca, le multitudes es quasi plus loyal al ideologias que al religiones.

Un Ideologia multo cognite es le COMMUNISMO, le qual ha le tendentia de devenir un agnostic contraparitate del christianitate. Communismo es apparentate al christianismo, proque illo considera omne homines como fratres - totevia, sin recognoscer le Patre celeste del fratres, como christianismo. Le cummunismo ha le ambition de conquirer le mundo - e illo ha ja conquiste quasi le medie parte.

Difficultates eveni al communismo per le materialismo que divide le statos communista inter se. Communismo non ha un lingua universal, e dunque le discussion concernente le principios fundamental infuria se in le campo communista - a causa de explicationes differente in le linguas national.

Un grande IDEOLOGIA de nostre epoca - minus cognite ma non minus importante - es le

MORAL REARMAMENTO (MRA);

illo es fundate essentialmente super le practica del absolute normas moral, commun in omne grande religiones de nostre epoca, e super le practica de meditation sistematic pro discoperir, in nostre consciente, le inspiration del Transhuman Presentia Spiritual. Le moral attitudes de nostre sistema economic e politic es sovente contrari al absolute normas moral: es dishoneste in le affaires, exploita le impuritate, fomenta le egoismo e le odio. Pro este ration MRA considera le difficultates de nostre civilisation como problemas moral, que debe esser resolute per le cambiamento moral del homines, per le developpamento de un melior tipo de homine. Como on non pote facer un bon omelette ex mal ovos, on non pote facer un bon societat ex mal homines. Solmente homines melior pote construer un mundo melior.

Moral Rearmamento (MRA) non es un religion, ma un maniera de viver secundo le absolute normas moral (honestate, puritate, altruismo, amor pur). Nos debe haber absolute normas moral pro poter discerner clarmente inter bon e mal, ration e torto, juste et injuste. Le observation de normas moral es le condition indispensabile pro bon relationes inter homines. Le maniera de viver secundo le normas absolute pote unir omne homines super le mesme platteforma moral.

MRA non es un 'organisation', ma plus tosto un grande 'familia' mundial, in rapide expansion global, proque le exemplo del adherentes conquire le homines moderne, como le exemplo de prime christianos ha conquisite le greco-romanos MRA es un grande sperantia pro le unification del mundo super un base moral universal. Totevia, tamben le familia mundial de un ideologia universal besonia un lingua universal - analoge al exemplo historic del Ecclesia Universal, le qual besoniava e habeva un lingua universal. Sin un lingua commun pro omne membros del familia mundial le ideologia risca de disgregar se in ideologias; risca de distintegrar se in ideologias national, in le quales le ideologia universal veni subordinate al nationalismo, le qual destrue le universalitate del ideologia universal. Nam le linguas national es troppo impregnate per elementos esoteric del cultura national, per le codice moral national e per le collective egoismo national. Dunque le expression del ideologia in lingua national face le ideologia minus congenial al altere nationalitates. Pro este ration le religiones superior exprimeva lor message e principios in lingua universal - e pro le mesme ration tamben un ideologia universal debe exprimer su message e principios in lingua universal.

Le linguas national es troppo impregnate per elementos esoteric del cultura national, per le codice moral national e per le collective egoismo national. Dunque le expression del ideologia in lingua national face le ideologia minus congenial al altere nationes. Pro este ration le religiones superior exprime lor message e principios in lingua universal - e pro le mesme ration tamben un ideologia universal debe exprimer su message e principios in lingua universal.

CONCLUSION

Nos es arrivate al fin de nostre studio. Como CONCLUSION nos pote tentar un PROGNOSTICO general:

(1) Viste que le expansion de un grande cultura es sempre un precursor del nascentia de un Stato Universal, promoter e vehiculo de un lingua universal, e

(2) viste que le cultura occidental trova se in fortissime expansion mundial, permeante omne altere culturas, e

(3) viste que le invention del armas nuclear, le problema del alimentation del humanitat e altere problemas mundial impone al humanitate le creation de Soveran Autoritates Universal (precursores del Stato Universal Mundial), e tal autoritates va haber le soveran poter de introducer un lingua universal, e

(4) viste que le Ecclesia Christian besonia substituer le latino per un lingua universal moderne, e le Ecclesia ha le soveran poter de facer lo, e

(5) viste, que un lingua franc mundial de 27.000 parolas universal es in stato de nascentia, e

(6) viste, finalmente, que sempre le lingua franc le plus comprensibile per omne homines culte fu promote a lingua universal:

il es probabile, que le futur Soveran Autoritates Universal e le Ecclesia Christian va - un die - adoptar le nascente lingua franc mundial del 27.000 parolas universal e declarer le LINGUA UNIVERSAL de nostre epoca.

Attendente este die omne personas et organisationes con interesse supranational o mundial.