Evangelio secundo Luca/Capitulo 2

2.1 In celle tempore pareva edicto de Cesare Augusto, ordinante censo del integre terra.

2.2 Iste prime censo occurreva dum Quirinius era gobernator de Syria.

2.3 Omnes vadeva se facer inscriber, cata uno in su urbe.

2.4 Joseph etiam montava ab Galilea, ab le urbe de Nazareth, pro vader in Judea, in le urbe de David, appellate Bethlehem, nam ille era ab le domo e ab le familia de David,

2.5 a fin de se facer inscriber con Maria, su fidantiata, qui era gravide.

2.6 Dum illi era ibi, le tempore quando debeva parturir adveniva,

2.7 E illa parturiva su filio primogenito. Illa involveva le, e le poneva in un crippa, nam il non habeva spatio pro illi in le hotel rural.

2.8 Il habeva, in iste mesme region, pastores qui passava in le campos dum le vigilias del nocte pro guardar lor grege.

2.9 E ecce, un angelo del Senior appareva ad illi, e le gloria del Senior resplendeva circa illi. Illi era sasite per grande timor.

2.10 Sed le angelo diceva ad illi: Non time; nam io vos annuncia un bon nova, le qual sera pro le integre populo le causa de un grande gaudio:

2.11 es que hodie, in le urbe de David, nasceva pro vos un Salvator, qui es le Christo, le Senior.

2.12 E ecce per qual signo vos recognoscera le: vos trovara un infante involvite e ponite in un crippa.

2.13 E subito se jungeva al angelo un multitude del armea celeste, laudante Deo e dicente:

2.14 Gloria a Deo in le locos multo alte, E pace super le terra inter le homines quem ille agrada!

2.15 Quando le angelos quitava les pro retornar al celo, le pastores se diceva les unes al alteres: Vamos vader usque Bethlehem, e vamos vider lo que occurreva, lo que le Senior faceva cognoscer ad nos.

2.16 Illi vadeva ibi in haste, e illi trovava Maria e Joseph, e le parve infante ponite in le crippa.

2.17 Post vider le, illi narrava lo que era dicite ad illi re iste parve infante.

2.18 Omne istes qui audiva les era in surprisa pro lo que diceva ad illi le pastores.

2.19 Maria conservava omne iste cosas, e repeteva los in su corde.

2.20 E le pastores partiva, glorificante e laudante Deo pro toto lo que illi audiva e videva, e que era conforme ad lo que era annunciate ad illi.

2.21 Le octave die, dum le qual le infante debeva esser circumcidite, essente advenite, on donava ad ille le nomine de Jesus, nomine quem indicava le angelo ante que ille concipite in le sino de su matre.

2.22 E, quando le dies de lor purification era complite, secundo le lege de Moses, Joseph e Maria portava le ad Jerusalem, pro presentar le al Senior, -

2.23 sequente lo que era scribite in le lege del Senior: Omne mascule primogenito sera consecratre al Senior, -

2.24 e pro offerer in sacrificio duo turtures o duo juvene pipion, como isto es prescribite in le lege del Senior.

2.25 E ecce, il habeva in Jerusalem un viro appellate Simeon. Iste viro era juste e pie, ille attendeva le consolation de Israel, e le Sancte Spirito era super ille.

2.26 Ille era divinmente advertite per le Sancte Spirito que ille non morira usque quando haber vidite le Christo del Senior.

2.27 Ille veniva al templo, pulsate per le Spirito. E, como le parente apportaa le parve infante Jesus pro complir verso ille lo que ordinava le lege,

2.28 ille recipeva le in su brachios, benediceva Deo, e diceva:

2.29 Nunc, Senior, tu lassa tu serviente partir in pace, secundo tu parola.

2.30 Nam mi oculos videva tu salvation,

2.31 Salvation quem tu preparava coram omne populos,

2.32 Lumine pro exclarar le nationes, E gloria de Israel, tu populo.

2.33 Su patre e su matre era in admiration del cosas quem on diceva re ille.

2.34 Simeon benediceva les, e diceva ad Maria, su matre: Ecce, iste infante es destinate ducer le cadita e le relevamento de multes in Israel, e devenir un signo le qual provocara le contradiction,

2.35 e ad te ipse un spada transperciara le anima, a fin que le pensatas de multe cordes sia disvelate.

2.36 Il etiam habeva un prophetessa, Anna, filia de Phanuel, ab le tribo de Aser. Illa era multo avantiate in etate, e illa viveva septe annos con su marito depost su virginitate.

2.37 Remanite vidua, e vetule de octanta-quatro annos, illa nunquam quitava le templo, e illa serviva Deo nocte e die in jejuno e in prece.

2.38 Essente advenite, etiam illa, in iste mesme hora, illa laudeva Deo, e illa parlava re Jesus ad omnes qui attendeva le delivrantia de Jesusalem.

2.39 Quando illi compliva toto lo que ordinava le lege del Senior, Joseph e Maria retornava in Galilea, in Nazareth, lor urbe.

2.40 Igitur, le infante cresceva e se fortificava. Ille era plen de sagessa, e le gratia de Deo era super ille.

2.41 Le genitores de Jesus vadeva cata anno in Jerusalem, al festa de Pascha.

2.42 Quando ille era vetule de dece-duo annos, illi montava ibi, secundo le costume del festa.

2.43 Postea, quando le dies era finite, e quando illi retornava in lor domo, le infante Jesus remaneva in Jerusalem. Su patre e su matre non remarcava isto.

2.44 Credente que ille era con lor companiones de viage, illi faceva un jornata de cammino, e cercava le inter lor parentes e lor cognoscentias.

2.45 Sed, non habente trovate le, illi retornava a Jerusalem pro cercar le.

2.46 Post tres dies, illi trovava le in le templo, sedite in le medio del doctores, ascoltante les e interrogante les.

2.47 Omne istes qui audiva le era colpate per su intelligentia e per su responsas.

2.48 Quando su genitores videva le, illi era sasite per surprisa, e su matre diceva ad ille: Mi infante, quare tu ageva in iste modo con nos? Ecce, tu patre e io, nos cercava te con angustia.

2.49 Ille diceva ad illi: Quare vos cercava me? An vos non sapeva que es necesse que io occupa me con le cosas de mi Patre?

2.50 Sed illi non comprendeva lo que ille diceva ad illi.

2.51 Postea illi descendeva con illi pro vader a Nazareth, e ille era submittite ad illi. Su matre guardava omne iste cosas in su corde.

2.52 E Jesus cresceva in sagessa, in statura, e in gratia, coram Deo e coram le homines.