Epistola al Hebreos Capitulo 10
1 Pois que le lege, habente un umbra del futur benes e non le realitate exacte del cosas, non pote nunquam con celle ipse sacrificios, que es offerite continuemente, anno post anno, render perfecte illes qui se approxima a Deo. 2 Alteremente on non haberea cessate de offerer los, non habente plus le adoratores, un vice purificate, alcun conscientia del peccatos? 3 In vice in celle sacrificios es renovate omne anno le memoria del peccatos; 4 perque il es impossibile que le sanguine de tauros e de oves leva le peccatos. 5 Ergo, entrante in le mundo, ille dice: Tu non ha volite ni sacrificio ni offerta, mais tu me ha preparate un corpore; 6 tu non te delectava ni in holocaustos ni in sacrificio per le peccato. 7 Alora io diceva: Ecce, io veni (in le rolo del libro es scribite de me) pro facer, oh Deo, tu voluntate. 8 Post haber dicite: Tu non ha volite e tu non te delectava ni in sacrificios, ni in offertas, ni in holocaustos, ni in sacrificios per le peccato (le quales es offerite secundo le lege), ille dice postea: 9 Ecce, io veni pro facer tu voluntate. Assi Ille levava le prime pro stabilir le secunde. 10 In virtute de iste voluntate nos ha essite sanctificate, mediante le offerta del corpore de Jesus Christo facite un vice pro sempre. 11 E dum omne sacerdote es in pede omne die ministrante e offerente spisse vices le mesme sacrificios que non pote nunquam levar le peccatos, 12 iste, post haber offerite un unic sacrificio per le peccatos, e pro sempre, se sedeva al dextra de Deo, 13 expectante usque su inimicos sia ponite como scabello de su pedes. 14 Perque con un unic offerta ille ha pro sempre perfectionate illes qui es sanctificate. 15 E anque le Spirito Sancte nos lo testimonia. In effecto, post haber dicite: 16 Iste es le pacto que io facera con illes post celle dies, dice le Senior: Io mittera mi leges in lor cordes, e los scribera in lor mentes e ille adde: 17 E io non recordara plus lor peccatos e lor iniquitate. 18 Ora, ubi ha le remission de istes, il non ha plus necessitate de offerta per le peccato. 19 Habente dunque, fratres, libertate de entrar in le sanctuario in virtute del sanguine de Jesus, 20 per celle cammino vivente que Ille ha inaugurate pro nos trans le cortina, vale a dicer su carne, 21 e habente nos un grande Sacerdote supra le casa de Deo, 22 vamos avicinar nos de ver corde, con plen certitude de fide, habente le cordes purificate del mal conscientia, e le corpore lavate con aqua pur. 23 Vamos a retener firmemente le confession del nostre sperantia, sin vacillar; perque fidel es Ille qui faceva le promissas. 24 E vamos a facer attention le unes al alteres pro incitar nos al caritate e al bon operas, 25 non abandonante nostre commun congregation como alcunos costuma facer, mais exhortante nos reciprocamente; supertoto ora que on vide avicinar le grande die. 26 Perque, si nos pecca voluntarimente post haber recipite le cognoscentia del veritate, non resta plus alcun sacrificio pro le peccatos; 27 mais remane un terribile expectation del judicio e le ardor de un foco que devorara le adversarios. 28 Uno que viola le lege de Moses, mori sin misericordia sur le parola de duo o tres testes. 29 De qual pejor castigation crede vos que essera judicate digne ille qui habera calcate le Filio de Deo e habera profanate le sanguine del pacto con le qual ille esseva sanctificate, e habera ultragiate le Spirito del gratia? 30 Pois que nos sape qui es Ille qui diceva: A me appertine le vindicantia! Io dara le recompensa! E ancora: Le Senior judicara su populo. 31 Terribile cosa es cader in le manos del Deo vivente. 32 Mais recorda le dies de antea, quando, post haber essite illuminate, vos susteneva una assi grande lucta de suffrentias: 33 sia per esser exponite a vituperation e a afflictiones, pro esser participe del sorte de illes qui esseva assi tractate. 34 De facto, vos habeva compassion del carceratos, e vos acceptava con gaudio le spoliation de vostre benes, sapente de haber pro vos un substantia melior e permanente. 35 Non jectar dunque via vostre confidentia lo qual ha un grande recompensa! 36 Pois que vos ha necessitate de constantia, a fin que, habente facite le voluntate de Deo, vos pote obtener lo que vos esseva promittite. Perque: 37 Ancora un brevissime tempore, e ille qui debe venir, venira e non tardara; 38 perque le justo vivera per fide; mais si ille se retira, le anima mie non ha placer in ille. 39 Mais nos non es de illes qui se retira pro perdition, mais de illes qui ha fide pro salvation del anima.
Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud Rev