strzeń posiadł. więk. roli or. 1418, łąk i ogr. 137, past. 17, lasu 432; posiadłość mn. roli or. 2396, łąk i ogrod. 210, past. 109 morg. austr. Ludność rzym. kt. 688, gr. kat. 972, izrael. 45: razem 1705. Należy do obudwu par. w Złotnikach, posiada szkołę etatową. Właściciel posiadłości większej: Józef Lewicki. B. R.
Burkart, Burkat, ob. Korczyna.
Burkarty, niem. Borchersdorf, wś, pow. niborski, st. p. Działdowo.
Burkat, potok, wypływa w obr. gm. Korczyny w pow. krośnieńskim, w zachodniej jej stronie; płynie w kierunku południowo-zachodnim, z lewego brzegu przyjmuje Olszynkę, nadpływającą z Komborni i po ¾ milowym biegu wpada do Śmierdziączki, dopływu Wisłoka. Br. G.
Burkatówka, wś, pow. taraszczański, po lewej stronie rzeki Gniły Tykicz. Na wyniosłem miejscu, naprzeciw starego zamczyska odkryto niedawnemi czasy jamę nakształt izby; z tej jest wejście do niewielkiej kolistej pieczary. Z tego korytarza, krągło zatoczonego, jest drugie wejście do picezary, piaskiem obcenie zasypanej, a przeto dalszy jej kierunek i długość niewiadoma. Także pod wałami tutejszego zamczyska, podług powieści ludu mają się znajdować lochy (Grabowski, Ukr. dawna str. 81; Kraszewski, Szt. u Słowian). Por. Brylówka.
Burkaty, wś drobnej szlachty, pow. ciechanowski, gm. Sońsk, par. Ciemniewko, nad rzeczką Soną położona; liczy 190 mieszk., 25 dom., powierzchni 480 morg.
Burkowce, 1). wś, pow. żytomirski, o 15 wiorst od Olszanki, st. dr. żel. brzesko–kijowskiej oddalona; w Burkowcach jest gorzelnia, do p. Tadeusza Burzyńskiego należąca. Kaplica kat. par. Krasnopol. Jul. Wiel. 2). B., wś, pow. skwirski, nad rz. Bystrzykiem, wpadającym do Rosi, o 9 w. odległa od m. Pohrebyszcz i o 5 od m. Dziuńkowa. Mieszk. 413 prawosł., 84 kat.: razem 497; należą do popowieckiej par. Ziemi 800 dzies., wybornego czarnoziemu. Należy do wielu właścicieli. Zarząd gminny i policyjny w m. Borszczajówce. 3). B., wś, pow. taraszczański, położona śród gęstego lasu, o 6 w. od Tetyjowa, nad niewielką rzeczką wpadającą do Rośki. Mieszk. 700 prawosł. i 116 kat. Cerkiew parafialna zbudowana w 1743 r. Ziemi 2006 dz., pierwszorzędnego czarnoziemu; należała dawniej do Sanguszków, obecnie do Szwejkowskiego. Zarząd policyjny i gminny w m. Tetyjowie. Kl. Przed.
Burkowica, rz., dopływ rz. Tali, pow. radomyski.
Burkut, Borkut, tak się zowią na Pokuciu i Bukowinie i w ogóle u górali karpackich wschodnich źródła szczawy czyli „wody kwaśnej“ a stąd i różne miejscowości drobne noszą tam tę nazwę.
Burla, wś, pow. radowiecki na Bukowinie, o 6 kil. od Radowiec, własność funduszu religijnego, z par. grecką nieunicką w miejscu.
Burla, rz., dopływ rz. Tykicza uhorskiego, pow. humański.
Burlaki, wś, pow. pułtuski, gm. i parafia Zatory.
Burlanka, lewy dopływ Hrywdy, przyjmuje rz. Brodek.
Burlińce, Berlińce, ob. Styrcz.
Burlitka lub Burtelki, ob. Kornatka.
Burluny, folw., pow. sejneński, gm. i par. Sereje.
Burłowica, ob. Daniłówka.
Burnak, wś, pow. borysoglebski, gub. tambowska, st. p. o 2 i pół w. od st. dr. ż. griazie–carycyńskiej tegoż nazwiska.
Burnie, wś, pow. kowieński, parafia żejmeńska.
Burnie, wś, pow. łecki, st. p. Kalinowy. Zowią ją też Burnin, z niem. Burnien.
Burniszki lub Buraniszki, wś i fol., pow. suwalski, gm. i par. Wiżajny. W 1827 r. bylo tu 14 dm. i 152 mk.; obecnie wś B. liczy 18 dm. i 179 mk.; fol. zaś 3 dm. i 18 mk.
Burnosy, wś, u zbiegu rz. Żyżny z Niemnem.
Buro, ob. Bursz.
Buronów, ob. Boronów.
Burowo, os., pow. kościerski, st. p. Neukrug.
Bursch i Burschoewen, ob. Bursz i Burszewo.
Burstinowo, Fürstenau, ob. Bursztynowo.
Bursucka, ob. Wilczenica.
Bursukawa, jedna ze strug, dająca początek Seretowi na Bukowinie.
Bursuken, ob. Putilla.
Bursynowizna (błędnie Bursymowizna), folw., pow. sejneński, gm. i par. Krasnopol, od rz. Hańczy odl. w. 6, od Sejn w. 9. Rozl. morg. 208. Do r. 1877 stanowił całość z dobrami rządowemi Sejwy, jako wieczysta dzierżawa; poczem przeszedł na własność prywatną. Obfite pokłady torfu. A. T.
Bursz, niem. Bursch, wś, pow. niborski, st. p. Działdowo. Zowią ją też Buro.
Burszczyn, wś, gub. witebska, między Wieliżem a Kopyłowem.
Burszewo, Burszewy, niem. Burschoewen, wś, pow. ządzborski, st. p. Sorkwity.
Bursztyn (z Burczycami i Ludwikówką), miasto, pow. rohatyński, nad rzeką Lipą (przemyślańską), przy gościńcu rządowym idącym ze Lwowa na Podhajczyki, Rohatyn, Bursztyn, Wojniłów; tenże trakt pod Kałuszem łączy się z gościńcem rządowym, idącym ze Lwowa na Stryj do Stanisławowa; z Bursztyna idzie drugi murowany gościniec do Halicza. Od stacyi kolei żelaznej: Bursztyn-Demianów (st. dr. żel. lwowsko–czerniowieckiej, między
