Kein Hüsung/De Klag’

Un männig Johr^[1] is all vergahn;^[2]
An ’n Hewen^[3] steiht^[4] de helle Man,^[5]
De Nachtigal kümmt^[6] æwer Nacht
Un fläut’t^[7] so säut^[8] un singt so sacht,
Un Waterlilg’ un Watermümmel^[9]
Seihn^[10] still tau Höcht^[11] tau’m kloren^[12] Himmel
Un kiken^[13] ut dat Water ’rut,^[14]
Un horken^[15] up den säuten Lud,^[16]
Un flustern mit den Flederbom^[17]
Un mit dat Schülp^[18] an ’n Watersom^[19]
Von olle Tid^[20] un olle Saken,^[21]

Un dat en Minschenhart^[22] hir braken.^[23]

»Weckt Di mal Posaunenton,

Steihst Du mal vör Gottes Thron,
Denn raup^[24] uns, denn raup uns All:
Bom un Blaum^[25] un Nachtigal,
Raup de ganze Creatur,
Raup de Sünn un raup de Man;^[26]
Wat dor lewt, de ganz Natur

Sall as Tügen^[27] tau Di stahn!«

De Nachtigal, dat Water singt,

De Ird’,^[28] de ganze Hewen^[29] klingt,
Wat lewt un wewt, dat bögt de Knei^[30]
Un stimmet in de Melodei:
»Un heilig, heilig is de Städ’,^[31]
Wo ’n Minschenhart eins breken ded’.«^[32]

Original-Footnoten

1. [manches Jahr]
2. [vergangen]
3. [Himmel]
4. [steht]
5. [Mond]
6. [kommt]
7. [flötet]
8. [süß]
9. [Teichrose]
10. [sehen]
11. [in die Höhe]
12. [klaren]
13. [gucken, sehen]
14. [Wasser heraus]
15. [horchen]
16. [süßen Laut]
17. [Fliederbaum]
18. [Schilf]
19. [Wassersaum]
20. [alter Zeit]
21. [Sachen]
22. [Menschenherz]
23. [gebrochen]
24. [dann rufe]
25. [Baum und Blume]
26. [Mond]
27. [Zeugen]
28. [Erde]
29. [Himmel]
30. [beugt die Knie]
31. [Stätte]
32. [wo ein Menschenherz einst brach]