Evangelio secundo Luca/Capitulo 1

1.1 Plures interprendente componer narration del eventos le quales se compliva inter nos,

1.2 sequente lo que transmitteva istes qui era ocular testes depost le initio e deveniva ministros del parola,

1.3 me semblava bon, post facer exacte cercas re omne iste cosas ab lor origine, exponer los ad tu per scripto in un coherente modo, excellente Theophilo,

1.4 a fin que tu recognosce le certitude del inseniamentos quem tu recipeva.

1.5 Dum le epocha de Herode, rege de Judea, il habeva un sacrificator, nominate Zacharia, ab le classe de Abia; su uxor era ab inter le filias de Aaron, e se nominava Elisabeth.

1.6 Ambes era juste coram Deo, observante per irreprocheabile modo omne commandos e omne ordinantias del Senior.

1.7 Illi non habeva ulle infantes, nam Elisabeth era sterile; e illi ambes era avantiate in etate.

1.8 Igitur, dum ille exequeva su functiones coram Deo, secundo le torno de su classe, ille era vocate per le sorte,

1.9 secundo le regula del sacerdotio, pro entrar in le templo del Senior pro offerer le perfumo.

1.10 Le integre populo era extra in prece, dum le hora del perfumo.

1.11 Tunc angelo ab le Senior appareva ad Zacharia, e stava erecte al latere dextere del altar del perfumos.

1.12 Zacharia deveniva turbide vidente le, e espavento capeva le.

1.13 Sed le angelo diceva ad ille: Non time, Zacharia; nam tu prece era exaudite. Tu uxor Elisabeth parturira te un filio, e tu le dara le nomine de Johannes.

1.14 Ille sera pro te un causa de gaudio e de allegressa, e plures se gaudera pro su nascentia.

1.15 Nam ille sera grande coram le Senior. Ille bibera nec vino, nec inebriante liquor, e ille sera plenate per le Sancte Spirito intra le sino de su matre;

1.16 ille reconducera plures ab le filios de Isarel verso le Senior, lor Deo;

1.17 ille ambulara coram Deo per le spirito e le potentia de Elia, pro reconducer le cordes del patres verso le infantes, e le rebellos al sagessa del justos, a fin de preparar al Senior un populo ben disponite.

1.18 Zacharia diceva al angelo: Per quid io recognoscera isto? Nam io es vetule, e mi uxor es avantiate in etate.

1.19 Le angelo respondeva ad ille: Io es Gabriel, io sta erecte coram Deo; io era inviate pro parlar ad te, e pro annunciar ad te iste bon nova.

1.20 E ecce, tu sera mute, e tu non potera parlar usque le die quando iste cosas occurrera, nam tu non credeva ad mi parolas, le quales se complira in lor tempore.

1.21 Tamen, le populo attendeva Zacharia, se surprendente que ille remaneva tanto longemente in le templo.

1.22 Quando ille exiva, ille non poteva parlar ad illi, e illi comprendeva que ille habeva un vision in le templo; ille faceva ad illi signos, e ille remaneva mute.

1.23 Quando su dies de servicio era finite, ille iva in su domo.

1.24 Alicun tempore postea, Elisabeth, su uxor, deveniva gravide, Illa se celava dum cinque menses, dicente:

1.25 Es le gratia quem le Senior donava me, quando ille jectava le oculos super me pro remover mi opprobrio inter le homines.

1.26 In le sexte mense, le angelo Gabriel era inviate per Deo in un urbe de Galilea, appellate Nazareth,

1.27 apud un virgine fidantiate ad un viro del domo de David, nominate Joseph. Le nomine del virgine era Maria.

1.28 Le angelo entrava in su domo, e diceva: Io te saluta, te al qual gratia era facite; le Senior es con te.

1.29 Confuse per iste parola, Maria se quereva lo que poteva significar un tal salutation.

1.30 Le angelo diceva ad illa: Non time, Maria; nam tu trovava gratia coram Deo.

1.31 E ecce, tu devenira gravide, e tu parturira un filio, e tu le donara le nomina de Jesus.

1.32 Ille sera grande e sera appellate Filio del Maxim Alte, e le Senior Deo donara ad ille le throno de David, su patre.

1.33 Ille regnara super le domo de Jacob eternemente, e su regno non habera ulle fin.

1.34 Maria diceva al angelo: Como isto se facera, nam io non cognosce ulle viro?

1.35 Le angelo respondeva ad illa: Le Sancte Spirito venira super te, e le potentia del Maxim Alte te coperira per su umbra. Es quare le sancte infante qui nascera ab te sera appellate Filio de Deo.

1.36 Ecce, Elisabeth, tu parente, concipeva, etiam illa, un filio in su vetulessa, e iste qui era appellate sterile es in su sexte mense.

1.37 Nam nihil es impossibile ad Deo.

1.38 Maria diceva: Io es le serviente del Senior; que sia facite ad me secundo tu parola! E le angelo la quitava.

1.39 In iste mesme tempore, Maria se levava, e vadeva in haste verso le montanias, in un urbe de Juda.

1.40 Illa entrava in le domo de Zacharia, e salutava Elisabeth.

1.41 Posquam Elisabeth audiva le salutation de Maria, su infante tremulava in su sino, e illa era plenate per le Sancte Spirito.

1.42 Illa exclamava in alte voce: Tu es benedicite inter omne feminas, e le fructo de tu sino es benidicite.

1.43 Como me es accordate que le matre de mi Senior veni apud me?

1.44 Nam ecce, postquam le voce de tu salutation colpava mi aure, le infante tremulava per allegressa in mi sino.

1.45 Felice iste qui credeva, nam le cosas le quales era dicite ad illa ab le Senior habera lor complimento.

1.46 E Maria diceva: Mi anima exalta le Senior,

1.47 E mi spirito se gaude in Deo, mi Salvator,

1.48 Nam ille jectava le oculos super le bassessa de su serviente. Nam ecce, ab nunc omne generationes me dicera felicissime,

1.49 Name le Omni-Potente faceva pro me grande cosas. Su nomine es sancte,

1.50 E su misericordia se extende ab epocha verso epocha super istes qui le time.

1.51 Ille displica le fortia de su brachio; Ille dispergeva istes qui habeva in corde pensatas orgoliose.

1.52 Ille reverteva le potentes ab lor thonos, E ille elevava le humiles.

1.53 Ille satiava per benes le affamates, E ille expelleva le riccos verso nihil.

1.54 Ille auxiliava Israel, su serviente, E ille rememorava su misericordia, -

1.55 Como ille lo diceva ad nostre patres, -Verso Abraham e su posteritate pro semper.

1.56 Marie remaneva con Elisabeth circa tres menses. Postea illa retornava in su domo.

1.57 Le tempore quando Elisabeth debeva parturir eveniva, e illa parturiva un filio.

1.58 Su vicinos apprendeva que le Senior faceva erumper verso illa su misericordia, e illi se gaudeva con illa.

1.59 Le octave die, illi veniva pro circumcider le infante, e illi le appellava Zacharia, secundo le nomine de su patre.

1.60 Sed su matre prendeva le parola, e diceva: Non, ille sera appellate Johannes.

1.61 Illi diceva ad illa: Il ha nemo in tu parentela qui es appellate per iste nomine.

1.62 E illi faceva signos ad su patre pro saper como ille voleva on le appella.

1.63 Zacharia quereva tabulates, e ille scribeva: Johannes es su nomine. E omnes era in surprisa.

1.64 In le mesme instante, su bucca se aperiva, su lingua se disligava, e ille parlava, benedicente Deo.

1.65 Le timor capeva omne habitantes in le vicinitate, e, in omne montanias del Judea, on se interteneva re omne iste cosas.

1.66 Omne istes qui los apprendeva los guardava in lor corde, dicente: Quid ergo sera iste infante? E le mano del Senior era con ille.

1.67 Zacharia, su patre, era plenate per le Sancte Spirito, e ille prophetisava, in iste parolas:

1.68 Benedicite sia le Senior, le Deo de Israel, pro que ille visitava e pardonava su populo,

1.69 E nos suscitava potente Salvator In le domo de David, su serviente,

1.70 Como ille lo annunciava per le bucca de su sancte prophetas ab le ancian epochas, -

1.71 Un Salvator qui nos delivra ab nostre inimicos e ab le mano de omne istes qui nos odia!

1.72 Es assi que ille manifestava su misericordia verso nostre patres, E memora su sancte alliantia,

1.73 Secundo le sermento per le qual ille jurava ad Abraham, nostre patre,

1.74 Permitter ad nos, post quando nos sera delivrate ab le mano de nostre inimicos, Servir le sin timor,

1.75 Ambulante coram ille in le sanctitate e in le justitia omne dies de nostre vita.

1.76 E tu, parve infante, tu sera appellate propheta del Maxim Alte; Nam tu ambulara coram le facie del Senior, pro preparer su vias,

1.77 A fin de donar ad su populo le cognoscientia del salvation Per le pardon de su peccatos,

1.78 Gratias al entranias del misericordia de nostre Deo, In virtute del qual le sol levante nos visitava ab alto,

1.79 Pro exclarar iste qui son sedite in le tenebras e in le umbra del morte, Pro diriger nostre passos in le cammino del pace.

1.80 Igitur, le infante cresceva, e se fortificava in spririto. E ille remaneva in le desertos, usque le die ille se presentava coram Israel.